نمایش «کلوزاپ» برای بزرگداشت کیارستمی در مرکز هنری مینه سوتا

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سایت این مرکز هنری، واکر آرت سنتر با نمایش فیلم «کلوز آپ» یاد عباس کیارستمی را گرامی داشت. این مرکز هنری در این زمینه نوشت: مارتین اسکورسیزی زمانی عباس کیارستمی را برای «ارایه بالاترین سطح هنری در سینما» تحسین کرد. این فیلمساز برجسته ایرانی چندین سال پیش در پاسخ به این کلمات گفته بود «این تحسین شاید زمانی مناسب تر باشد که من درگذشته باشم» و متاسفانه آن روز فرا رسیده است. عباس کیارستمی ۴ جولای ۲۰۱۶ در پاریس در ۷۸ سالگی درگذشت.

برای گرامیداشت میراث او و یادبود درگذشتش، مرکز «واکر» فیلم کلوزآپ ساخته ۱۹۹۰ کیارستمی را به نمایش می‌گذارد. این فیلم سال ۱۹۹۸ در این مرکز در قالب «مجموعه دیالوگ‌ و بازنگری واکر» اکران شد و زمانی به نمایش درآمد که کمی پیش از آن کیارستمی نخل طلای کن ۱۹۹۷ را برای فیلم «طعم گیلاس» دریافت کرده بود. در آن زمان برنامه «عباس کیارستمی: مروری بر آثار» میزبان این کارگردان به عنوان بیست و پنجمین مهمان این مجموعه بود.

در این نشست کیارستمی درباره همه آثارش از جمله «کلوزآپ» با ریچارد پنا مدیر برنامه انجمن فیلم لینکلن سنتر و رییس کمیته انتخاب فستیوال فیلم نیویورک به بحث نشست. «کلوز آپ» ترکیبی از مستند و داستان حس زندگی واقعی را از ماجرایی ارایه می‌کند که طی آن حسین سبزیان خودش را به حای کارگردان مشهور ایرانی محسن مخلباف جا می‌زند و از طریق او به زندگی یک خانواده در تهران وارد می‌شود.

«کلوز آپ» که ابتدا از سوی منتقدان ایرانی به باد انتقاد گرفته شد برای استفاده از رآلیسم و عبور از دیوار چهارم و کنجکاوی درباره لحظات کوچک و شخصیت‌های ثانویه در نهایت این کارگردان را به چهره‌ای مطرح در سطح جهان بدل کرد و اکنون به عنوان یک شاهکار سینمایی شناخته می‌شود و در فهرست بی اف آی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌های همه تاریخ سینما جای گرفته است.

کیارستمی در صحبت‌اش با پنا درباره اولین فیلم‌اش «نان و کوچه» محصول ۱۹۷۰ نیز از این گفت که تصمیم گرفت با یک پسر نابازیگر و یک سگ کار کند و این پس از آن بود که او نتوانست یک بازیگر حرفه‌ای هفت ساله پیدا کند. این فیلم اولین فیلم از هشت فیلم کوتاهی بود که او برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ساخت و به درستی شروع کاری بود که به تصویر کشدین ظاهر پیش پا افتاده زندگی روزانه را با طنز، حساسیت و توجه به جزییات در مرکز کار خود قرار داده بود.

در این متن درباره شرایط سخت رسیدن کیارستمی به آمریکا نیز نوشته شده و این که با تلاش‌های چندین نقر از جمله سفیر پیشین ژاپن این سفر در آن سال محقق شد.