پویش کتابخوانی تابستانی فرهنگسرای مهر کلید خورد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی مراکز فرهنگی هنری منطقه ۱۹، سعید رنجبریان، مدیر فرهنگی هنری منطقه ۱۹ درباره اهمیت کتاب و کتابخوانی گفت: برخی از مراسم مرتبط را در کتابخانه­‌ها برگزار می کنیم تا مراجعین به فرهنگسراها انس و الفت بیشتری با کتاب و کتابخوانی بگیرند.

رییس فرهنگسرای مهر ادامه داد: اگر بخواهیم پیشرفت کنیم و توسعه یابیم و در جهان خودکفا و مستقل باشیم، باید توان و علممان را اضافه کنیم و این کار را با کتابخوانی باید انجام دهیم. او گفت: بهترین راهی که می تواند به ما کمک کند، تا روی پای خودمان بایستیم کتاب خواندن است. او گفت: کتاب­های نخوانده را بخوانیم تا بتوانیم مهارت‌های‌مان را اضافه کنیم.

حامد طراحی تبریزی، مدیر امور کتابخانه های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز درباره اجرای نخستین پویش کتابخوانی گفت: هدف اصلی ارتقای فرهنگ مطالعه و کتابخوانی در کودکان و نوجوانان است. او ایجاد فرهنگ مراجعه به کتابخانه ها و امانت گرفتن کتاب به منظور مطالعه را از دیگر اهداف این برنامه دانست و توضیح داد: دوست داریم که بچه ها از کتابخانه های عمومی کتاب بگیرد و  بخوانند و با شرکت در پویش کتابخوانی، لذت کتابخوانی، مسابقه و جایزه را در کنار هم تجربه کنند.

برای شرکت در مسابقه نخستین پویش تا بیستم شهریور ماه فرصت دارید

حس آذری دبیر نخستین پویش کتابخوانی تابستانی کودکان و نوجوان نیز در این برنامه گفت: کودکان و نوجوانان ۳ تا ۱۵ سال، تا بیستم شهریور ماه فرصت دارند تا با امانت گرفتن ۶ جلد کتاب از کتابخانه‌های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و خلاصه نویسی آن در ۷ سطر یکی از برندگان مسابقه کتابخوانی نخستین پویش کتابخوانی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران باشند.

وی توضیح داد: کودکان کمتر از ۷ سال که سواد خواندن و نوشتن ندارند نیز می‌توانند با ارسال نقاشی‌هایشان در این پویش شرکت کنند. به گفته دبیر نخستین پویش کتابخوانی تابستانی کودکان و نوجوانان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، اختتامیه این پویش در روز ۲۸ شهریور ماه برگزار شده و به ۳۰۰ نفر برگزیده، ۳۰۰ دوچرخه اهداء خواهد شد.

عامل اصلی پیشرفت کتابخوانی است

طاهره ایبد، نویسنده کتاب‌های کودک و نوجوان گفت: واقعیت این است که وقتی ما به دنیای اطراف و کشورهای توسعه یافته و  پیشرفته نگاه می‌کنیم، شاهد آن هستیم که عامل اصلی پیشرفتشان کتابخوانی بوده است.

وی ایجاد عادت به کتاب خواندن را مربوط به سال‌های نوزادی دانست و گفت: این نشان دهنده اهمیت کتاب در زندگی مردم است.

ایبد به دلایل مختلف پایین بودن سرانه مطالعه در کشورمان اشاره کرد و گفت: یک بخشی مربوط به کوتاهی رسانه‌هاست و بخش دیگر نیز کوتاهی آموزش و پرورش است.

عضو هیات مدیره انجمن نویسندگان کودک و نوجوان ایران در این باره توضیح داد: به قدری حجم کتاب‌های درسی و تکالیف بچه‌ها زیاد است که بخش آموزش غالب شده است و پرورش فراموش شده است.

طاهره ایبد که در فرهنگسرای مهر سخن می‌گفت، ادامه داد: بچه‌ها باید در مدرسه علاوه بر اطلاعات و آموزش‌هایی که می‌گیرند بتوانند مهارت زندگی کسب کنند.

وی گفت: از نظر علمی، اطلاعات کسب شده ابتدا وارد حافظه اطلاعاتی شده، سپس به حافظه احساسی، کوتاه مدت و در نهایت بلند مدت سپرده می‌شود و پس از طی کردن این چهار مرحله تبدیل به دانش شده و تبدیل به مهارت می‌شود.

ایبد درباره اهمیت داستان گفت: داستان می‌تواند اطلاعات و دانش را تبدیل به مهارت کند و این موضوع از نظر علمی اثبات شده است.

وی لذت کتابخوانی را عمیق و ماندگار دانست و گفت: کسی که لذت کتابخوانی را درک کند، محال است که بتواند به سمت دیگری گرایش پیدا کند و شاهد آن هستیم، خانواده هایی که فرزندانشان از کودکی با کتاب و مطالعه انس گرفته اند، در تمام سنینشان کتاب یکی از نزدیک ترین دوستانشان بوده است.

استمرار پویش کتابخوانی موفقیت آمیز خواهد بود

طاهره ایبد که در برنامه نخستین پویش کتابخوانی تابستانه کودکان و نوجوانان و در فرهنگسرای مهر سخن می‌گفت، ادامه داد: فرهنگسراها محفلی برای حضور مستمر کودکان و نوجوانان است که قطعا با برنامه‌های متنوعی که دارد و اگر کار تازه و طرح تازه ریخته شود و در صورت استمرار پاسخگوی نیازهای کشور خواهد بود.

نویسنده کتاب «ماجراهای خانواده چرخشی» ادامه داد: بچه‌ها که لذت کتاب خواندن را کسب می‌کنند بعد از یک دوره کتابخوانی دیگر لازم نیست کسی دنبالشان برود و دیگر خودشان از کتاب جدا نخواهند شد.

وی گفت: صمیمی‌ترین دوست بچه‌هایی که اهل کتاب هستند همان کتاب است و خیلی از خلوت‌هایشان را با کتاب پر می‌کنند.

وی برنامه پویش کتابخوانی را در صورت استمرار چندساله مفید و تاثیرگذار دانست و گفت: قطعا این برنامه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، منوط به استمرار چند ساله می‌تواند تاثیرگذار باشد، نباید انتظار داشته باشیم که برنامه‌های فرهنگی در همان سال اول نتیجه بدهد، بلکه باید یادمان باشد که هر کار فرهنگی حداقل زمانی که می‌برد ۵ سال است.