به گزارش خبرنگار مهر، محسن ناصری در پنل «نقش رسانهها در تخریب و حفاظت محیط زیست» که توسط پایگاه خبری گُلوَنی برگزار شد، گفت: نقشآفرینی توسط مطبوعات در دنیای خارج از کشور ما خیلی مرسوم است و بهخصوص در کشورهای توسعهیافته و صنعتی با بالابردن تقاضا و سطح نگرش افکار عمومی نسبت به موضوع امور محیط زیست و الان بهطور اخص تغییر اقلیم، سیاستگذاران و سیاستمداران را تشویق میکند تا به سمتی حرکت کنند که بیشترین سطح سازگاری با اثرات تغییر اقلیم در آن کشورها اتفاق بیفتد، کاهش انتشار بیشتری رخ بدهد و تأمین انرژی به روشها و شیوههایی میشود که به قول محیط زیستیها پایدارتر است.
ناصری تصریح کرد: در کشور ما همچون سایر عرصهها در واقع این مسئله هم پیچیدگیهای خاص خودش را دارد. الان یکی از مطالبات جدی در سطح کشور ما، اشتغال است و طبیعتا بالابردن سطح اشتغال اگر بر اساس رویهها و شیوههای صنعتی موجود در کشور ما باشد، معنیاش تخریب سریعتر محیط زیست، اتلاف بیشتر منابع طبیعی و ناپایداری بیشتر در کشور به دلیل دامنزدن به سطح تقاضا است. وقتی ما به نحوی از انحای موجود، فرصتهای شغلی را توسعه میدهیم و این توقع را در افکار عمومی فراهم میکنیم که این فرصتها باید به چه شکل و به چه نحوی فراهم شود، نسبت به پایداری آنها در سطح حاکمیت به شکل ذاتی متعهد خواهیم شد. اینجا آن گلوگاه اصلی است که افکار عمومی، و به شکل مستقیم و شاید غیرمستقیم، مطبوعات میتواند کمک کند که این نگاه و توقع از اشتغال و بالابردن تولید ناخالص ملی در کشور ما عوض شود.
وی مثال زد: یک اتفاقی در کشور ما افتاد که من واقعا انتظار داشتم که مطبوعات به آن نگاه ویژهای بکنند، چون آینده کشور را مدنظر قرار داده و آن بحث هزینههایی بود که آلایندههای هوا بر جامعه و محیط زیست اجبار میکرد.
مدیر طرح ملی تغییر آب و هوا ادامه داد: ما مدتها نشستیم و با بعضی از دستگاهها صحبت کردیم که مثلا هزینه تجدیدپذیرها در کشور چگونه باید دیده شود، بنابراین قیمت خریدشان در چه سطحی باید لحاظ شود. بعد از مدتها تلاش، مذاکره، قهر، آشتی، عقب و جلو، خلاصه روی یک قیمتی توافق کردیم و آن قیمت، قیمتی بود که بخش خصوصی با طیب خاطر، در تأمین انرژی با لحاظکردن اثرات محیط زیستی آن ورود کند. ولی به فاصله مدت زمان بسیار بسیار اندکی ورق برگشت و قیمتی که عملا به وزارت نیرو اعلام شد، شاید کمتر از یک دوم قیمتی بود که مذاکره کرده بودیم.
ناصری تصریح کرد: خیلی از افرادی که برنامهریزی میکردند که در عرصه انرژیهای پاک ورود کنند، با این قیمت مایوس شدند و عقب نشستند، چون طبیعی است که بخش خصوصی به شرطی وارد عرصه میشود که حداقل تأمین و تولید اقتصادی و برگرداندن سرمایه و سود را داشته باشد.
وی تاکید کرد: من توقع داشتم در اینجا مطبوعات وارد عمل شوند و از سازمان و دولت مطالبه کنند که چرا این اتفاق افتاده؟ چرا برخلاف تمام توافقات، برخلاف تمام مذاکراتی که انجام شده بود، چنین قیمتهایی اعلام شده؟ بدون اینکه بخواهم عدد را الان اعلام کنم، قیمتهای موجود واقعا افق توسعه تجدیدپذیر را در کشور ما به یک زمان نامعلومی عقب انداخته است.
مدیر طرح ملی تغییر آب و هوا هشدار داد: مطبوعات ما متاسفانه خیلی از اوقات مشغول حواشی مسئله هستند. واقعا من گمان میکنم که این تقوا بهخصوص در جامعه ما که تحت تنشهای متنوعی است، باید در مطبوعات وجود داشته باشد.
ناصری مثال زد: مثلا من اخیرا مطالبی را خواندم در مورد توافقنامه پاریس که مثلا کشورها را تحت چه تنشی قرار میدهد، چه تحریمها یا تهدیدهایی را میتواند به همراه بیاورد. از همان ابتدایی که این توافقنامه امضاء شد (مشخصا بعد از نشست پاریس) گفتیم متنی که الان وجود دارد، از نظر حقوقی کشورها در شرایط موجود و با این متن تحت تنش اقتصادی قرار نمیگیرند. نهایتا شرایط به نحوی است که کشورهایی که کوتاهی میکنند، مورد سرزنش قرار میگیرند و کشورهایی مثل ما، برایش اهمیت دارد که رفتارش، رفتار سرزنشآمیزی در سطح بینالملل نباشد. اما من مطالبی میدیدم که گفته شده هر کشوری اگر آن تعهدات را دنبال نکند، انواع و اقسام تحریمها شاملش میشود. این مطالب بود، اما دقیقا تا قبل از نشست پاریس.
وی تصریح کرد: اینها از جنس پروایی است که مطبوعات باید داشته باشند، بهخصوص در مسئله محیط زیست که واقعا موضوعی است غیرسیاسی، موضوعی است کاملا عامالمنفعه و موضوعی است که کاملا شرایط و زیست نسل آینده را در کشور ما مدنظر قرار داده است. بهخصوص در این موارد عاقبتاندیشانهتر با مسئله برخورد کنند و اهداف مشخصی را دنبال کنند، از دولت مطالبه کنند و طبیعتا پیرو این مطالبه است که ما در سازمان حفاظت محیط زیست قدرت پیدا میکنیم، انرژی پیدا میکنیم، ماموریت پیدا میکنیم از طرف مردم که با دستگاهها چانه بزنیم و وارد مذاکره بشویم. ابزارها کنترلی خودمان را با قوت و قدرت بیشتری بهکار بگیریم تا در نهایت بتوانیم به آن اهدافی که مشخص کردیم و علاقمند هستیم که جامعهمان را به آن برسانیم، برسیم.
مدیر طرح ملی تغییر آب و هوا در پاسخ به یکی از حاضران نشست که تاکید داشت محیط زیست در کشور ما محل اصلی دعواهای سیاسی شده است گفت: این خیلی بد است. واقعا کسی و چیزی که در این دعواهای سیاسی صدمه میبیند، سطح رفاه و تراز کیفیت زندگیمان در این شرایط و این جامعه است. متاسفانه این یک واقعیتی است که جامعه ما، یک جامعه سیاستزده است، یعنی از هر موضوع غیرسیاسی استفاده سیاسی میشود و واقعا گمان میکنم که این از لفظ واژه تقوا به دور است. واقعا این برخوردهای سیاسی و برخوردهای غیرکارشناسی با موضوعات محیط زیست کاملا از تقوا به دور است و هم خودم و هم شما را به رعایت تقوا توصیه میکنم.
نظر شما