به گزارش خبرگزاري مهر، محمود دلفاني مدير موسسه اروپايي تحقيقات استراتژيك درباره ايران در پاريس در نشستي در خبرگزاري مهر به تشريح مسئله هسته اي ايران و بحران خاورميانه از زواياي مختلف پرداخت كه به شرح زير از نظر مي گذرد :
دلفاني درابتداي اين گفتگو درباره سازوكارهاي ديپلماسي كشورمان در فضاي جديد بين المللي بويژه در حوزه مسائل استراتژيك اظهارداشت: جمهوري اسلامي ايران در ديپلماسي خود نياز به باز تعريف در برخي مفاهيم دارد كه واژه غرب يكي از اين مفاهيم است. غرب برخلاف تصور ايرانيها از يك ماهيت همسان ، سازگار و داراي سياست راهبردي مشترك برخوردار نيستند، در صورتي كه اروپا و آمريكا همانند دو درخت كنار هم هستند كه در ريشه با هم اشتراكاتي دارند، اما در بدنه و شاخه و برگ جدا از يكديگر مي باشند .
وي درادامه اين مصاحبه درباره خط مشي و رويكردهاي رفتاري اروپا در جريان مذاكرات هسته اي با تهران افزود : در مورد برنامه هسته اي ايران، اروپا بر خلاف ظواهر امر سياست مشخصي ندارد. بازيگري اروپا در برنامه هسته اي ايران بر اساس نقشي است كه ايران به اروپا داده است.علت اينكه همگرايي ظاهري در برنامه هسته اي بين اروپا و آمريكا به وجود آمده است، به سبب شكست اروپايي ها در بحران بالكان و عراق مي باشد . چون در هر دو مورد حرف آخر را آمريكا زد و اروپايي ها هيچ كاري نتوانستند انجام دهند . همچنين فرانسوي ها با توجه به شكست هايي كه در عرصه جهاني داشته اند ، موضوع هسته اي ايران براي ديپلماسي فرانسه يك مبحث حيثيتي است و موفقيت در اين زمينه مي تواند بر ساير ناكاميهاي گذشته سرپوش بگذارد .
مدير موسسه اروپايي تحقيقات استراتژيك درباره ايران در ادامه به اين نكته اشاره داشت : به لحاظ استراتژيك و تعريف هاي كلاسيك ديپلماسي هميشه بايد اهرمهاي فشار نيز داشته باشد. آمريكا در خاورميانه از ديپلماسي قوي برخوردار نيست، ولي از زور برخوردار است. بر عكس اروپا از ديپلماسي برخوردار است، اما فاقد ابزار قهريه مي باشد.
دلفاني در زمينه طولاني شدن روند مذاكرات هسته اي ايران با غرب بويژه گفتار تهديدآميزآنها در اين فرايند براين باور است كه غرب بر سر برنامه هسته اي ايران يك سياست دوران جنگ سردي را به نمايش مي گذارد و ايران نبايد اروپا را واسطه قرار دهد و اجازه دهد ديپلماسي دوران جنگ سرد در برابر ايران پياده شود .
وي در بخش ديگري از اين گفتگو ضمن تمركز درزمينه سياست خاورميانه اي فرانسه تاكيد كرد : فرانسه در سياست خارجي خود در خاورميانه با يك پارادوكس روبرو است . از يك طرف با اعراب بر اساس روابط استعماري كه قبلا داشته، داراي منافع هستند و از طرف ديگر يهوديان در فرانسه در بخش اقتصاد و رسانه بسيار متنفذ هستند. حضور و قدرت تناقضي است كه سياست خارجي فرانسه با آن روبرو است، اما در زمينه انرژي هسته اي فرانسه براي موفقيت ناچار است كه به ايران نزديك شود، چون حرف نهايي را در منطقه ايران مي زند .
اين صاحب نظر در امور بين المللي درتبيين مفهوم عدالت ديپلماتيك بين المللي با توجه به مجموعه تحولات بوقوع پيوسته در عرصه سياست جهاني بيان داشت : در عرصه بين الملل اگر چه مي شود گفت چرا يك كشور دموكراسي ندارد، ولي نمي شود گفت كه يك كشوري كه داراي دموكراسي است مبناي رفتار خود را با ديگران بر پايه دموكراسي قرار مي دهد . انتظار رفتارهاي دموكراتيك در سياست بين الملل كه بر مبناي قدرت استوار است انتظار بي موردي است . مبنا و فلسفه پيدايش شوراي امنيت براي حمايت از حقوق مظلومان نيست، بلكه قدرتهاي بزرگ با نشستن بر دور يك ميز و مذاكره خواستند كه بين خودشان جنگي رخ ندهد. بنابراين نبايد انتظار داشت كه شوراي امنيت به نفع كشورهاي مظلوم عمل كند .
وي درمورد تاثير بحران لبنان بر وضعيت هسته اي ايران نيز چنين اظهارداشت : بحران لبنان مسير موضوع هسته اي ايران را تغييرخواهد داد و يك سردرگمي خاصي در برخورد با برنامه هسته اي ايران به وجود خواهد آورد . موضوع هسته اي ايران در يك حالت برزخي گير كرده و تنها ديپلماسي مي تواند اين وضعيت را به سمت نقطه مثبت هدايت كند . همچنين ايران با مسائل خاورميانه گره خورده و نمي توانند ايران را ناديده بگيرند ويا اينكه ايران را حذف كنند . اروپا نمي خواهد واقعيت انقلاب ايران و منافع استراتژيكش را قبول كند . ديپلماسي ايران بايد كاري كند كه منافع ايران را به منافع اروپايي ها گره بزند تا مواضع كشورهاي اروپايي تغيير پيدا كند .
در پايان اين گفتگو دلفاني در مورد تحريمهاي احتمالي گروه 1+5 گفت : اگر قرار باشد تحريمي انجام شود ، تحريم همه جانبه و سخت نخواهد بود و شامل قراردادهاي استراتژيك همانند قرارداد توتال نخواهد شد . تكنولوژي هسته اي در هر كشوري كه به آن دست يابند به مدت سي سال فاصله با رقبا ايجاد مي كند. دستيابي ايران به بمب هسته اي بهانه اي بيش نيست، بلكه كشورهاي اروپايي و آمريكا نگران دستيابي ايران به تكنولوژي هسته اي هستند . در حال حاضر طرفهاي درگير به سياستهاي بازدارندگي اقدام مي ورزند و اين نگران كننده ترين وضع است .
نظر شما