خبرگزاری مهر- گروه استانها: هر کس با هر توانی که داشته در این مسیر حاضر شده است. آن یکی روی ویلچر خودش را به مسیر عشق رسانده و دیگری کودک مریضش را به دوش می‌کشد... یکی پا ندارد و عصازنان با پای دل وارد این وادی شده و دیگری کودک یک‌ماهه‌اش را با خود همراه آورده است.
هر چه هست٬ اینجا سرزمین عشق و شور است و محاسبات مادی در این مسیر راهی ندارد... عشق به حسین(ع) است که لحظه‌لحظه این مسیر را شیرین کرده و قدم‌به‌قدمش را با غم و اشتیاق آمیخته است.
در این مسیر می‌شود بندگی مشق کرد. می‌توانیم ایثار بیاموزیم و می‌شود از دیگران مهربانی یاد گرفت... اربعین خودش یک مدرسه است... جایی که می‌شود خیلی چیزها را آموخت و خیلی حرف‌ها را جهانی کرد.
وجب‌به‌وجب کربلا مملو از حضور مردان و زنانی است که خستگی را خسته کرده‌اند زمان هرگز نتوانسته بر نام حسین(ع) و قیام عاشورا گرد فراموشی بپاشد؛ یک هزار و چهارصد سال از شهادت امام حسین(ع) و یارانش در عاشورای سال ۶۱ هجری قمری می‌گذرد، اما گذر قرن‌ها نه‌تنها نتوانسته غبار فراموشی بر دل عاشقانش بنشاند بلکه حالا برپایی کنگره اربعین و حرکت پیاده‌روی عاشقانش به سمت کربلا، نام حسین(ع) را در گوشه گوشه جهان طنین‌انداز کرده است.
وجب‌به‌وجب کربلا مملو از حضور مردان و زنانی است که خستگی را خسته کرده‌اند و از علم‌ها، پیشانی‌بندها و پرچم‌های دستشان می‌توان عشق نهفته در سینه‌هایشان را درک کرد.
اینجا رنگ و نژاد، قوم و قبیله و مذهب معنایی ندارد و همه و همه حول محور کربلا و اربعین به یک‌سو درحرکت‌اند و حسین(ع) چراغ راه و سفینه نجاتشان شده است.
دوست داشتنی‌ترین اعمال
بسیاری از زائران عراقی که از شهرهای دور و نزدیک خود را برای زیارت اربعین به کربلا رسانده‌اند از همان ورودی شهر آنجا که گنبد و بارگاه ملکوتی امام حسین(ع) و قمر بنی هاشم(ع) رؤیت می‌شود زیارت اربعین را می‌خوانند و برای اینکه زائران کشورهای دیگر شرایط بهتری در کربلا داشته باشند به سمت خانه و دیار خود رهسپار می‌شوند.
در ورودی‌های مختلف شهر کربلا از سمت نجف و حله برخی از روحانیون و مادحین با بلندگوهایی که در دست دارند برای زائران، زیارت اربعین می‌خوانند.
امسال دسته‌های عزاداری هیئت‌های مذهبی استان‌های مختلف کشور و همچنین برخی از کشورهای دیگر نیز اجازه ورود به حرم گرفتند و در حرم‌های شریف کربلا بر سر و سینه زدند.
سیاه‌پوش‌های حرم مطهر امام حسین(ع) و قمر بنی هاشم(ع) جلوه‌های زیبایی به این اعتاب مقدس داده و در حرم سیدالشهدا(ع) از باب القبله که وارد می‌شویم در ورودی ضریح مطهر روایتی از صادق آل محمد(ص) نقش بسته که فرمودند: «دوست داشتنی‌ترین اعمال نزد پروردگار زیارت قبر امام حسین(ع) است».
ابوعلی یکی خیل زائرانی است که از کویت آمده است، وی که از شور و شوق مردم برای زیارت حسین(ع) به وجد آمده است، می‌گوید: حضور مردم با گویش‌ها و زبان‌های مختلف در مسیر پیاده‌روی جالب است، زائرانی که از مناطق مختلف تنها یک نام را بر زبان می‌آورند و آن نام حضرت علی(ع) و حسین(ع) است.
وی ادامه می‌دهد که باوجود تهدیدهایی که در مسیر وجود داشته این حضور پرشور و پررنگ نشان‌دهنده عمق عشق مردم به امام حسین(ع) و امام علی(ع) است.
