به گزارش خبرنگار مهر، کورش کمالی سروستانی دوشنبه شب در آیین گشایش پردیس سینمایی گلستان با بیان اینکه سینما، هنر عصر مدرن است گفت: سینما هنری متکی بر صنعت، زاده همۀ هنرها بوده و در برخی از آثار برتر و مؤثرتر از آنان، امروز فیلم و سینما بخش جدایی‌ناپذیر از فرهنگ ملی و جهانی است.
وی با بیان اینکه سینما صنعت است؛ رسانه است؛ خِرَد است؛ هنر است؛ و فرهنگ‌ساز، ادامه داد: در دهه گذشته که دوران گذار از سالن‌های نمایش از شیوه ۳۵ میلی‌متری به دیجیتال است، برخلاف رشد کیفی فیلم‌سازی، در زمینه سالن‌های نمایش که تجلی معنا در بناست، پیشرفت درخوری صورت نگرفته، اگر فرهنگ شهر شیراز را به عنوان مصداق این مفهوم در نظر بگیریم، نزدیک به پنجاه سال است که در این شهر، سینمایی ساخته نشده است.
رییس مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس، با اشاره به فراز و فرودهای صنعت سینما در شهر ادب و هنر از حمایتهای موسسه سینماشهر و بخش غیردولتی در راه اندازی پردیس سینمایی گلستان خبر داد و افزود: به روایت مورخان تاریخ ساخت سینما از جمله مسعود مهرابی، شیراز یکی از اولین شهرهای ایران بود که بعد از تهران صاحب تماشاخانه شد. اولین تماشاخانه شیراز در سال ۱۲۹۷ در محله گودعربان ایجاد می‌شود و منصور صانع در کتاب «شیراز کودکی ما» از متن آگهی منتشر شده در روزنامه فارس در سال ۱۲۹۹ گزارش داده که در آن به افتتاح عنقریب «سینماکافه جنوب» در خیابان جمشیدیان شیراز اشاره شده بود. البته این سینما مربوط به تشکیلات پلیس جنوب ایران بود که در آن زمان در شیراز مستقر بودند.
وی با اشاره به اینکه ابراهیم گلستان معتقد است در سال ۱۳۰۷ سینمایی در خیابان داریوش توسط محمدخان هندی افتتاح می‌شود، ادامه داد: در سال ۱۳۰۸ سینما خورشید توسط خانی ربیع‌زاده تأسیس می‌شود که دارای دو سالن سرپوشیده و تابستانی بود. بعدها این سینما توسط احمد مشیری و علی شاپوری خریداری می‌شود و به سینما پارس تغییر نام پیدا می‌کند. در سال ۱۳۱۰ سینمای دیده‌بان در خیابان انوری ساخته می‌شود که بعدها نامش به سینما مایاک و تاج تغییر می‌کند و در سال ۱۳۵۰ تعطیل و تخریب می‌شود.
مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس با یادآوری اینکه جنگ جهانی دوم و مشکلات اقتصادی و اجتماعی آن دوران، ۲۰ سال ساخت فیلم و سینما را با رکود همراه می‌کند، بیان کرد: در سال ۱۳۳۰ سینما تئاتر رکس توسط علی محزون در خیابان داریوش ساخته می‌شود که بعدها به نام «تخت‌جمشید» به کار خود ادامه می‌دهد و بالاخره در دهۀ ۶۰ تعطیل می‌شود. در سال ۱۳۳۱ در چهارراه مشیر یا کَل مشیر سینما پارامونت ساخته می‌شود که به سینما «دَم کَلی» معروف شد و با تغییر مالکان این سینما به اسامی «دنیا»، «شهرزاد» و «مهتاب» تغییر نام داد، اما هم‌چنان به سینما دَم کَلی معروف ماند تا تعطیل شد.
وی، ادامه داد: در سال‌های ۱۳۳۲ و ۱۳۳۳ سینماهای ایران و پاسارگاد توسط مشیری و شاپوری ساخته و سالن تابستانه سینما پارس با طراحی جدید به عنوان سینما پِرسیا مورد بهره‌برداری قرار گرفت. در دی‌ماه سال ۱۳۳۹ سینما سعدی به عنوان یکی از لوکس‌ترین سینماهای خاورمیانه در آن روزگار، توسط علی‌اکبر یاسایی تأسیس شد. در دهه چهل جمشیدیان، سینما پارامونت را در ابتدای خیابان مشیرفاطمی و صلاح‌الدین امامی سینما پرسپولیس را در خیابان سعدی بنا می‌کنند.
کمالی سروستانی با این اعتقاد که سینما مترو در خیابان کریم‌خان زند و سینما کاپری در خیابان لطفعلی‌خان زند در همین سال‌ها افتتاح می‌شوند، افزود: آخرین و مجهزترین سینمای شیراز به نام آریانا در سال ۱۳۴۸ توسط شاهرخ گلستان در خیابان کریم‌خان زند ساخته و افتتاح می‌شود که در سال ۱۳۵۷ در آتش می‌سوزد و هم‌چنان سوخته می‌ماند. از آن زمان تاکنون نه تنها سینمایی در شیراز ساخته نشده ، بلکه از ۱۳ سینمای موجود در سال ۱۳۵۷ در شیراز، تنها پنج سینمای: سعدی، ایران، فلسطین، شیراز و پیام به فعالیت مشغولند.
وی با این توضیح که اگرچه در سال ۱۳۹۴ با افتتاح سینما فرهنگ که خوشبختانه با استقبال خوب هنردوستان روبه‌رو شد، سالن اجتماعات مرکز اسناد و کتابخانه ملی به سینما تبدیل شد، گفت: اما اولین سینمای استاندارد و مدرن شیراز که پس از ۴۸ سال از ساخت آخرین سینما در این شهر و پس از ۳۸ سال از پیروزی انقلاب اسلامی ساخته و مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد، پردیس سینمایی گلستان است که امروز این امکان را فراهم ساخته که مخاطبان هنر هفتم در مناطقی غیر از مرکز شهر شیراز به تماشای فیلم بپردازند.
نظر شما