تجلي بصيرت ديني و سياسي حضرت علي اكبر(ع) در سفر كربلا

به گزارش خبرگزاري مهر، در چنين روزي حضرت علي اكبر (ع) فرزند بزرگ امام حسين (ع)  در سال 33 هجري قمري  در مدينه ديده به جهان گشود.

مادر بزرگوار وي ليلا دختر ابى مره است. وي زمانى چند در خانه امام حسين (ع) به سر برد و روزگارى نيز زير سايه حسين (ع) زيست.  ليلا براى امام حسين (ع) پسرى آورد، رشيد، دلير و شبيه ترين كس به رسول خدا (ص)، رويش روى رسول، گفت و گويش گفت و گوى رسول خدا (ص)، هر كسى كه آرزوى ديدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر ليلا مى نگريست، تا آنجا كه پدر بزرگوارش مي فرمايد : "هرگاه مشتاق ديدار پيامبر مى شديم به چهره او مى نگريستيم"؛ به همين جهت روز عاشورا وقتى اذن ميدان طلبيد و عازم جبهه پيكار شد، امام حسين (ع) چهره به آسمان گرفت و گفت:" اللهم اشهد على هؤلاء القوم فقد برز اليهم غلام اشبه الناس برسولك محمد خلقا و خلقا و منطقا و كنا اذا اشتقنا الى رؤية نبيك نظرنا اليه...".

حضرت علي اكبر در كربلا حدود 25 سال داشت. برخي راويان سن وي را 18 سال و 20 سال هم گفته اند . او اولين شهيد عاشورا از بنى هاشم بود. شجاعت و دلاورى حضرت على اكبر (ع) و رزم آورى و بصيرت دينى و سياسى او، در سفر كربلا به ويژه در روز عاشورا تجلى يافت. سخنان و فداكاريهاي وي نيز به خوبي مؤيد اين مطلب است .

روز عاشورا پس از شهادت ياران امام، اولين كسى كه اجازه ميدان طلبيد تا جان را فداى دين كند، او بود. اگر چه به ميدان رفتن او بر اهل بيت و بر امام بسيار سخت بود، ولى از ايثار و روحيه جانبازى او جز اين انتظار نبود. وقتى به ميدان مي ‏رفت، امام حسين (ع) در سخنانى سوزناك به آستان الهى، آن قوم ناجوانمرد را كه دعوت كردند .

على اكبر چندين بار به ميدان رفت و رزمهاى شجاعانه ‏اى با انبوه سپاه دشمن داشت.  پس از شهادت، امام حسين (ع) صورت بر چهره خونين حضرت على اكبر (ع) نهاد و دشمن را نفرين كرد . حضرت على اكبر (ع)، نزديكترين شهيدى است كه با امام حسين(ع) دفن شده است. مدفن او پايين پاى اباعبد الله الحسين(ع) قرار دارد و به اين دليل ضريح امام، شش گوشه است.