زائر دیگری چشمانش اشک‌بار است و با شنیدن صدای هر نوحه‌ای اشک می‌ریزد. نمی‌داند چند سال دارد، بین ۷۵ تا ۸۰ سال. روی ۸۰ می‌ایستاد، شاید چون رقم رندتری است. می‌گوید از بعد از آزاد شدن مسیر رفتن به کربلا، هرسال به کربلا رفته و بازهم در حساب‌وکتابش تعداد سال‌ها به ۱۵ می‌رسد.
سعادتی که نصیب هر کسی نمی‌شود
کمی آنطرفتر زائر پاکستانی نشسته است، وی درباره زیارت امام حسین (ع) می‌گوید: زیارت حسین (ع) سعادتی است که نصیب هرکسی نمی‌شود از همین رو خیلی خوشحالم که باوجود همه مشکلات در این راه قدم برداشته‌ام.
وی ادامه می‌دهد: ممکن است ما در این راه سختی‌هایی را هم متحمل شویم اما قطعاً زیارت امام حسین (ع) ارزشش خیلی بالاتر و فراتر از این چیزها است.
هر چه پیش می‌روی صدای نوحه کاروان‌ها، پذیرایی موکب‌ها از زائران و صلوات‌های مستمر دلت را به اوج می‌برد. هر کس تلاش می‌کند تا از زائران اباعبدالله به نحوی پذیرایی کند. یکی با جثه کوچکش آب تعارف می‌کند و دیگری غذا. یکی اصرار دارد پاهایت را ماساژ دهد و دیگری تلاش می‌کند با یک استکان چای خستگی را از تنت دور کند.
پیرمرد ریزنقش شیرازی که با هزار امید و آرزو خود را به سیل عاشقان رسانده است، دست بر سینه می‌نهد و از ته قلب می‌گوید: سلام مولای من، سلام آقای من.
می‌گوید: مسیر پیاده‌روی اصلاً براش سخت و دشوار نیست زیرا که عشق امام حسین (ع) در وجودش جاری‌شده و او این سفر را با پای دل آمده است.
کمی آنطرفتر در مسیر خانواده‌ای نشسته‌اند که از چهره‌هایشان پیدا است از کشوری آفریقایی در این مسیر اربعین قرارگرفته‌اند، به آن‌ها نزدیک می‌شوم، یک زائر کنیایی که به‌اتفاق همسر و فرزندانش برای زیارت اربعین آمده است، می‌گوید: دو سالی است که اربعین به نجف و کربلا مشرف می‌شوم و شور و حرارت حضور دوستداران اهل‌بیت امسال بیشتر از سال‌های قبل است.
سفرم را از لندن به بغداد طی کردم و بعد از رفتن به نجف در مسیر کربلا به زائرانی برخوردم که با پای پیاده مسیر نجف به کربلا را طی می‌کردنددر ادامه با رانا بانوی مسیحی اهل انگلیس که در گوشه‌ای از بین‌الحرمین ایستاده بود، هم‌کلام می‌شوم، می‌گوید: آشنایی من با امام حسین(ع) از طریق کتابی بود که دوست مسلمانم در دانشگاه هدیه کرده است و سؤالات فراوانی که در ذهنم تداعی شد که چرا بعد از هزار سال، شیعیان در کربلا برایش عزاداری می‌کنند.
وی ادامه داد: متأسفانه رسانه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی در اروپا و غرب همیشه، تصویر و شناخت درستی از این اجتماع بزرگ ارائه نمی‌کنند و همه این سؤال‌ها در ذهنم باعث شد تا خودم برای پاسخ به سؤالاتم به کربلا سفر کنم.
این بانوی مسیحی می‌گوید: سفرم را از لندن به بغداد طی کردم و بعد از رفتن به نجف در مسیر کربلا به زائرانی برخوردم که با پای پیاده مسیر نجف به کربلا را طی می‌کردند و حضور زنان و دختران، کهن‌سالان و جوانان با پای پیاده و یا ویلچر برایم جالب و شگفت‌آور بود.
همه حسینی(ع) هستند
وی ادامه می‌دهد: وقتی به بین‌الحرمین و بارگاه رسیدم گویی پاسخ همه سؤالات و ابهامات ذهنی‌ام را دریافت کردم، اینجا همه حسینی هستند و نام حسین(ع) جهانی است و عشق و علاقه به امام حسین، در قلب همه موج می‌زند.
