کیومرث مرادی که در حال تمرین نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه» است درباره روند شکل گیری ایده این نمایش به خبرنگار مهر گفت: سال ۲۰۰۹ به همراه حسن معجونی، محمد عاقبتی و نسیم احمدپور در کارگاهی که توسط کمپانی «ویزیتینگ آرت» در شهر ادینبورو برگزار شد، شرکت کردم. موضوع این ورک شاپ جستجوی اسطوره های امروزی برای ایجاد کردن گفتگویی بینافرهنگی بود.
وی ادامه داد: در آن زمان بحث مهاجر و مهاجرت بسیار داغ بود و در همان موقع ۲ خبر شنیدم که در انگلستان خیلی سر و صدا کرده بود؛ یک خبر مبنی بر این بود که سه زن قربانی خشونت طلبی طالبان شده بودند و خبر دیگر نیز درباره دختری عراقی بود که طی ۱۰ سال جنگ، تمامی اعضای خانواده اش را در شهر بصره از دست داده و اقدام به مهاجرت کرده بود. از دیدگاه من اسطوره یعنی همین آدم ها.
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه همیشه تصویری که در جهان از خاورمیانه وجود دارد با تعریفی که در تاریخ از این منطقه ارائه شده، تفاوت دارد، اظهار کرد: در تاریخ ذکر شده که خاورمیانه خاستگاه تمدن بوده و تمدن از این منطقه به سایر نقاط جهان گسترش پیدا کرده اما تصویر امروز جهان از خاورمیانه متفاوت است.
مرادی اضافه کرد: همه این مسایل باعث شد که به این نتیجه برسم جا دارد درباره اسطوره های معاصر خاورمیانه عاشقانه حرف زد. بعد از شکل گیری این ایده با پوریا آذربایجانی همکاری خود را برای شکل گیری متن شروع کردیم و شخصیت پردازی شخصیت های نمایشنامه به همراه دیالوگ نویسی فوق العاده پوریا انجام شد. ۲ اپیزود این نمایش کاملا بر اساس اتفاقاتی مستند شکل گرفته و یک اپیزود هم که زاده تخیل من و پوریا آذربایجانی است در نمایش گنجانده شد.
این هنرمند با سابقه تئاتر با اشاره به اجرای نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه» در شهر مینیاپولیس آمریکا در سال ۲۰۱۳، توضیح داد: این نمایش را در آن زمان با حضور بازیگران آمریکایی به صحنه بردم که برنده ۲ جایزه شد و مورد استقبال مخاطبان و منتقدان آمریکایی قرار گرفت. نکته مشترک برای مخاطبان آمریکایی این بود که نگاهی متفاوت به مردم خاورمیانه در نمایش ارائه شد و اکثرشان می گفتند که حالا مردم و قربانیان خاورمیانه را واقعی تر لمس می کنیم.
کارگردان نمایش «شهر بدون آسمان» یادآور شد: اصولا بزرگترین قربانیان جنگ ها، کودکان و زنان هستند و مهاجرت به شکل فعلی اش نیز یک پدیده پسامدرن است و حوادث تلخ و شیرین بسیاری را رقم زده است به همین دلیل خیلی دوست داشتم با گروه بازیگران تئاتر ایرانی هم نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه» را کار کنم.
مرادی با اشاره به توانایی پانته آ پناهی ها، هانیه توسلی و طناز طباطبایی به عنوان بازیگران نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه»، درباره چگونگی طراحی و ساخت موسیقی نمایش توسط هانا کامکار توضیح داد: در این نمایش درباره گفتگوی بینافرهنگی صحبت می کنیم و هانا کامکار طراحی موسیقی زیبایی را انجام داده و مجموعه ای از صداهایی خاص را که دارای قدمت و سنت هستند، انتخاب کرده است. قیچک افغان، عود و رباب، چنگ و پرکاشن سازبندی مدنظر کامکار برای ساخت موسیقی نمایش است.
وی اظهار کرد: در نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه» طراحی های مختلفی از جمله طراحی صدا و ویدئوآرت داریم. امیدوارم در این نمایش نیز با همکاری آیدین الفت مثل اجرای «افسون معبد سوخته»، صدای متفاوتی را در تئاتر ارائه دهیم چون معتقدم صدا عنصر مهمی در تئاتر است و من این را با آیدین الفت تجربه می کنم.
کارگردان نمایش «افسون معبد سوخته» درباره تصور خود از مواجهه مخاطبان با نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه» یادآور شد: وقتی نمایش «افسون معبد سوخته» را تمرین می کردیم، گروه نگران این بود که آیا مخاطبان امروز با ادبیات آرکاییک نمایش ارتباط برقرار می کنند و وقتی با استقبال مخاطبان و ارتباط آن ها روبرو شدیم، غافلگیر شدیم. در نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه» نیز سعی کردیم در قصه و شکل اجرا سراغ چیزهای کلیشه ای نرویم.
مرادی تأکید کرد: عاشق قصه گفتن هستم زیرا جهانی از تجربیات آدم های دیگر را به مخاطبان ارائه می دهد و مخاطب با شنیدن این تجربیات، به نوعی زندگی آدم های قصه را زندگی می کند. در گروه تلاش می کنیم در تمام ابعاد از بازی، طراحی، کارگردانی، موسیقی و طراحی صدا، تجربه شنیداری و دیداری متفاوتی را با تماشاگر در برخورد و زندگی با قصه های موجود در نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه» پدید بیاوریم.
وی در پایان عنوان کرد: امیدوارم این نمایش به دور از هر کلیشه ای، قصه ای عاشقانه از زندگی آدم ها را بگوید که ما کمتر با آنها آشنا هستیم.
نمایش «نامه های عاشقانه از خاورمیانه» از هفته آخر آذرماه در تماشاخانه «پالیز» به صحنه می رود.
نظر شما