به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله جوادی آملی در پیامی با محکوم کردن حوادث اخیر بحرین، اظهار داشت: آنچه که این روزها در بحرین میگذرد، تعطیلی مراکز مذهبی، کانونهای قرآن و عترت، بستنِ حوزههای علمیه، محبوس کردنِ علمای دین، سلب تابعیت از بزرگان دینی بحرین، اینها جزء تلخترین رخدادهای خاورمیانه است که این ضیافت شیرین را تلخ میکند.
وی در بخش دیگری از این پیام ضمن توصیه به شرکت در راهپیمایی روز قدس، بیان کرد: روز قدس که سنت حسنه امام راحل می باشد، تنها برای آزادسازی محرومان فلسطین نیست، روز قدس قداستی دارد به طول و عرض جهان اسلام، اولین مسئله مسلمین در این نیم قرن و بیش از نیم قرن اخیر جریان فلسطین بود. ما برای اینکه آن ضیافت از دست رفته را استرداد کنیم، این میزبانی از دست رفته را استرداد کنیم، هم حادثه تلخ و رخداد تلخ بحرین را محکوم کنیم، هم از جامعه جهانی بخواهیم به فکر آزادی و قداست و استقلال کشورها باشند و هم دست استکبار و صهیونیسم را باز نگذارند، بر همه ما لازم است تا در راهپیمایی روز قدس شرکت کنیم.
متن پیام معظم له بدین شرح است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
ماه مبارک رمضان ماه ضیافت خداست گرچه در صدر و ساقه جهان در هر زمان و در هر زمین، خدا میزبان است بر هر هر سفره بنشستی خدا رزّاق بود و ساختار خلقت مهمان اوست، ولی در زمانهای خاص مثل ماه مبارک رمضان، خدا ضیافت ویژه دارد؛ در سرزمینهای مخصوص مثل سرزمین وحی در جریان حج و عمره خدا میزبانی ویژه دارد و مهمانان خاص میپذیرد؛ لکن این میزبانی و مهمانی متقابل است. خدا فرمود همان طوری که من میزبان شما هستم و شما جزء «ضیوف الرحمن» هستید، شما میتوانید میزبان من باشید من مهمان شما باشم «أنا عند المنکسرة قلوبهم» دلهای شکسته میزبان خدا هستند. ماه مبارک رمضان جمع بین این دو ضیافت و دو میزبانی است، هم انسان میتواند مهمان ویژه پروردگارش باشد هم میتواند میزبان ویژه خدای سبحان باشد. دلهای شکسته میزبان خداست، این فرصت را مغتنم بشمارید این اصل اول.
حادثهای که این روزهای اخیر مسلمین را تهدید میکند جریان بحرین از یک سو، یمن از سوی دیگر، فلسطین و غزّه از سوی دیگر، جریان لبنان از سوی دیگر و داعشیها از سوی دیگر، این میزبانی را و این مهمانی را در ذائقه جهان اسلام تلخ میکند. بر همه ما لازم است که این تلخی را به شیرینی تبدیل کنیم این میزبانی ویژه را از دست ندهیم این ضیافت ویژه را از دست ندهیم. این اصل دوم.
آنچه که این روزها در بحرین میگذرد تعطیل مراکز مذهب، کانونهای قرآن و عترت، بستنِ حوزههای علمیه، محبوس کردنِ علمای دین، سلب تابعیت از بزرگان دینی بحرین، اینها جزء تلخترین رخدادهای خاورمیانه است که این ضیافت شیرین را تلخ میکند، آن میزبانی شیرین را تلخ میکند.
