به گزارش خبرنگار مهر، آئین رونمایی از دو کتاب تازه منتشر شده توسط انتشارات کتاب نیستان با عناوین «یوما» نوشته مریم راهی و «به سپیدی آن ردا» نوشته فاطمه سلیمانی عصر روز چهارشنبه ۲۰ مرداد در مجموعه فرهنگی سرچشمه برگزار شد.
در بخشی از این مراسم نصرالله قادری نویسنده و کارگردان تئاتر در سخنانی عنوان کرد: در زمینه نوع خاص ادبیات داستانی که به آن ادبیات دینی شیعی می‌گوییم در ایران و در جهان نظریه ادبی وجود ندارد و اظهار نظر درباره این دست از آثار شخصی است.
قادری افزود: در نظام آفرینش در جهان، نبود نگاه زنانه معنی ندارد. به عبارت دیگر هر نویسنده و خالق اثری اگر وجه زنانه نداشته باشد موفق به خلق اثر نمی‌شود اما خالقان این دو رمان در کارشان به شدت مردسالارانه رفتار کرده‌اند که این مساله در خوانش رمان من را گاهی به شدت عصبی می‌کرد.
وی در ادامه با بیان اینکه رمان نویس، تاریخ‌نویس نیست، گفت: نویسنده نباید چیزی را جعل کند اما راه تخیل خود را نیز نباید ببندد. او موظف است قهرمانی را خلق کند که جدای از همه مسئولیت‌هایش به زمانه ما نیز جواب دهد. به همین خاطر است که نوشتن به ویژه در حوزه تاریخی مانند راه رفتن روی میدان مین می‌ماند. این روزها پدرخوانده ادبیات مذهبی در ایران به این دست رمان‌ها می‌گوید «روضه خوانی» اما واقعیت این است که این دو رمان نماینده ژانر ادبیات دینی شیعی ما هستند و اساسا ذات هنر امری مذهبی است همچنانکه ذات هنر را امری الهام بخش می‌دانیم که اگر نباشد هنر با صنعت و فن یکی می‌شود.
قادری همچنین گفت: هر دوی این آثار دارای عاطفه سرشاری است و تمامی جملات آنها دارای هارمونی است و این در ریتم آنها تاثیر گذاشته و موسیقی درستی به جملات کتاب داده است.
قادری همچنین تصریح کرد: رمان عرصه‌ای برای روایت زندگی واقعی نیست وگرنه رمان شیعی هرگز خلق نمی‌شد. با این همه باید یاد بگیریم که رمانی بنویسیم که نه تنها در میان شیعه‌ها که در همه جای دنیا بشود آن را خواند و درک کرد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد بدون شک به خلق رمان شیعی رسیده‌ایم.
در بخش دیگری از این مراسم محمدحسین لطیفی نیز در سخنانی عنوان کرد: حسرتم این است که ای کاش این دو کتاب یک پیش مجلدی هم داشت که روایت می‌کرد، عشق خواهری مانند حضرت معصومه(س) به برادری مانند امام رضا(ع) چه پیشینه‌ای دارد و این مساله می‌توانست خواننده را با این دو اثر بیشتر همراه کند.
وی تصریح کرد: این دو رمان به نظر من باید در قاموسی انسانی‌تر نوشته می‌شد و خواننده با شخصیت‌های این دو رمان راحت‌تر به زندگی و حقیقت شخصیت‌های تاریخی نزدیک شود.
حجت‌الاسلام محمد رضا زائری نیز در این مراسم در سخنانی عنوان کرد: هنر نویسنده باید بردن خواننده از مرزهای ظاهر به باطن باشد. ظاهر این دو کتاب وجود مبارک حضرت خدیجه(س) و وجود مبارک حضرت فاطمه معصومه(س) است اما باطن هر دو کتاب به باور من حضرت فاطمه(س) است که در تمام دنیا استمرار یافته است. به باور من حضرت خدیجه(س) باور وجودی حضرت زهرا(س) را بیان می‌کند و حضرت معصومه(س) نیز ظرف حضرت فاطمه(س) برای استمرار یافتن در دنیاست. این حقیقت آنقدر قدسی است که برای نزدیک شدن به آن باید در ظرف دیگری بنشید.
صادق کرمیار نویسنده و کارگردان تلویزیون نیز در ادامه این مراسم در سخنانی عنوان کرد: خوشحالم که تلاش سید مهدی شجاعی پس از ۲۵ سال در نهایت امروز محقق شده. مسئولان ما فکر می‌کنند که کار فرهنگی باید در یکی دو سال به ثمر بنشیند و بعد که نمی‌شود دیگر کار نمی‌کنند غافل از اینکه کار فرهنگی کار یک یا دو سال نیست و سالها برای ثمر دادن زمان می‌طلبد.
کرمیار افزود: عرصه داستان عرصه‌ای بی‌پایان است و هر هنری نیز با تقلید شروع می‌شود و اصل هنر هم چیزی جز تقلید نیست و این مساله در ادبیات داستانی که حد و مرزی ندارد بیشتر به چشم می‌خورد.
وی در پایان خطاب به دو نویسنده این کتاب اظهار داشت: به آنچه در این جلسه شنیدید اعتنا بکنید و نکنید. مهم تحلیل و زوایه نگاه شماست و دانستن اینکه در داستان روایت خلاف تاریخ ارائه دادن ترس ندارد.
سارا عرفانی و حمید باباوند نیز در این مراسم و در سخنانی به تجلیل از این دو کتاب پرداختند.
نظر شما