خبرگزاری مهر - گروه استانها: شهر لباس سیاه به تن کرده و حسینیه‌ها و مساجد پرچم عزای حسینی(ع) را برافراشته‌اند، چشمه جوشان اشک‌ها سر آمده‌اند تا در عزای سرور و سالار شهیدان جاری شوند، ندای محتشم بلند می‌شود «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست ... این چه شمعی است که جان‌ها همه پروانه اوست» پروانه‌هایی که بال‌ها سوزانده‌اند در در داغ عزای سفینه النجاه، سوختنی نجات واقعی است.
همه جای ایران پرچم عزا برافراشته‌اند جایی در فاصله ۵۰ کیلومتری شهر قم و در بخش کهک استان قم، روستای کرمجگان صدها سال است که عزاداری امام حسین(ع) به شیوه‌ای خاص و خالصانه انجام می‌شود، اتفاقی که سبب شده از گوشه و کنار استان قم و کشور و حتی خارج کشور مشتاقان و دوستداران عصمت و طهارت هر ساله گرد هم بیایند و عزاداری کنند.
جلوگاه عزاداری سنتی
کرمجگان به میعادگاه عزاداری سنتی ایران مشهور شده است. شروع این عزاداری طبق یک رسم دیرین از آخرین روز ماه ذی‌الحجه، با برپایی دسته‌های عزاداری، سینه‌زنی و زنجیرزنی در روستا آغاز می‌شود، اهالی این روستا هر جایی که باشند کسب و کار را یک روز قبل از محرم رها می‌کنند و در قالب هیأت‌های مذهبی از ۶ محله آبادی به ترتیب و با نظم خاصی وارد روستا می‌شوند و مردم ساکن در روستای کرمجگان نیز به استقبال آن‌ها می‌روند.
آن طور که رضا بابایی از پیرغلامان هیئت علی اکبر(ع) کرمجگان به خبرنگار مهر، می‌گوید سابقه این هیئت به ۴۰۰ سال قبل بر می‌گردد؛ ۴۰۰ سال است که بیرق عزای امام حسین(ع) هر سال در این روستا برافراشته‌تر می‌شود و از رونق و شکوه عزاداری امام حسین(ع) کم نشده است.
به گفته وی به رسم هر سال برای اذن شروع عزاداری‌های ماه محرم اهالی روستا از ۶ محله مختلف از جمله محله بالا، محله پایین، محله قلعه، محله سرتخت، محله رودخانه و محله ماهور یک روز قبل از شروع ماه محرم راهی جمکران می‌شوند تا از امام عصر(عج) برای عزاداری جد بزرگوارشان کسب اجازه کنند و به این طریق به استقبال ماه محرم می‌روند.
عشق به شهید جوان عاشورا
در روستای کرمجگان برای تمامی ۱۴ معصوم و سایر ذریه و پیروان رسول‌الله(ص) در روز شهادت و تولد آن‌ها مراسم ویژه‌ای برگزار می‌شود. این را پیرغلام هیئت کرمجگان گفت و افزود: دو ماه محرم و صفر اوج عزاداری‌های اهالی این روستا است و در طول این دو ماه به مناسبت‌های مختلف مراسم گوناگونی برگزار می‌شود.
محله رودخانه و محله ماهور یک روز قبل از شروع ماه محرم راهی جمکران می‌شوند تا از امام عصر(عج) برای عزاداری جد بزرگوارشان کسب اجازه کنند
اعتقاد و محبت اهالی روستای کرمجگان به حضرت علی اکبر(ع) که هیئت خود را هم متبرک به نام این حضرت کرده‌اند بسیار ویژه و خاص است و مراسم خاص و ویژه ای در شب هشتم محرم که منصوب به عزاداری حضرت علی‌اکبر(ع) است در این روستا برگزار می‌شود، به گفته بابایی این مراسم به اعتراف بسیاری از مداحان و شبیه‌خوان‌های اهل‌بیت(ع) در کشور بی‌نظیر و منحصر به فرد است و عظمت این مراسم تمام اهالی روستا را که در شهرهای مختلف زندگی می‌کنند به روستای کرمجگان می‌کشاند.
عزاداری‌های سرور و سالار شهیدان در روزهای تاسوعا و عاشورا در این روستا به اوج خود می‌رسد و در این روزها هیأت‌های مذهبی یکی‌یکی از محله‌های مختلف روستا در مکانی به نام میان‌ده که چند سالی است به نام میدان امام حسین(ع) نام‌گذاری شده است تجمع می‌کنند و شکوه و شور یک عزاداری خالصانه، بی‌ریا و سنتی را به نمایش می‌گذارند، شکوه و جلوه‌ای بی نظیر از عشق به اهل بیت(ع) را می‌توان در این عزاداری‌ها نظاره کرد.
شامی غریبانه
میاندار هیئت حضرت علی اکبر(ع) کرمجگان از مراسم شام غریبان این روستا هم گفت و افزود: اوج مراسم عزاداری دهه اول آیین سنتی آتش زدن خیمه‌های خاندان رسول‌الله(ص) و شب شام غریبان است که با حضور جمع کثیری از اهالی روستا به شیوه‌ای کاملاً سنتی و از سال‌ها پیش به صورت مستمر برگزار می‌شود.
