فریدون فرهودی نویسنده مجموعه تلویزیونی «آرام می گیریم» درباره همکاری اش با این مجموعه به خبرنگار مهر گفت: تقریبا یکسال و نیم است که مشغول نگارش این سریال هستیم که با همکاری همسرم فروغ فروهیده نوشته می شود. این پروژه تا حدی به درازا کشید چون تغییر مدیریت ها و متعاقبا تغییر نگاه را به دنبال داشت. ما طرح اولیه مان را چندین بار تغییر دادیم و بارها بازنویسی کردیم تا بالاخره دوره مدیریت مرکز امور نمایشی سیما در زمان رحمان سیفی آزاد باعث شد فیلمنامه هم به استقرار برسد.
وی افزود: بعد از جمع بندی اولیه نگارش متن آغاز شد. البته ابتدا قرار بود کار سبک تری بسازیم اما به مرور مسیری رفتیم که تبدیل به یک پروژه سنگین شد. ما یک فیلمنامه اولیه داشتیم که روح الله سهرابی با همکار دیگری نوشته بود و بخش هایی از آن هم به تولید رسید اما به دلایلی متوقف شد و در تولید جدید همه چیز را از صفر شروع کردیم.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر قسمت ۲۹ هم نوشته شده و نگارش قسمت ۳۰ را آغاز کردیم، بیان کرد: طبق برنامه های اولیه این مجموعه ۴۲ قسمتی بوده اما ممکن است چند قسمتی کمتر یا بیشتر شود. گروه تولید هم تقریبا از خردادماه کارش را آغاز کرد و می توانم بگویم پروژه سختی بود البته این دشواری مرتبط با سیاست های سازمان و ممیزی و اینها نیست و بیشتر به ساختار خود قصه برمی گردد.
فرهودی افزود: روایت این مجموعه چند قصه همزمان است و همه داستان ها برای یک خانواده بزرگ اتفاق می افتد که به طور انشعابی هر کدام واحدهای کوچکتری از خانواده هستند. ما قصه های هر کدام را جداگانه اما تنیده در هم باید پیش ببریم به همین خاطر نمی توان با سرعت این کار را نوشت چون هر خانواده قهرمان های خودش را دارد و باید به اندازه یک مجموعه کامل برایش وقت گذاشت. البته در مجموع، قصه پدر و مادر خانواده که راس این هرم هستند و با تمام خطوط داستانی مرتبطند قصه هایشان پررنگ تر است.
این نویسنده در پایان عنوان کرد: گروه تولید هم با لوکیشن های متعدد بخش های متفاوت هر قصه را به تصویر می کشند. از آنجا که نمی توان متن کامل ارائه داد رج زدن لوکیشن و بازیگران کمی پیچیده شده است به همین خاطر کار گروه تولید به مراتب از کار ما سخت تر است. پیش تر از این دوستان توصیه هایی داشتند که می گفتند فیلمنامه کامل نوشته شود بعد کار کلید بخورد اما فرهاد گلی در مقام تهیه کننده کار را در شرایطی دید که بهتر بود شروع شود و من هم فکر می کنم تصمیم درستی گرفته شد. شاید اگر کار راه نمی افتاد و منتظر تمام شدن متن و انتخاب لوکیشن ها بودند روند اجرایی به این سرعت پیش نمی رفت.
نظر شما