میرمولا ثریا که این روزها نمایشگاه آثارش در گالری خاک برپاست درباره کشف ایده های نو در عرصه فرش که جزو هنرهای صنایع دستی محسوب می شوند و کشاندن این حوزه به عرصه هنرهای جدید به خبرنگار مهر گفت: من سال‌ها تلاش کردم و در اکثر رشته های صنایع دستی تحصیل کردم و نزد استادان سنتی کار عملی یاد گرفتم و آنقدر روی نقوش اسلیمی که خصوصا از دوران صفویه و سلجوقیه به یادگار مانده تمرین و تکرار کردم تا بتوانم به نقوشی دست پیدا کنم که در وهله اول متعلق به خودم باشد و در وهله دوم هر کس به آنها نگاه کند حس معاصر بودن در آنها را پیدا کند.
وی ادامه داد: به فارغ‌التحصیلان رشته صنایع دستی در هر گرایشی توصیه می کنم که در این حوزه خلاق باشند زیرا این حوزه ها نیازمند دستیابی به زبان معاصر هستند. دانشجویان این رشته باید به ریشه های خود نگاه و در عین حال به چیزی که در درون خودشان می جوشد توجه کنند. خود من شخصا دوست نداشتم از روی دست هنرمندان معاصر کپی کنم زیرا در بهترین شکل می توانستم هنرمند درجه دو آن حوزه باشم. من دوست داشتم روی چیزی کار کنم که در من و فرهنگم ریشه دارد برای همین فرش را انتخاب کردم. در واقع من روی بوم و کاغذ به صورتی که یک نقاش اثرش را خلق می کند شروع به خلق اثر و بعد آن را به کارهای بافت منتقل می کنم.
این هنرمند با بیان اینکه ظرفیت هنر در کشور ما بسیار بالاست، اظهار کرد: شما نگاه کنید به هنرمندی مانند منیر فرمانفرمایان که در دنیا هنرش طرفداران بسیاری دارد و همه او را به عنوان هنرمند مدرن می شناسند. او با هنر دیرینه آیینه کاری ما آثار بی بدیلی خلق کرده است. ریشه های فرش در فرهنگ ما از آیینه کاری بسیار قوی تر است و چشم همه ایرانیان با بافت آشناست. البته همین باعث می شود ایجاد تغییر در فرم و محتوای چیزی که همه به آن عادت کرده اند دشوار باشد.
ثریا در پایان گفت: به اعتقاد من در هنر معاصر دیگر مرزبندی های مرسوم از میان رفته اما چیزی که اهمیت دارد این است که بهتر است هر کس با مدیوم هایی کار کند که با آن آشناست و به چیزی از فرهنگ دیگر چنگ نزند. شما به پیکاسو نگاه کنید می بینید کسی مانند او که سرآمد مدرنیست هاست و نه فقط نقاشی که مدل طراحی در دنیا را تغییر داد و یک جهش در هنر ایجاد کرد، در فرهنگ خودش شروع به جستجو کرد. ما نیز باید گذشته را بکاویم، قانع نشویم، خلق کنیم و مدام از نو خود را بسازیم.
نظر شما