ناتوانی «باراک اوباما» در ممانعت از افزایش قدرت ایران و روسیه

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: «چارلز کراتامر» نویسنده و تحلیلگر مشهور آمریکایی در مقاله ای سیاست ایالات متحده در قبال ایران و روسیه را مورد نقد قرار داده است. این مقاله توسط خبرگزاری واشنگتن پست منتشر شده که ترجمه آن پیش روی شماست.

در هفته جاری روسیه مواضع شورشیان سوری را از طریق پایگاه هوایی ایران در همدان بمباران کرد. وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا وانمود کرد که از این حادثه شگفت زده نشده است. اما وزارت امور خارجه نباید نسبت به این موضوع کم توجهی کند. این حادثه باید زنگ خطری برای منافع ایالات متحده در خاورمیانه قلمداد شود. دولت ایران به نیروهای خارجی اجازه داده است از پایگاه هوایی همدان جهت بمباران مناطق شورشی در سوریه استفاده کند. حادثه ای که تاکنون بی سابقه بوده است.

بی درنگ باید در خاورمیانه نظم مورد نظر ایالات متحده آمریکا مجددا برقرار شود. نظمی که ۴۰ سال با اتحاد محکم مصر و ایالات متحده حفظ شده بود. اما اکنون اقدامات مشترک ایران و روسیه باعث ایجاد بی نظمی و ایجاد چنین حوادثی شده است. افزایش قدرت روسیه و ایران در منطقه خاورمیانه و بر هم خوردن نظم  مورد نظر ایالات متحده  در این منطقه نتایج هشت سال حکومت باراک اوباما است. نتایج هشت سال حکومت باراک اوباما چیزی نیست جز توافق هسته ای با ایران، تخلیه عراق و عدم تحرک ایالات متحده در بحران سوریه.

ایران

فرض بر این بود که بعد از توافق هسته ای ایران روابط تهران - واشنگتن بهبود یابد اما این قضیه معکوس شد و اتحاد بین مسکو و تهران تقویت شد. بعد از لغو تحریم ها و عادی سازی روابط بین المللی ایران، روسیه به سرعت وارد عمل شد و موشک های S-۳۰۰  را به ایران فروخت و از پایگاه هوایی همدان استفاده کرد. در حال حاضر نیز ما شاهد سطح جدیدی از همکاری ها بین ایران و روسیه هستیم.

عراق

هواپیماهای جنگی روسیه از طریق پایگاه همدان در ایران از حریم هوایی عراق عبور کرده و مناطق مورد نظر در سوریه را بمباران کردند. این در حالی است که مجوز عبور از دولت عراق را دریافت نکرده بودند. باید گفت که قبل از خروج ایالات متحده امریکا از عراق هواپیماهای جنگی روسیه هرگز نمی توانستند از حریم هوایی عراق عبور کنند. خلاء ایجاد شده نه تنها راه را برای عبور این هواپیماها فراهم کرده بلکه به ایران اجازه داده است به طور تدریجی وارد عراق بعد از صدام شده و بتواند در این کشور نفوذ کند. به گفته سخنگوی نظامی ایالات متحده در عراق حدود ۱۰۰ هزار شبه نظامی شیعه در عراق حضور دارند که حدود ۸۰ درصد آنها توسط دولت ایران حمایت می شوند.

سوریه

در سال گذشته روسیه به طور علنی دخالت های نظامی خود در سوریه را آغاز کرد. تاکنون این کشور در سوریه پایگاههای نظامی ایجاد کرده و بمباران های وحشتناکی را انجام داده است. اما باراک اوباما سکوت کرده و هیچ اقدامی انجام نداده است. در واقع اوباما با دیدی مغرورانه پیش بینی می کرد که روسیه در سوریه وارد باتلاق بزرگی شده است. اما در حال حاضر باید گفت نه تنها روسیه در این کشور وارد باتلاق نشده است بلکه دولت بشار اسد را نیز تقویت کرده است. روسیه شهر حلب را محاصره کرده و در بحران سوریه نقش بسیار پررنگی دارد. این در حالی است که وزیر امور خارجه بی کفایت ما به دنبال راه حل صلح و مشروعیت بخشیدن به عملیات روسیه در سوریه است به شرطی که پوتین قول دهد این کشور را به آرامی تسخیر خواهد کرد.

در اینجا آنچه پوتین در طی هشت سال حکومت باراک اوباما به دست آورده است را با دقت مورد بررسی قرار می دهیم. در دهه ۱۹۹۰ و پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی روسیه کشوری با اقتصاد آسیب دیده بود. قدرت این کشور در سطح جهانی بسیار کاهش یافته بود. اما در حال حاضر این کشور توانسته است قدرت خود را افزایش داده و به یکی از بزرگترین قدرتهای دنیا تبدیل شود.

در اروپا پوتین به طور یک جانبه در حال طراحی نقشه مورد نظر خود است. شبه جزیره کریمه به روسیه ملحق شده است. اروپایی ها خواهان رفع تحریم علیه روسیه هستند، تحریم هایی که با اکراه علیه این کشور تحمیل کرده بودند و درگیری ها در شرق اوکراین همچنان ادامه دارد. به دنبال حضور تروریست ها در کریمه پوتین تهدید کرده است اقدامات تلافی جویانه انجام خواهد داد. به این منظور نیروهای نظامی را در هشت منطقه در مرز اوکراین مستقر کرده است. حریم هوایی اوکراین را بیش از پیش کنترل می کند و رزمایش نظامی در دریای سیاه برگزار خواهد کرد.

سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا اوباما تاکنون سکوت کرده است؟ چرا جهت جلوگیری از افزایش قدرت روسیه تلاش نمی کند؟ چرا طرح ارسال تسلیحات، حتی تسلیحات دفاعی به اوکراین را نمی پذیرد؟ پاسخ دولت به اقدامات روسیه چیست؟

با این حال رئیس جمهور باراک اوباما در مورد اقدامات دولت روسیه نگرانی چندانی ندارد. وی نگران این موضوعات نیست زیرا اولویت های وی بیشتر داخلی هستند و اینطور فکر می کند که دستان ایالات متحده جهت داوری در امور بین المللی پاک نبوده و اخلاق به عنوان یک داور بین المللی باید مد نظر قرار گیرد.

وی همچنین متقاعد شده است که این موضوعات اهمیت چندانی در دراز مدت ندارند، نوسانات قدرت در روابط بین قدرتهای بزرگ بی دوام بوده و اخلاق باید محور مسائل سیاسی و بین المللی باشد.

اوباما تمامی این موارد را در سخنرانی های خود در سازمان ملل، در قاهره و در آمریکا در سال اول دولت خود بیان کرده است. اکنون پس از هشت سال، ما نتیجه صحبت های او را به وضوح می بینیم. اوکراین تجزیه شده است، نفوذ روسیه در اروپای شرقی افزایش یافته، ایران نفوذ بسیار بالایی در عراق به دست آورده و روسیه و ایران در شمال خاورمیانه پیشروی کرده اند.