به گفته وی مراسم عزاداری روز سوم هم طبق همین رسم دیرین با حضور تمام هیأت‌های مذهبی در میان‌ده برگزار می‌شود و تمامی مداحان محله‌ها به نوحه‌سرایی می‌پردازند و بعد از پایان مراسم سوم حضرت و وقتی هیئت‌ها در حال ترک روستا هستند این شعر را با خود می‌خوانند و دسته اول ندا سر می‌دهند: «خوش آمدید ای عزیزان و رفیقان/ اجر شما با شه لب‌تشنه‌کامان» و در پاسخ دسته دوم می گویند «ما دعا کردیم و رفتیم ای عزیزان، همّتی/ اجر ما، اجر شما با زینب زار حزین»
جلوه و شکوه مراسم عزاداری روستای کرمجگان و ماندگاری آن را شاید بتوان در توجه به سلامت عزاداری و رسوم و آئین سنتی در عزاداری‌ها برشمرد
جلوه و شکوه مراسم عزاداری روستای کرمجگان و ماندگاری آن را شاید بتوان در توجه به سلامت عزاداری و رسوم و آئین سنتی در عزاداری‌ها برشمرد به گفته حاج رضا بابایی بسیاری از مداحان قدیمی اهل‌بیت(ع) از جمله غلامرضا سازگار، سیدقاسم موسوی‌قهار، علی خورشیدی، مرحوم اصغر سعیدی‌منش و علی محلوجی‌راد سال‌ها در این روستا نوحه‌خوانی کرده‌اند و همه هیئت‌های روستا در طول سال‌ها عزاداری به سبک صحیح و بدون بدعت عزاداری که این روزها در بسیاری از هیئت‌ها رواج پیدا کرده است متعهد هستند.
برگزاری مراسم تعزیه‌خوانی هم در این روستا شهرتی ویژه دارد، به گفته میاندار هیئت حضرت علی اکبر(ع) تا حدود ۱۰ سال گذشته در ایام دهه اول ماه محرم هر روز در این روستا مراسم شبیه‌خوانی برگزار می‌شد و بسیاری از استادان تعزیه‌خوانی کشور از جمله مرحوم رضا مشایخی، محمد رضایی، اسماعیل محمدی، حسن برکتی، سیدمحمد امینی، امیر صفری، حسن نرگس‌خانی، مجتبی حسن‌بیگی، ابوالفضل صابری و مهدی کلانتری در این روستا هنر نمایی کرده‌اند.
جلوه عزاداری اصیل و سنتی
غلامرضا سازگار که عمری را در راه مدح و ثنای سرور و سالار شهیدان گذرانده است بیش از ۴۰ سال است که در هیئت حضرت علی اکبر(ع) روستای کرمجگان حضور یافته و به ذکر مصیب می‌پردازد و این شاعر و مداحل اهل عزداری‌های این روستا را پست خود دانسته و گفت: «امام حسین(ع) پست هر کسی را مشخص کرده است. پست من هم اینجا و در میان مردم کرمجگان است؛ ۴۵ سال است که برای عزاداری محرم و صفر به روستای کرمجگان آمدم و تا جایی که خداوند مدد کند در عزای امام حسین(ع) انجام وظیفه خواهم کرد».
این مداح قدیمی اهل بیت از زمان‌های جوانی به عزداری‌های این روستا وفادار مانده است، وی از شیوه آشنایی خود با این هیئت افزود: شیوه آشنایی با اهالی این روستا هم به این صورت بود که سال‌ها پیش عده‌ای از اهالی کرمجگان در تهران هیأت داشتند. من آن زمان نزدیک ۳۰ سال داشتم و از من برای مراسم عزاداری کرمجگان دعوت کردند و حالا ۴۵ سال است که برای عزداری امام حسین(ع) به این روستا می‌آیم.
سازگار تفاوت عزاداری در این روستا با عزاداری‌های دیگر را در بی ادعا بودن دانست و گفت: البته که هر محله و فرهنگی به شیوه‌ای خاص عزاداری می‌کنند. کرمجگانی‌ها هم در همه احوال و به ویژه عزاداری امام حسین(ع) بی‌ادعا هستند.
این پیرغلام اهل بیت ادامه داد: بیشتر هیأت‌های اینجا مردمی هستند که برای عزاداری امام حسین(ع) از همه چیز خود مایه می‌گذارند. در این ۴۵ سالی که در این روستا هستم افتخار خدمتگزاری برای هیأت شاهزاده علی‌اکبر(ع) کرمجگان را دارم. هیچ وقت بین اهالی دو دستگی ندیده‌ام و همه این‌ها سبب می‌شود در این راه دلگرم‌تر شوم. محبت و اظهار لطف این مردم محبت آن‌ها را در دل من زنده می‌کند و ابراز محبت اهالی روستا اجازه نمی‌دهد که بتوانم این عزاداری را رها کنم.
نظر شما