خبرگزاری مهر- گروه استانها، شکیبا رحیم‌لو: بر اساس آنچه در جلسات علنی شورای پنجم مشاهده می‌شود، منتخبان مردم قزوین به صورت علنی وارد نزاع و سوگیری شده و از ابراز شکاف حزبی و نگرشی اجتناب نمی‌کنند.
این روال گاهی به گونه‌ای پا را فراتر از اختلاف نظر و سلیقه می‌گذارد که صورت جانب‌داری به خود گرفته و کم و بیش بوی دعوای احزاب و ابراز غرایض از آن به مشام می‌رسد، حال آن‌که تصور شهروندان از شرکت در انتخابات چیزی به جز آنچه اکنون مشاهده می‌شود؛ بود.
تفاوت اندیشه و نگرش تقریباً در همه جای دنیا رایج است و به جرات می‌توان بر این عقیده که:«عمیق‌ترین و اصیل‌ترین حرکت‌ها بر پایه اختلافات سلایق شکل می‌گیرد»تکیه زد اما رویدادهای اخیر گاهی بیش از آن‌که به منافع مردم بپردازد؛ به انتقام‌گیری از ادوار پیشین شورا منتج می‌شود و روند مذکور به کالبدهای اندیشه مدار این نهیب را وارد می‌سازد که در پایان چهار سال پیش‌رو؛ انگشت پرسش‌گر به سوی کدام یک از مسئولان نشانه خواهد رفت؟
بر اساس قانون انتخاب شهردار از اصلی‌ترین وظایف شورای شهر است، نمایندگان مردم قزوین در شورا نیز در روزهای آغاز فعالیت رسمی خود با جدیت بسیار از انتخاب قطعی شهردار قزوین صحبت کرده و چنان در پیگیری این امر شور و حرارت داشتند که قول عملی شدن این وعده را برای پیش از نیمه مهر ماه اعلام کردند.
اینک در حالی‌که وکلای مردم قزوین در شورا در پوشاندن جامه عمل بر تن بدیهی‌ترین وظیفه خود در راستای معرفی و انتخاب شهردار دچار خلف وعده شده‌اند شاید بتوان چنین نتیجه گرفت که شکاف فکری، نگرشی و حتی حزبی در بین اعضای شورای شهر بیش از آن است که در ابتدای امر تصور می‌شد.
شکافی نوپا که عمق آن اگرچه هنوز از دو ماه تجاوز نکرده اما سایه‌اش به خوبی توانسته به عامل پیشگیرانه مهمی در شکل‌گیری اتفاق نظر برای تعیین شهردار قزوین تبدیل شود.
معنای تعلل دو ماهه شورا در معرفی شهردار اگر عدم اتفاق نظر، فاصله‌دار بودن انتخاب‌ها، شکاف نگرشی یا دعواهای زیرپوستی میان احزاب نیست پس چه عامل دیگری است که این انتخاب مهم را تا به امروز در پشت پرده ابهام و سکوت نگاه داشته است؟
طبق قانون تا معرفی شهردار قزوین کمتر از یک ماه فرصت باقیست اما پارلمان محلی نه تنها در این مدت گزینه‌ای را برای احراز پست مذکور معرفی نکرده بلکه در راستای اعلام شاخص‌های مورد نظر خود برای احراز این پست نیز قدمی برنداشته است.
به یک معنا می‌توان گفت اگر بین اعضای شورا در زمینه انتخاب شهردار «وحدت نظر» حاکم بود؛ این شهر به طور حتم بسیار زودتر از اکنون، با شهردار جدید خود آشنا شده بود.
اگرچه این تعبیر به مذاق هیچ‌کسی خوش نخواهد آمد اما نمی‌توان انکار کرد که اگر تعلل، تردید، عدم توافق آرا و یا هر عامل دیگری معرفی شهردار قزوین را به تاخیر انداخته، به همان میزان اعتماد شهروندان را نشانه گرفته است؛ هر وعده‌ای که به تاخیر می‌افتد علیرغم دلایل یا حواشی منحصر به فرد بار دیگر به شهروندان خاطرنشان می‌کند که سیکل وعده‌ها دادن‌ها و عبور از گلوگاه‌های انتخاباتی و موکول به زمان شدن تمام افق‌های ترسیم شده همچنان سیر طبیعی یا غیرطبیعی خود را طی می‌کند و باید گفت در واقع برنده یا بازندگان اصلی انتخابات، مردم هستند نه احزاب و افراد خاص!
مجموعه مدیریت شهری رکن اثرگذار در تصمیم‌گیری‌ها و تحولات شهری است و گرچه عمر هر دوره از شورا مانند بسیاری از نهادهای مدیریتی پس از چهار سال به پایان می‌رسد اما بدیهی است که آثار تصمیمات این نهاد، سال‌ها پس از اتمام دوره همچنان برقرار مانده و بعضاً قادر به تغییر در سرنوشت شهر و شهروندان آن خواهد بود.
نظر شما