به گزارش خبرنگار مهر، دی ماه ۱۳۹۴ و در آستانه فرارسیدن سال نو میلادی، جمعی از خبرنگاران صنایع دستی، روبه‌روی ساختمان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران گرد آمدند تا با مدیرکل و معاون صنایع دستی استان به دیدار سه تن از هنرمندان برجسته ارمنی بروند.
نخستین این هنرمندان، همان کسی بود که مجسمه‌های موزه گنجعلی‌خان کرمان را ساخته؛ سردیس فرامز پایور در موزه موسیقی و مجسمه شهریار در خیابانی به همین نام در تهران و همچنین تندیس‌هایی از علی شریعتی و محمدجواد باهنر و محمدعلی رجایی در موزه عبرت از اوست و کمترین انتظار تو این است که هنرمندی چون او، پس از سال‌ها تلاش، حقوق ثابتی داشته باشد و بیمه‌ای و خانه‌ای که از آن اوست اما نه خبری از بیمه بود و نه حقوق ثابتی. خانه هم، یک خانه کوچک اجاره‌ای در خیابان جمهوری.
«نشان تانیک» هنرمند مجسمه‌ساز که موفق به دریافت نشان درجه یک هنری شده ، کار خود را به طور خودآموز از ۱۲ سالگی آغاز کرده و حالا پس از گذشت ۶۲ سال، به سختی روزگار می‌گذراند و نهاد یا سازمانی نیست تا به این هنرمند برجسته سفارش کار دهد چراکه به گفته او شهرداری، تمام کارها را قبضه کرده است و ترجیح می‌دهد همه چیز را از چین وارد کند. برای مثال مجسمه سربازان هخامنشی را از چین آورده‌اند یا شیری که به عنوان یکی از نمادهای ایرانی، مورد استفاده قرار می‌گیرد، بیشتر به اژدهای چینی شباهت دارد.
به گفته این هنرمند برجسته، عده‌ای از متولیان شهرداری، همه چیز را به انحصار خود درآورده‌اند و پول کلان می‌گیرند و به جای آن‌که از یک استاد کار بخواهند مجسمه بسازد، کار را با هزینه بسیار کمتر به دانشجویان می‌سپارند یا از آن بدتر به چین سفارش می‌دهند. در حالی که می‌توانند از هنرمندان صاحب نام بخواهند تا به خلق اثری درخور بپردازند. چه اشکالی دارد اگر هنرمندان طراز اول به ساخت مجسمه مشاهیر و مفاخر سرزمین خود بپردازند. این همه سال از ساخت مجسمه فردوسی گذشته اما هنوز این اثر، چون نگینی در مرکز شهر تهران می‌درخشد.
طی آن دیدار، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران به تانیک وعده داده بود تا با رییس سازمان زیباسازی شهرداری هماهنگ کند و از او بخواهد تا از وجود این هنرمند برجسته در ساخت مجسمه‌های شهری بهره بگیرند. آن روز خبرنگاران واکنش نشان داده و به رجبعلی خسروآبادی گفته بودند: «ما همه گفته‌ها و وعده وعیدهاتان را ضبط و منتشر می‌کنیم» و او با لبخند پاسخ داده بود: «حتما این کار را انجام دهید. من بر سر عهد و پیمان خود هستم.»
اما آقای مدیر، بر سر عهد و پیمان خود نبود. چند ماهی از آن زمان گذشته و هیچ کدام از وعده و وعیدها محقق نشده است.
گواه این گفته، پرسش خبرنگار مهر از مدیرکل اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران، همزمان با نمایشگاه روز جهانی صنایع دستی و پاسخ او درباره نشان تانیک و معرفی او به سازمان زیباسازی است: «هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده و هنرمند برجسته مجسمه‌ساز همچنان به سختی روزگار می‌گذراند.»
نظر شما