به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از کتاب صوتی و مکتوب «رستم و سهراب» چهارشنبه شب ۴ مرداد با حضور جمعی از اهالی ادبیات، گویندگی و دوبلاژ کشور در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
چنگیز جلیلوند گوینده نقش رستم در این اثر صوتی در بخشی از این برنامه گفت: وقتی من و آقای تهامی سال‌ها پیش برای آموزش بازیگری به تئاتر تهران رفتیم، استادی به نام استاد سارنگ داشتیم که به ما فن بیان یاد می داد. آقای تهامی آن زمان، جوانی لاغر و ترکه‌ای بود و از نظر فیزیکی، کوچک بود. یک بار در کلاس که دیالوگ گفت، استاد با حیرت گفت به! چه صدایی دارد! جان می دهد برای نقش رستم! من هم گفتم آقا پس من چی؟ من هم صدایی دارم! ایشان هم گفت باشد تو هم اگر جایی بود بغل دست رستم، سهراب را بازی کن! حالا این افتخار برایم حاصل شده که بعد از سال‌ها بتوانم رستم آقای تهامی باشم!
تهامی نیز در ادامه با لحن طنز گفت: بله! این خاطره‌ای که گفتند، مربوط به ۶۰ سال پیش است که من بسیار لاغر بود.
پس از این سخنان و ورود محمدرضا شفیعی کدکنی به سالن اجرای برنامه، ژرژ پطروسی که اجرای برنامه را به عهده داشت، گفت: نمی‌دانم دیشب برنامه خندوانه را دیده اید یا خیر ولی من با دیدن آن برنامه و شاهنامه خوانی آقای تهامی با خودم گفتم که فردوسی یک بار دیگر در این مملکت متولد شد.
زهره شکوفنده و افشین زینوری از دیگر گویندگان این پروژه به بیان جملاتی کوتاه پرداختند و زینوری گفت: امیدوارم این کار، نقطه عطفی در کارنامه ام باشد.
حمید منوچهری گوینده پیشکسوت رادیو و تلویزیون نیز سخنران دیگر این برنامه بود که گفت: اگر در طول ۵۶ سال گذشته با ابوالحسن خان تهامی کارهای زیادی کرده ایم، این یک کار برایم ماندگار خواهد شد.
حامد عزیزی، حسین مطمئن زاده و مهدی امینی نیز از دیگر گویندگان و دست اندرکاران پروژه با حضور در سن اجرا، جملات کوتاهی بیان کردند.
شاهین فرهت آهنگساز کتاب صوتی رستم و سهراب نیز به عنوان سخنران دیگر این مراسم گفت: من متن این کار را ۲ بار شنیدم. دفعه اول برای این که صداهای ماندگار و نوستالژی سازم را بشنوم که برایم دگرگون کننده بودند. بار دوم هم فکر کردم این کار، واقعا یک کار شنیداری بزرگ است که واقعا احتیاجی به دیدن ندارد. شاهنامه اثری است که از جهتی، دید احساسی وسیعی دارد.
این آهنگساز در ادامه گفت: من دو زمینه از داخل شاهنامه انتخاب کردم؛ یکی رستم و دیگر فانتزی های بشری که سمبل و نمادش، سیمرغ است. این جا کشور شعر است و فردوسی هم بالای همه ایستاده است. اما او خودش هم مانند شخصیت های شاهنامه، زندگی تراژیکی داشته است.
وی در ادامه گفت: این نکته را باید بگویم که بین این همه شاعر بزرگ، فردوسی، نظامی، سعدی، مولانا و حافظ هستند که به آن ها توجه دارم و به نظرم، در حوزه موسیقی، بیرون از مرزهای ما، ما به ازا دارند. یعنی چندصد سال پس از آن ها، چند موسیقی دان به دنیا می آیند که بار همین ها را به دوش می کشند. واگنر مانند فردوسی است. یا موتزارت مانند حافظ است. من باخ را به نوعی همان فردوسی می دانم. یا هایدن را همان سعدی می دانم.
فرهت در بخش پایانی سخنانش گفت: در ایران، روی موسیقی شاهنامه و فردوسی، بیشتر با دستگاه چهارگاه و روح حماسی کار شده است.
تهامی نیز پس از سخنان فرهت گفت: جا دارد این نکته را بگویم که آقای فرهت اثر موسیقایی خودشان را برای این اثر، به طور رایگان در اختیار ما گذاشتند.
نظر شما