محسن خاضع در گفتگو با خبرنگار مهر، به شکاف میان صنعت و بخش دانشگاهی اشاره و بیان کرد: ارتباط میان این دو قسمت، بسیار اندک است. تا آنجا که به جرات میتوان گفت خروجی دانشگاهها به کار تولیدکنندگان نمیآید و فارغالتحصیلان رشته طراحی، کار عملی نکرده و تنها با تئوری طراحی لباس آشنا هستند.
به گفته این تولیدکننده داخلی، طرحهای هنری، یکی دیگر از مواردی است که به صنعت پوشاک ما آسیب زده است؛ به این معنی که طراحان ما هنری رفتار میکنند و سلیقه مخاطب و بازار را نمیشناسند. در حالیکه ما باید به سمت عامه مردم برویم و برای آنان، لباس طراحی کنیم.
خاضع، محصول داخلی را نیازمند معرفی و تبلیغ دانست و افزود: در همه جای دنیا، صنعت مد، نیازمند سرمایهگذاری است؛ به همین خاطر، در همه جا، سرمایهگذاران بزرگ از جریان مد حمایت میکنند در حالیکه دولت ، بودجه چندانی را به مد اختصاص نمیدهد و هزینه تبلیغات هم بسیار بالاست و تولیدکنندگان از عهده آن برنمیآیند. بنابراین خوب است اگر کارگروه مد و لباس، صدا و سیما، رسانههای نوشتاری و دیگر متولیان امر دست به دست هم دهند و برندهای ایرانی را عرفی و تبلیغ کنند.
این تولیدکننده لباس، کاهش تعرفههای گمرکی را یکی از عوامل ایجاد رقابت برابر میان پوشاک ایرانی و خارجی برشمرد و گفت: قاچاق همیشه معضل غیرقابل حل تولیدکنندگان بوده و خواهد بود. نه ما میتوانیم جلوی ورود لباس را بگیریم نه با واردات قانونی پوشاک، مخالفت میکنیم اما خوب است مسئولان، فضایی را فراهم کنند تا پوشاک ایرانی به یک رقابت برابر با نمونههای مشابه خارجی بپردازد. برای مثال، تعرفههای گمرکی را کاهش دهند. اگر تعرفه بسیار بالای ملزومات و مواد اولیهای که من تولیدکننده از چین و ترکیه وارد میکنم کاهش پیدا کند، قیمت تمام شده کالا پایین میآید و قابل رقابت با نمونههای ترک و چینی میشود.
خاضع با اشاره به اینکه نوآوری، یکی از ملاکهای موفقیت است بیان کرد: بعضی برندهای ایرانی، کار خود را خوب شروع کردند اما تکرار بیش از حد طرحها و بالارفتن تعداد رقیبان، موجب افت این برندها شد چراکه لازمه فعالیت در حوزه مد، خلاقیت است گرچه نوآوری و کار خلاقه کردن هم به حمایت و معرفی نیاز دارد و طرحهای تازه باید تبلیغ شوند و به تولید انبوه برسند وگرنه در دایره تنگ مزونهای خانگی باقی میمانند.
این تولیدکننده داخلی در پاسخ به اینکه برخی سایزینگ را مشکل پوشاک ایرانی میدانند گفت: ما از نرم افزار بینالمللی الگوسازی استفاده میکنیم که در تمام دنیا به کار برده میشود. این مساله که بعضی مطرح می کنند، نشان دهنده کم بهره بودن از سواد صنعتی است وگرنه مثلا سایز ۳۸ در همه جای دنیا یکی است.
نظر شما