رحیم علی آبادی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه دوری فرنگیکاران المپیکی از روند آماده سازی و تمرینات درون اردویی تبعات خوبی ندارد، گفت: شاید ملی پوشانی که در المپیک ریو به میدان رفتند هم اکنون ترجیح می دهند در شهر و محله خود به تمرینات اختصاصی بپردازند، اما دوری و غیبت طولانی و احساسی آنان از تمرینات منسجم اردوی تیم ملی، نشانگر آن است که آنها انگیره کافی برای آینده را ندارند.
وی تصریح کرد: زمانی که شما هدف و برنامه مشخصی داشته باشید از هر فرصتی برای رسیدن به هدف خود استفاده می کنید و حتما فرنگی کاران المپیکی قصد خداحافظی دارند که در تمرینات تیم ملی حضور ندارند. البته کادر فنی اعلام کرده که المپیکی ها در صورت تمایل می توانند در اردو حضور یابند، اما با گذشت چندین اردو بعد از المپیک و غیبت مکرر آنان طبیعتا باید دنبال دلیل دیگری باشیم.
دارنده مدال نقره المپیک ۱۹۷۲ مونیخ با مقایسه آزادکاران با فرنگیکاران المپیکی گفت: زمانی که شما می بینید حسن یزدانی به عنوان قهرمانی المپیک و یا کمیل قاسمی و حسن رحیمی بلافاصله بعد از المپیک ریو به اردوی تیم ملی آمدند، نشان می دهد آنان همچنان تشنه کسب مدال هستند و انگیزه و هدف دارند. طبیعتا اگر بر خلاف این موضوع بود مثل برخی از فرنگیکاران المپیکی رغبتی برای بازگشت به خانه کشتی و تمرین نداشتند.
علی آبادی در ادامه به خداحافظیهای احساسی و بازگشت مجدد به کشتی اشاره کرد و گفت: این رفت و آمدهای احساسی، سرانجام خوبی در ورزش ندارد. یا باید ماند و تلاش کرد یا اینکه رسما با عزت و احترام از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. مطمئنا این رفت و آمدها، معنا و مفهوم خوبی در ورزش حرفه ای ندارد.
عضو شورای فنی کشتی فرنگی در پایان اظهار داشت: به هر حال هنوز برای تصمیم و اظهار نظر در خصوص آینده فرنگیکاران المپیکی زود است و باید منتظر برگزاری رقابتهای انتخابی تیم ملی و حضور یا عدم حضور آنان در این مسابقات باشیم.
نظر شما