خبرگزاری مهر، گروه بین الملل- رامین حسین آبادیان: ۲ روز گذشته یک انفجار در منطقه «الراشدین» در نزدیکی محل حضور و استقرار اتوبوس های حامل اهالی فوعه و کفریا واقع در غرب حلب به وقوع پیوست. منابع بیمارستانی اعلام کردند بر اثر این انفجار انتحاری، دستکم ۱۰۰ تن شهید و بیش از ۵۰۰ نفر زخمی شده‌اند. یکی از شاهدان عینی ماجرا می‌گوید یک خودرو پس از آنکه شروع به توزیع چیپس و خوراکی کرد و بعد از اینکه کودکان دور آن جمع شدند، منفجر شد. میزان تلفات انسانی این جنایت هولناک و همچنین تصاویر منتشر شده از آن در بسیاری از رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی روز شنبه را به «شنبه سیاه» برای شیعیان مظلوم فوعه و کفریا تبدیل کرد.
جنایت غیرانسانی تروریست های تکفیری تحت الحمایه ایالات متحده آمریکا و غرب در «الراشدین» حلب درحالی صورت گرفت که اهالی فوعه و کفریا پس از سالها محاصره توسط تکفیریها، چشم انتظار ورود به منطقه‌ای امن برای ادامه زندگی خود بودند. شمار زیادی از قربانیان این جنایت ننگین را زنان و کودکان سوری تشکیل می دهند؛ کسانی که گفته می شود طی ۴۸ ساعت پیش از شهادت، توسط تروریستهای تکفیری از خوردن و آشامیدن منع شده بودند. این اولین جنایت هولناک تکفیریها علیه غیرنظامیانِ بی‌دفاع در سوریه نیست و بدون شک آخرین آن هم نخواهد بود؛ وجه تمایز این جنایت با آنچه که پیشتر شاهد آن بودیم نحوه ارتکاب آن است؛ کودکانِ چشم انتظارِ آزادی را به سمت خودرویی که مدعی بودند حامل تغذیه است فراخواندند و پس از تجمع تعداد زیادی در اطراف خودرو، به یکباره انفجار مهیبی رخ داد تا قصه پُرغصه اهالی مظلوم فوعه و کفریا در نهایت به شهادت منتهی شود؛ پایان غم‌انگیز و دردناکی که قلب هر انسان آزاده در هر جای دنیا را به درد آورد.
نباید از این مسأله غافل شد که تروریستهای تکفیری موجودیت خود را از حامیان مالی ـ تسلیحاتی‌شان از جمله ایالات متحده آمریکا و کشورهای غربی دریافت می کنندگروه های تروریستی ـ تکفیری در طول قریب به هفت سال گذشته از ارتکاب هیچ جنایتی علیه غیرنظامیان سوری از جمله زنان و کودکان این کشور، دریغ نکرده اند. تاکنون هزاران نفر از مردم سوریه قربانی انفجارهای تروریستی این گروه ها شده اند. البته نباید از این مسأله غافل شد که تروریستهای تکفیری موجودیت خود را از حامیان مالی ـ تسلیحاتی‌شان از جمله ایالات متحده آمریکا و کشورهای غربی دریافت می کنند. ایجاد هرج و مرج در سوریه این کشور را به جولانگاه گروه های تکفیری که حتی ذره ای بویی از انسانیت نبرده اند، تبدیل کرده است. کشتار بی‌رحمانه غیرنظامیان بی‌گناه در سوریه دردی از دردهای مختلف تکفیریها در این کشور درمان نمی کند؛ اما همین کشتارها به امور روزمره‌شان تبدیل شده و آنها هویت خود را با ارتکاب این دست جنایتها تعریف می کنند.
ارتکاب جنایتهای هولناک علیه مردم بی گناه در سوریه بیش از هرچیزی حاکی از واهمه شدید تروریست های تکفیری از تداوم رویارویی با نیروهای مقاومت سوریه است. تکفیریها که امروز به خوبی به عجز خود از صف آرایی در مقابل نیروهای مقاومت سوری پی برده و می دانند که این صف آرایی در نهایت نتیجه ای جز نابودی کامل آنها را به دنبال نخواهد داشت، نوک پیکان خود را به سمت غیرنظامیان نشان رفته اند تا بدین‌سان، به زعم خود علیه نیروهای مقاومت عقده گشایی کرده باشند. آنها تلاش می کنند تا ضمن منحرف ساختن افکار عمومی منطقه و جهان از شکستهای سنگین‌شان در برابر نیروهای سوری و هم‌پیمانان خارجی آن در عرصه تحولات میدانی، برای ترمیم صفوف ازهم پاشیده خود زمان بخرند.
