علیرضا سفیدچیان در گفتگو با خبرنگار مهر از اثرات منفی به تصویر کشیدن خودکشی توسط رسانه‌های تصویری و مجازی و سرایت خودکشی خبر داد و اظهار داشت: خودکشی یک عمل اتفاقی نیست بلکه یک ناراحتی چند بُعدی در انسانی نیازمند که با شکست در حل مسائل زندگی خویش، این راه را انتخاب می‌کند.
وی ادامه داد: خودکشی یک بحران تمام عیار است که بدون استثناء و شدیداٌ شخص در رنج روانی قرار دارد و رفتاری پیچیده که از تمایل و فکر خودکشی تا اقدام منجر به مرگ را در برمی گیرد.
مدرس دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به این نکته که خودکشی یک مسأله بحرانی اجتماعی است بیان کرد: سالانه تا یک میلیون نفر به این علت در جهان می‌میرند که جزء ۱۰ علت اول مرگ در دنیا است و خودکشی منجر به مرگ، در مردان چهار برابر زنان است، در حالیکه افکار و توجه به خودکشی، در زنان چهار برابر مردان است.
این روانپزشک بیان داشت: زمینه ارثی، تغییرات بیوشیمیایی مغز، اختلالات روانپزشکی، افسردگی، اختلال دوقطبی، سایکوز یا جنون، اعتیاد به الکل و سوء مصرف دارو و مواد، بیماری‌های جسمی همراه با درد و سیر مزمن، ضربه مغزی، سرطان، اعتیاد به قمار، تجرد، بی دینی، بی سازمانی شخصیتی، مشکلات مالی، سوء ارتباط بین فردی، شکست عشقی، مرگ عزیزان، از دست دادن شغل، یا انزوای اجتماعی، بیکاری، فقر، تبعیض و خانه به دوشی از علل خطرآفرین این پدیده اجتماعی است.
وی هشدار داد: تنهایی، حس ناامیدی، بی پناهی، بیهودگی، بی ارزش بودن و احساس درماندگی، احساس گناه، شکست در اجرای طرح‌ها و اهداف زندگی، استرس زیاد، خشم، طرد شدن و از دست دادن وجهه پیش همتاها، گسستگی روابط عاشقانه، بیکاری، مسائل و شکست‌های تحصیل، درگیری و مشاجرات خانوادگی، طلاق، بحران‌های انطباقی، افکار و رویدادهایی هستند حس خودکشی را افزایش می‌دهد.
این متخصص به رسانه‌های تصویری و مجازی توصیه کرد: بشدت مراقب باشند که به تصویر کشیدن و شرح جزئیات و روش خودکشی، اثرات منفی دارد و پوشش این اقدام در حجم زیاد، به‌طور برجسته و مکرر به ستودن یا رمانتیک کردن خودکشی می‌انجامد و موجب سرایت خودکشی و یا خودکشی تقلیدی می‌شود.
وی اظهار داشت: وقتی کسی از خودکشی می‌گوید، نباید با این لحن که «برو بابا، شوخی نکن، تو عُرضه اینکار را نداری» و الفاظ مشابه، با او حرف زد و همواره افکار خودکشی را باید جدی بگیریم.
دکتر سفیدچیان گفت: افسردگی، شامل احساس شدید گناه و شرم، انتقاد از خود و خشم، حس بی ارزش بودن و عزت نفس پایین، احساس ناامیدی، بیهودگی، بیگانگی و تنهایی، سابقه اقدام قبلی، داشتن نقشه برای خودکشی، استفاده از موادمخدر و مشروبات الکلی، بیان سخنانی درباره کشتن خود یا پوچ بودن زندگی، وجود رویداد استرس زا یا آسیب و فقدان، تغییرات رفتاری چشمگیر مانند گوشه گیری از نشانه‌های هشداردهنده خودکشی هستند.
وی با ذکر این نکته که باید افراد در معرض خطر غربالگری و شناسایی گردند، گفت: محدود کردن دسترسی به ابزار خودکشی، درمان بیماری‌های روانپزشکی بویژه: افسردگی و سوء مصرف دارو و مواد، بهبود وضعیت اجتماعی، اقتصادی، مفهوم بخشی به زندگی و خلقت؛ ایمان، اعتقاد، اعتماد و توکل به خدا موجب پیشگیری از خودکشی می‌شود.
مدرس دانشگاه علوم پزشکی بابل اضافه کرد: درمان خودکشی یک اقدام تخصصی بوده و بنابراین با تماس فوری با اورژانس، فرد را به اولین مرکز درمانی برسانید.
عصر دوشنبه یک دختر ۱۹ ساله بابلی با سقوط از ساختمان پنج طبقه خودکشی کرد.
نظر شما