مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران در گفتگو با خبرنگار مهر ، با برشمردن مشکلات اساسی بحث نوسازی بافت فرسوده گفت: وجود ساز و کارهای فرسوده در این بخش یکی از اصلی ترین عوامل عقب ماندگی نوسازی است در سال های گذشته برخوردها صرفا تئوریک و نظری بوده است و راهکارهای عملی ارائه نشده است.
دکتر علیرضا عندلیب در ادامه با اشاره به ضعف مقررات و قوانین و نبود پشتوانه های حقوقی دراین زمینه افزود: قوانین و مقررات روشن و دقیقی در بحث نوسازی وجود ندارد و پشتوانه های حقوقی در زمینه تملک و سایر موارد در اختیار مجریان طرح ها قرار ندارد.
وی دیگر مشکل این بخش را نبود یک الگوی موفق در این کار عنوان کرد و تاکید کرد: به علت نبود یک الگوی موفق اولین الگوی اشتباه الگوی همه گیر می شود و الگوی نواب به عنوان یک الگوی موفق در دستور کار قرار می گیرد در حالیکه نواب یک بزرگراه است و نوسازی بافت فرسوده محسوب نمی شود.
عندلیب ، مشکل دیگر در این بخش را بی ثباتی مدیریتی و تغییرات زودرس مدیران دانست و افزود: نوسازی یک پروژه زمان بر است و نیاز به زمان زیادی برای کار و تحقیق دارد و تا یک پروژه به ثمر برسد سالها کار نیاز دارد؛به همین دلیل با بی ثباتی مدیریتی نمی توان به آینده کارها امیدوار بود.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران در ادامه با برشمردن مشکلات اساسی این بخش گفت: نبود مدیریت یکپارچه در نوسازی،روشها و شیوه های ناکارآمد در مدیریت شهری، ماهیت پیچیده و گسترگی موضوع بافت های فرسوده، شکاف بین جامعه ذی نفعان و جامعه ذی نفوذان و نبود تعریف روشن و فراگیر از بافت فرسوده و نوسازی آن به شدت نوسازی را و جوامع درگیر با آن را در انفعال گرفتار کرده است.
وی در عین حال وجود محدودیت های جدی و بنیانی در نوسازی بافت فرسوده و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی آن را نیز یکی از عوامل تاثیر گذار در روند کارهای جاری قلمداد کرد و افزود: نحوه تملک املاک فرسوده شهروندان و بی اعتمادی مردم به برخی وعده های مسئولان و اسکان ساکنان بافت های فرسوده در منازل جدید مشکل زاست و باعث کندی در اجرای طرح ها می شود.
نظر شما