تقدیم «درخت زندگی» به کولبران/ تیر پیکان نمایش جامعه ومردم بود

به گزارش خبرنگار مهر، نمایش درخت زندگی از آمل به کارگردانی غنچه شکوهیان و نویسندگی و طراحی صحنه محسن اردشیر یکی از نمایش هایی بود که در نخستین روز از برگزاری داوزدهمین جشنواره تئاترخیابانی مریوان مورد استقبال گسترده مردم قرار گرفت.

این نمایش دارای دو بازیگر مرد و سه بازیگر زن بود که علی قاچاری یکی از بازیگران خوب تئاتر فیزیکال کشورمان بازیگر اصلی این نمایش بود.

درخت زندگی، جامعه و مردم را مخاطب قرار داده بود و درخت را به جامعه و ریشه های آن را به مردمی تشبیه کرده بود که در آن تعدادی از بیماران را در آغوش می گیرد و تعدادی هم مانند بیماران مبتلا به ایدز را طرد می کند.

محسن اردشیر نویسنده نمایش درخت زندگی در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه این گروه برای اجرای  نمایش 6 ماه تمرین کرده اند، گفت: محوریت این نمایش مربوط به معلولیت، نابینایی وبیماران مبتلا به ایدز است و اصل و هدف نمایش هم به تصویر کشیدن نگاه جامعه به بیماران ایدزی است.

وی با اشاره به اینکه متاسفانه در شهر آمل 114 نفر مبتلا به ایدزهستند، بیان کرد: این نمایش سعی دارد کاری کند که مردم با این بیماران هم مانند دیگر بیماران رفتار کنند و آنها را از جامعه  طرد نکنند.

وی اظهارداشت: در این نمایش دو نوع اجرا داریم در بخش نخست تئاتر فیزیکال و در بخش دیگر تئاتر شورایی را اجرا می کنیم.

اردشیر ادامه داد: در بخش شورایی آن مردم را درگیر موضوع نمایش و از آنها در ارتباط با برخورد با بیماران مبتلا به ایدز نظرخواهی می کنیم.

مریوان ولاهیجان تنها شهرهای فعال تئاتر خیابانی ایران هستند

وی عنوان کرد: در کشورمان تنها شهرهای مریوان ولاهیجان در زمینه تئاتر خیابانی بسیار فعال هستند چراکه دارای مخاطبان بسیار خوبی هستند.

وی بیان کرد: براستی مریوان مهد و پایتخت تئاتر خیابانی است و تماشاگرانی حرفه ای دارد که گاها نکاتی را مشاهده می کنند که شاید کارگردان توجهی به آن نداشته است.

این نویسنده و طراح صحنه با اشاره به اینکه در هیچ جای دنیا مخاطبان تئاتر خیابانی هم چون تماشاگران مریوانی نیستند، ادامه داد:  به محض اینکه گروه در جایی قرار می گیرند و شروع به آماده سازی می کنند مردم  به یاری گروه آمده و با آنها در اجرای دکور همکاری می کنند.

اهدای عروسک های بلوطی به تماشاگران

بعد ازاتمام نمایش اعضای این گروه عروسک های کوچکی را که با استفاده از میوه بلوط ساخته بودند به تماشاگران اهدا کردند.

اردشیر در ارتباط با این اقدام گفت: در شهر ما آمل بلوط زیاد است و همواره در پای این درختان شاهد ریزش میوه های آن هستیم ولی متاسفانه تعداد سنجاب های منطقه ما کم است.

وی ادامه داد: بخشی از میوه های بلوط پای درختان را جمع آوری کرده و با آنها عروسک می سازیم که این ایده خوبی برای استان های زاگرس نشین که دارای تعداد زیادی از درختان بلوط هستند، است.

وی اضافه کرد: در استان هایی هم چون ایلام و کردستان که مشکل بیکاری دارند می توانند از چنین ایده هایی در راستای اشتغالزایی استفاده کنند البته به شرط حفظ این درختان و ممانعت از زیاده روی در این کار.

دولت از گروه های تئاتر خیابانی حمایت مالی نمی کند

این نویسنده و طراح صحنه نمایش درخت زندگی اظهارداشت: اگر تئاتر خیابانی ضعف هایی داشته باشد بخشی از آن به دولت برمی گردد و اینکه از گروه ها حمایت مالی نمی کند.

اردشیر بیان کرد: در دیگر کشورهای دنیا گروه های تئاتر در قالب کمپانی فعالیت می کنند و با شهرداری ها قرار داد دارند و کشورما هم باید در آینده به سمت کمپانی شدن برود.

وی ادامه داد: بی شک بحث کمپانی نیاز به برنامه ریزی و حمایت بیش از پیش دولت و همکاری وهمراهی نهادهای مختلف دارد.

وی در ارتباط با رقابتی برگزار کردن جشنواره هم گفت: برگزاری جشنواره در قالب رقابتی موجب افزایش کیفیت اجراها می شود.

این نویسنده نمایش درخت زندگی  که یکی از مدرسان کارگاه های آموزشی در این دوره از جشنواره نیز هست، گفت: وقتی حمایت مالی از سوی دولت به گروه ها نمی شود لذا برای ایجاد انگیزه در این گروه ها باید جشنواره ها در قالب مسابقه برگزار شوند.

اردشیر عنوان کرد: در تمام دنیا یکی از معیارهای جشنوارها، برگزاری آن به صورت مسابقه است.