پرچم کوچکی از نام حسین (ع) در دست دارد و مدام صلوات می‌فرستدزائری دیگر بر روی ویلچر نشسته و پسری جوان آن را در میان جمعیت عزادار به جلو می‌راند. چفیه ای بر صورت کشیده تا خلوت اشک‌هایش به هم نخورد. از ناحیه دو پا فلج است اما بنا به گفته خودش پیاده‌روی برای حسین پا نمی‌خواهد بلکه دل می‌خواهد.
پرچم کوچکی از نام حسین (ع) در دست دارد و مدام صلوات می‌فرستد. اطرافیانش او را حاج احمد صدا می‌کنند. به طرفش می‌روم.لبخند شیرینش دلم را گرم می‌کند.
از انگیزه‌اش می‌پرسم. از دور سلامی می‌دهد و می‌گوید: گردهمایی بین‌المللی اربعین نشان از عشق مردم به ائمه دارد.
وی با بیان اینکه در این پیاده‌روی‌ها از کوچک و بزرگ و پیر و جوان حضور دارند، می‌افزاید: عشق به حسین (ع) از بدو تولد تا سرازیری قبر در وجود انسان‌ها نهفته است.
لبیک یا حسین(ع)
راه را ادامه می‌دهم نیم‌نگاهی به زائران می‌کنم. گروهی با سربندهای « لبیک یا حسین» دورهم دایره‌وار نشسته و با لهجه خودشان چیزی می‌گویند و اشک می‌ریزند. یکی از آن‌ها می‌گوید: زائر حسین شده‌ایم. نام و نشان زائر حسین برای ما ارزش زیادی دارد.
در جمعشان می‌نشینم. می‌گوید: از میانمار آمده‌ایم تا امام حسین (ع) را لبیک‌گوییم.اسم حسین(ع) اشکش را سرازیر می‌کند و بلند می‌گوید:« لبیک یا حسین».
از اهدافش می‌پرسم. بغض می‌کند و می‌گوید: برای زیارت امام حسین(ع) آمده‌ام. برای گریستن بر غم حسین(ع) آمده‌ام.
مهدی ملکی پیرمرد یزدی هم زائر دیگری است که برای سومین سال پای در سرزمینی می‌گذارد که کاروان حسین(ع) بر آن قدم گذاشت. وقتی از او درباره حال‌وروزش پرسیده شد، لبخندی می‌زند و می‌گوید: سرحال‌تر از این نمی‌شود. چه افتخاری بالاتر از اینکه انسان به آرزویش برسد.
ملکی هنوز از آرزویش نگفته که همراهش با ما هم‌کلام می‌شود. محمدرضا رضایی حرف‌هایی دارد که در گلویش گیر کرده. می‌ترسد وقتش زیاد نباشد. بی‌مقدمه می‌گوید: میلیون‌ها انسان که در کره خاکی مرده‌اند آیا در دل مردم جای دارند؟ فقط انبیا و اولیای الهی هستند که هیچ‌وقت از یاد نمی‌روند. برای من عجیب است که چه جاذبه‌ای است که ۲۰ میلیون انسان را به سمت خود می‌کشاند.
اشک، عینکش را خیس کرده...
با زائر دیگری همراه می‌شوم که کودک یک‌ساله را بغل دارد و دست کودک ۴ – ۵ ساله‌اش را گرفته، سلمان قاسم بیگی به‌صورت خانوادگی در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده است. وقتی از او درباره سختی‌ها و بیماری احتمالی فرزندانش سؤال می‌شود، بغضش را رها می‌کند. اشک، عینکش را خیس کرد. می‌گوید: فدای سر حسین(ع) و فرزندانش. بچه‌ها را آوردیم که گرد مسیر روی سرشان بنشیند تا حسینی بمانند.
قلب مسلمانان عالم در کربلا و بین‌الحرمین به عشق امام حسین می‌تپددر گوشه‌ای دیگر از بین‌الحرمین به هیئت کویتی برمی‌خورم که آنان هم همانند دیگر اقوام و آیین‌ها، ذکر حسین بر لب جاری دارند. «خالد حمید» که مسئولیت کاروان ۳۰ نفره کویتی اعزامی به کربلای معلی را برعهده دارد، می‌گوید: اربعین امسال پرشورتر از سال‌های قبل در حال برگزاری است و قلب مسلمانان عالم در کربلا و بین‌الحرمین به عشق امام حسین(ع) می‌تپد.