تروریست های تکفیری که امروز در عرصه تحولات میدانی در سوریه به شدت در جایگاه ضعف قرار داشته و موقیت خود را در خطر می بینند، جان غیرنظامیان و افراد بی‌دفاع و بی‌گناه را دستمایه تحقق اهداف میدانی خود قرار داده اند. آنها بسیار امیدوار هستند تا با ارتکاب جنایتهای هولناک و قرون وسطایی علیه مردم سوریه، زمینه بازیابی قدرت از دست رفته خود را فراهم ساخته و بتوانند در جبهه های نبرد با نیروهای مقاومت سوری و هم پیمانان آن، دست برتر را داشته باشند؛ رؤیایی که البته آن را با خود به گور خواهند برد. اگر برتری میدانی در سوریه در گرو ارتکاب چنین جنایتهایی بود، تا به امروز تکفیریها به دلیل اقدامات وحشیانه ای که انجام داده اند، بر وجب به وجب خاک سوریه سیطره داشتند.
آنکارا درحالیکه مدعی رایزنی برای حل سیاسی بحران سوریه است، از نفوذ خود بر تکفیریها برای تضمین سلامتی اهالی فوعه و کفریا در جریان مبادله آنها با عناصر تروریستی، استفاده نکرداین میان، زمانی که سخن از تکفیریها و اقدامات آنها در سوریه به میان می آید، بسیار سخت است که اشاره‌ای به ترکیه و حمایتهای تمام قد آنکارا از آنها نشود. دولت ترکیه در طول سالهای گذشته با هدف به زیر کشیدن دولت قانونی و برآمده از آراء مردمی در سوریه، تلاش کرده است. حمایتهای آنکارا از تکفیریها امروز دیگر بر هیچکس پوشیده نیست. مقامات دولت آنکارا درحالی که در ظاهر مدعی تلاش و رایزنی دیپلماتیک برای حل سیاسی بحران این کشور هستند، از نفوذ خود بر گروه های تکفیری برای تضمین سلامتی اهالی فوعه و کفریا در جریان مبادله آنها با شماری از عناصر تروریستی، هیچ استفاده ای نکردند. بدون شک اگر آنکارا در این زمینه تحرکی از خود به نمایش می گذاشت، امروز شاهد شهادت مظلومانه کودکان شهرک های شیعه نشین فوعه و کفیریا نبودیم. آنکارا بار دیگر ثابت کرد که تنها و تنها در مقام دفاع از تروریستهای مستقر در سوریه ایفای نقش می کند.
امروز این سؤال بزرگ، افکار عمومی را مشغول خود ساخته که مدعیان حفظ حقوق بشر که از بام تا شام شعارهای پرطمطراق حقوق بشری سر می دهند، کجایند؟ چرا از مقامات ایالات متحده آمریکا و همچنین دولتمردان کشورهای غربی ـ عربی که خود را پرچمدار حقوق بشر در جهان قلمداد می کنند، صدایی بلند نمی شود؟ چرا سردمداران ایالات متحده آمریکا در پاسخ به جنایت هولناک تکفیریها علیه اهالی فوعه و کفریا، با شلیک ۵۹ موشک «تام هاوک» مواضع آنها را هدف قرار نمی دهند؟ چرا دولتمردان فرانسوی و انگلیسی در محکومیت اقدام جنایتکارانه تکفیریها در «الراشدین» حلب خواستار برگزاری نشست فوری شورای امنیت نمی شوند و پیش نویس قطعنامه ای در این زمینه تنظیم نمی کنند؟
چرا آمریکا در پاسخ به جنایت هولناک تکفیریها علیه اهالی فوعه و کفریا، با شلیک ۵۹ موشک «تام هاوک» مواضع آنها را هدف قرار نمی دهد؟ سکوت سنگین کشورهای غربی ـ عربی و در رأس آنها ایالات متحده آمریکا در قبال جنایت هولناک علیه اهالی فوعه و کفریا لکه ننگ دیگری بر پیشانی آنهایی است که خود را به دروغ و تنها برای فریب افکار عمومی، پیشگام رعایت حقوق بشر معرفی می کنند. امروز بار دیگر ثابت شد که «حقوق بشر» هیچ جایگاهی در قاموس کشورهای غربی ـ عربی نداشته و برای آنها تنها ابزاری جهت پیاده سازی سناریوهای شوم سیاسی است. امروز، این مردم سوریه و منطقه هستند که باید طعم تلخ شرارت‌های بی حد و مرزِ تروریستهای لجام گسیخته و دست‌پرورده آمریکا و غرب را بچشند تا اهداف توسعه طلبانه آنها تحت پوشش دروغین «حقوق بشر» تأمین شود.
نظر شما