روز جهانی قدس را در پیش داریم که سنّت حسنه امام راحل(رضوان الله تعالی علیه) است که تنها روز قدس برای آزادسازی محرومان فلسطین نیست، روز قدس قداستی دارد به طول و عرض جهان اسلام، اولین مسئله مسلمین در این نیم قرن و بیش از نیم قرن اخیر جریان فلسطین بود. ما برای اینکه آن ضیافت از دست رفته را استرداد کنیم، این میزبانی از دست رفته را استرداد کنیم هم حادثه تلخ و رخداد تلخ بحرین را محکوم کنیم، هم از جامعه جهانی بخواهیم به فکر آزادی و قداست و استقلال کشورها باشند و هم دست استکبار و صهیونیسم را باز نگذارند، جریان آن تجربه تلخ جنگ جهانی اول و دوم هنوز در ذائقه بشریت هست، کشورها با کشتن به آزادی نمیرسند، بشریت با خونریزی و کشتن به آزادی نمیرسد، الآن استکبار اگر قد کشید طولی دارد برای اینکه روی بیش از هفتاد میلیون قبر ایستاده است، هفتاد میلیون یا بیش از هفتاد میلیون قبر زیر پای این استکبار است، جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم حداقل هفتاد میلیون کشته داد اینها روی این قبرها ایستادهاند و قد کشیدهاند و فریاد میزنند، هرگز کشتن و کشتار بشر را متمدّن نمیکند. آزادی روز قدس و آزادسازی قدس و راهپیمایی روز قدس از سنّتهای حسنه امام راحل است که بر همه ما لازم است شرکت کنیم کارهای تلخ مسئولان سیاسی و بلندپایه بحرین این ضیافت را تلخ میکند که باید همه ما محکوم کنیم؛ علماء، حوزهها، مراکز فرهنگی فکری کانونهای دینی همه باید در کمال آزادی باشند.
بخش پایانی عرضم این است که اینها در سایه اسلام و استقلال به اینجا رسیدند الآن شمشیر را در برابر استقلال اسلامی میکشند، جنگهای نیابتی را به عهده دارند اگر جنگی در یمن علیه کودکان و خردسالان و محرومان و مسلمانان یمن هست آل سعود از یک سو بحرین و قطر و مانند آن از سوی دیگر، اینها دست ستماند که از آستین استکبار درآمده است یا دست استکبار است که از آستین اینها درآمده است، اینها عهدهدار جنگ جهانیاند، عمده عقل و عدل است که مردم عاقل میتوانند دین را آباد کنند.
این قرآن که در ماه مبارک رمضان است دو تا پیام اصلی دارد: یکی عالم شدن یکی عدم اکتفای به علم، یکی عاقل شدن یکی عدم اکتفای به عقل. حوزه و دانشگاه اگر عالم شدند این علم لازم است ولی کافی نیست، جامعه اگر عاقل شد عقل لازم است ولی کافی نیست، پیام نهایی قرآن این نیست که علماء به مقصد میرسند، پیام نهایی قرآن این نیست که عقلاء به مقصد میرسند، پیام نهایی قرآن این است ﴿لِقَوْمٍ یعْلَمُونَ﴾[۱] و ﴿لِقَوْمٍ یعْقِلُونَ﴾،[۲] نفرمود علماء به مقصد میرسند نفرمود عقلاء به مقصد میرسند، فرمود آنکه به عقل قیام میکند به مقصد میرسد، آنکه قائم به علم است به مقصد میرسد. ما یک قومی داریم به نام عرب، یک قومی داریم به نام عجم، اقوام دیگر هم داریم، اما قوم عالم نداریم، قوم عاقل نداریم، این قوم به معنای نژاد شناسنامهای نیست این قوم به معنای قیام است کسی که قائم به علم است به مقصد میرسد، کسی که قائم به عقل است به مقصد میرسد. اینکه وجود مبارک حضرت با آن نام پُربرکت ظهور میکند برای آن است که قیام به عقل مردم را نجات میدهد قیام به عدل مردم را نجات میدهد. الآن علمای بحرین به عقل و علم قیام کردند که امیدواریم بحرین نجات پیدا بکند چه اینکه امام راحل به علم و عقل قیام کرد ایران را نجات داد.
«غفر الله لنا و لکم و السلام علیکم و رحمة و برکاته»
نظر شما