به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، مسئله انتقال گرما یکی از مسائل مهم در بسیاری از صنایع و تجهیزات صنعتی است. مبدلهای حرارتی و سیستمهای خنککننده مثالهایی از تجهیزات انتقال گرما به شمار میروند. معمولاً در سیستمهای انتقال حرارت از سیالات با فاز مایع استفاده میشود.
استفاده از حجم وسیعی از سیالات موجب بزرگی ابعاد سیستمهای مذکور میشود. از اینرو ابداع و بهکارگیری سیالات اصلاحشده میتواند راهی مؤثر بهمنظور افزایش بهرهوری و کاهش ابعاد سیستمهای انتقال حرارت مورد استفاده در صنایع شود.
یونس بخشان، مجری طرح اظهار داشت: لولهی حرارتی یا لوله گرمایی وسیلهای برای انتقال حرارت است که بر مبنای اصول هدایت حرارتی و تغییرات فازی طراحیشده و انتقال حرارت بین دو منطقهی سرد و گرم را به بهترین و مهندسیشده ترین شکل و با بیشترین بهرهوری ممکن میسازد.
وی افزود: هدف از این مطالعه طراحی یک نانوسیال با بهرهگیری از نانولولههای کربنی بوده است، بهنحوی که عملکرد حرارتی لوله گرمایی بیشازپیش افزایش یابد.
بخشان عنوان کرد: کاهش هزینه مربوط به تولید سیستمهای با ابعاد بزرگتر و کاهش آلودگی زیستمحیطی ناشی مصرف سوختهای فسیلی از مزایای عمده استفاده از نتایج این طرح است.
این محقق اظهار داشت: بر اساس محاسبات انجام شده، حضور نانولولههای کربنی در سیال پایه موجب میشود که مقاومت حرارتی سیال کمتر شده و هدایت حرارتی افزایش پیدا کند. این موضوع افزایش عملکرد حرارتی سیال مورد نظر در حضور نانولولههای کربنی را در پی خواهد داشت.
به گفته بخشان در این پژوهش عملکرد حرارتی لولهی گرمایی استوانهای در حضور سه نوع نانوسیال نانوذرات آلومینا در آب، نانوذرات الماس در آب و نانولولههای کربنی در آب مورد بررسی قرار گرفته است.
این تحقیقات حاصل تلاشهای دکتر یونس بخشان- عضو هیأت علمی دانشگاه هرمزگان- و مهندس احمد حاج حسینی- کارشناس ارشد مهندسی مکانیک از شرکت آب و فاضلاب- است. نتایج این کار در مجله Iranian Journal of Science and Technology Transactions of Mechanical Engineering (جلد ۳۹، شمارهی M۲، سال ۲۰۱۵، صفحات ۳۲۵ تا ۳۳۵) به چاپ رسیده است.
نظر شما