وی که برای چندمین بار به عراق و کربلا سفرکرده است می‌گوید: عشق و عزاداری مردم جهان هرسال در ایام اربعین بیشتر می‌شود و این نشان می‌دهد که امام حسین (ع) محور یک فرهنگ جهانی شده است.
در ادامه این مسیر عاشقی با جوان خوش‌سیمای شیرازی هم‌سفر می‌شویم که خود را کاظم استواری معرفی می‌کند و اولین باری است که به کربلا آمده است، وی می‌گوید: با توجه به اینکه پایم مشکل و نیاز به جراحی دارد ترجیح دادم به زیارت بیایم.
وی درباره مشکلات و سختی‌های مسیر زیارت و سفر می‌گوید: هرچند امکانات موجود ناکافی بود اما مردمان عراق و موکب‌های مستقر تلاش کرده‌اند تا زائران راضی از سفر برگردند.
و اما داستان موکب‌ها و مهمان‌نوازی بسیار خوبی عراقی‌ها که برای زائران حسین (ع) سنگ تمام گذاشتند،موکب‌هایی که در طول مسیر به اصرار از زائران می‌خواستند تا مهمانشان شوند.
هنگام ظهر در کنار موکبی اتراق کردیم، آشپز موکب ایرانی و اهل شیراز بود و در موکب اهالی بغداد به زائران خدمت می‌کرد، می‌گوید: این موکب هرسال در مسیر زائران نجف به کربلا مستقر می‌شود و تمام هزینه‌های آن از سوی خیرین عراق هزینه شده است.
وی به مطلب جالبی اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: در عراق رسم بر آن است که هرماه اهالی بخشی از درآمد خود را برای اربعین پس‌انداز می‌کنند تا بتوانند در ایام منتهی برای زائران خرج کنند.
عشاق واقعی
میانه هرچند عمود یک موکب برپاشده است و بیشتر این موکب توسط اهالی عراق مدیریت و خدمات‌دهی می‌شود، حنانه دخترک کوچک خردسالی بود که طبق خرما بر سر داشت و با چهره معصومانه و کودکانه‌اش سعی می‌کرد لبخند بر لبان زائران بنشاند. می‌گوید: پدرم مرا مأمور کرد تا زائران را بخندانم و در ثواب اربعین سهیم شوم.
یک زائر ایرانی با ابراز رضایت از میزبانی عراقی‌ها می‌گوید: عراقی‌ها عاشق واقعی اهل‌بیت هستند و محبت سیدالشهدا در دلشان است و عشاق واقعی به شمار می‌روند.
محمدی که تاکنون چندین بار به کربلا سفرکرده است درباره ویژگی همایش اربعین می‌گوید: وحدت بین تمام ادیان و مذاهب از ویژگی‌ها است و همه ارامنه، مسیحیان و غیره در مراسم شرکت دارند و محبت امام حسین(ع) دل‌های همه زائران را یکی می‌کند.
یکی از موکب داران عراقی هم بابیان اینکه خدمت به زائران امام حسین (ع) افتخاری برای ما محسوب می‌شود می‌گوید: این خدمت و میزبانی لطف خداوندی و به برکت امام حسین (ع) است.
یکی از مسئولان تبلیغات حرم سیدالشهدا(ع) در گفتگو با خبرنگار اعزامی مهر به عراق گفت: در مدت ده روز اخیر تا اربعین بیش از ۲ هزار نفر از خبرنگاران، عکاسان و فعالان رسانه‌ای در امر پوشش مراسم پیاده‌روی اربعین حسینی(ع) فعالیت داشتند.
وی افزود: تعداد ۱۵ واحد سیار نیز در پشت تل زینبیه مستقرند و عزاداری‌ها و پیاده‌روی زائران را به صورت زنده برای شبکه‌های مختلف داخلی و خارجی پخش می‌کنند.
بین الحرمین این روزها به قلب تپنده شیعه مبدل شده و حلقه‌های سینه‌زنی و روضه خوانی که بیشترشان ایرانی هستند مشغول عزاداری هستند. به گفته مسئولان بیش از دو میلیون و ۳۰۰ هزار زائر ایرانی طی ماه صفر یه خیل جمعیت میلیونی عاشوراییان پیوسته اند؛ در این غوغای اربعینی انگار از زمین و آسمان «لبیک یا حسین(ع)» می‌بارد...
عزاداری اربعین در کربلا
نظر شما