شادی قدیریان یکی از داوران بخش عکاسی جشن تصویر سال که به آثار عکاسان زیر ۲۵ سال تعلق دارد، درباره کیفیت آثار این بخش به خبرنگار مهر گفت: تصویر سال دو بخش جدا داشت که یکی بخش آزاد بود و دیگری بخش جوان زیر ۲۵ سال و ما داوران بخش مسابقه بودیم. امسال متاسفانه در بخش مسابقه یا همان بخش جوانان زیر ۲۵ سال آثار در آن کیفیتی که انتظار داشتیم نبود. در واقع آثار در سطح متوسط رو به پایین بود که برای همین داوری را بسیار سخت کرد اما در بخش آزاد آثار خوبی ارائه شده بود.
وی ادامه داد: در بخش های خبری و موبایلی آثار رسیده به مسابقه بهتر از بخش های دیگر بودند. متاسفانه بخش مستند و بخش خلاقه خصوصا دارای کیفیت خوبی نبودند. هر چند ما از جوانان زیر ۲۵ سال توقع زیادی هم نداشتیم اما متاسفانه ایده های بخش خلاقه عموما کپی بود و مشکل در ایده یابی وجود داشت. در حالیکه مشخص بود عکاسان جوان تکنیک را خوب می شناسند اما نتوانسته بودند تاثیری که از دیدن آثار دیگران گرفته بودند را درونی کنند.
این عکاس در ادامه با اشاره به اینکه جوانان باید روی ایده یابی متمرکز شوند و با حساسیت بیشتری به آن نگاه کنند بیان کرد: این بخش متاسفانه یاد دادنی نیست. ضمن اینکه ما در فضایی زندگی می کنیم که به هر سمت نگاه کنید ایده های بسیاری می توانید پیدا کنید. اما عموما جوانان ما به یک فرد موفق نگاه می کنند و گمان می کنند همان راه را باید بروند در حالیکه راه موفقیت هر کس متفاوت است. این روزها متاسفانه عجله ای که در عکاسان وجود دارد و می خواهند راه ۱۰ ساله را به سرعت طی کنند باعث شده کارها خلاقانه نباشد.
قدیریان در ادامه درباره حضور عکس در بخش اقتصادی هنر نیز گفت: در همه جای دنیا همواره خرید و فروش عکس سخت است. من خودم هیچ وقت مختصات این فضا را نفهمیدم. نقاشی منحصر به فرد است و تک نسخه است اما به هر حال عکس این قابلیت را دارد در تعداد ادیشن بیشتر چاپ شود و خود عکاسی شاخه های متعددی دارد و معمولا عکس های هنری هستند که قابلیت خرید و فروش بیشتری دارند. اما خود من هر وقت چنین عکسی نیز خلق می کنم برایم عجیب است در برخی موارد که چرا باید کسی بخواهد آن عکس را روی دیوار بزند. مثلا در عکسی که چاقوی خونی وجود دارد. به نظرم این موضوع بسیار پیچیده است.
نظر شما