به گزارش خبرنگار مهر، آرش میراسماعیلی که در کنار تجربه سه دوره حضور در المپیک، ۱۱ مدال شامل ۴ مدال جهانی و ۷ مدال آسیایی از مسابقات جودو در کارنامه دارد، پس از حدود یک سال و نیم دوری از عرصه ورزش قهرمانی و البته مدیریت آن، با عضویت در کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک مجددا به این عرصه بازگشت.
البته این بازگشت به خاطر محرومیتی که چند سال پیش از طرف اتحادیه جهانی کوراش با آن مواجه شده بود با حاشیه ها و سنگ اندازی های زیادی همراه شد اما در نهایت میراسماعیلی موفق به کسب آرای لازم برای ورود به ترکیب ۱۵ نفره کمیسیون ورزشکاران شد تا بعد از گذشت یک سال و نیم از نایب رئیسی و مدیریت تیم های ملی در فدراسیون جودو، دوباره وارد گود شود.
همین موضوع در کنار حواشی اخیری که جودو با آن مواجه شده بهانه ای بود برای گفتگوی خبرنگار مهر با آرش میراسماعیلی.
خبرگزاری مهر: ورود شما به کمیسیون ورزشکاران به نوعی ورود دوباره به عرصه مدیریت ورزش به حساب می آید.
آرش میراسماعیلی: لطف خدا بود که با وجود همه حاشیه هایی که از طرف آقایان در فدراسیون برای من ایجاد شد و حتی آن را رسانه ای هم کردند، توانستم رای لازم را برای این کمیسیون بگیرم. خدا هم خیلی کمک حال من بود که اجازه نداد حاشیه های ایجاد شده برایم مشکل ساز شود.
* فکر می کنید در قالب کمیسیون ورزشکاران چه خدمتی بتوانید به ورزش داشته باشید؟
- به هر حال باید به گونه ای عمل کرد که پاسخگوی اعتماد ورزشکاران باشیم. من و دیگر اعضای کمیسیون ورزشکاران در واقع نمایندگان ورزشکاران به حساب می آییم و باید تصمیمات مان در راستای حل مشکلات آنها باشد به گونه ای که روز به روز شرایط برای فعالیت راحت تر و بی دغدغه تر آنها بهتر فراهم شود.
* شاید برخی این گونه فکر کنند شما به خاطر مشکلاتی که با فدراسیون جودو داشتید نخواهید برای این فدراسیون و ورزشکارانش در کمیسیون ورزشکاران کاری انجام دهید.
- من هر چه دارم از لطف خدا و جودو است و قطعا خود را نماینده جودو در کمیسیون ورزشکاران می دانم. تاکید می کنم حساب فدراسیون و مسئولانش با اهالی واقعی جودو کاملا جدا است. من مسئولان جودو را از اهالی این رشته نمی بینم. اصلا دو گروه را مجزا از هم می بینم و قطعا در کمیسیون ورزشکاران حافظ منافع جودو خواهم بود و از حقوق جودوکاران دفاع می کنم.
* مشکل شما و فدراسیون جودو چیست که همچنان ادامه دارد؟
- من که مشکلی ندارم اما آقایان نمی خواهند من را ببینند. نمی دانم هم چرا چشم دیدن من را ندارند. همان هایی که روزی با مدال من پز می دادند و پاهای خود را روی شانه های من گذاشتند الان دست به هر کاری می زنند تا فقط من نباشم. جالب اینکه هر چه بیشتر در این زمینه تلاش می کنند، بیشتر از هدف شان دور می شوند چون لطف خدا بیشتر شامل حالم می شود. نمونه این موضوع را در همین انتخابات اخیر کمیسیون ورزشکاران دیدیم. آقایان می خواستند با جوسازی و خبرهای دروغ مانع از کسب رای من شوند اما خیلی از ورزشکاران برای رای خود به من اعتماد کردند.
* البته همان روز انتخابات هم صحبت های زیادی مطرح بود در رابطه با اینکه شما به صورت غیرقانونی در انتخابات حاضر شده اید و اینکه در همان محل رای گیری با خیلی از ورزشکاران برای گرفتن رای صحبت کردید.
-این یک اقدام مرسوم است که کاندیداها یا برای خود تبلیغات کنند یا صحبت و رایزنی داشته باشند. روز انتخابات من خیلی از ورزشکاران را بعد از سال ها دیدم، فرصتی پیش آمده بود تا با آنها صحبت کنیم. شاید در این صحبت ها، گفتگوهایی هم در مورد انتخابات داشتیم که تخلفات انتخاباتی به حساب نمی آید. شاید این صحبت ها هم از طرف همان هایی مطرح شده که نمی خواستند من کاندیدا شوم و به همین دلیل بحث محرومیت من را مطرح کردند. جالب است مگر می شود انتخاباتی بر اساس آیین نامه برگزار شود بعد یک نفر به صورت غیرقانونی کاندیدا شود و رای هم بیاورد.
* چرا باید چنین صحبت هایی مطرح شود؟
- خودم هم نمی دانم، فقط امیدوارم دست از این کارها بردارند. بهتر است آقایان جودو را اولویت کار خود قرار دهند و روی برنامه های فدراسیون متمرکز باشند نه حذف آرش میراسماعیلی از صحنه ورزش. آنها متوجه نمی شوند حاشیه هایی که ایجاد می کنند در وهله اول گریبان خودشان را می گیرد؟ بهتر است آقایان به جای پرداختن به این حاشیه ها به فکر ایجاد همدلی میان خود با ورزشکاران و در کل جامعه جودو باشند. به این فکر کنند که به هر طریقی ورزشکاران و نخبه ها را حفظ کنند و با شناسایی پتانسیل ها روی آنها سرمایه گذاری کنند. نه اینکه آنقدر درگیر حواشی شوند که هر روز شاهد فرار نخبه ها باشیم.
* اتفاقا یکی از پرسش های ما در همین زمینه بود و اینکه اخیرا یکی از جودوکاران کشورمان از هلند همراه تیم بازنگشت، چرا آمار این اتفاق در جودو اینقدر بالا رفته است؟
- به هر حال همه این مشکلات نشات گرفته از ضعف مدیریتی است، مدیران وقتی به مشکلات رسیدگی نکنند و پای درد دل ورزشکاران ننشینند طبیعی است که شاهد این اتفاقات باشند. این اتفاق و اینکه یک جودوکار به مسابقات بین المللی اعزام شده اما با تیم به ایران بازنگشته است اولین بار نبود و آخرین بار هم نخواهد بود. البته من امیدوارم این آخرین باری باشد که شاهد بازنگشتن یک جودوکار هستیم اما با شناختی که از اوضاع دارم می دانم که آخرین بار نیست!
* چاره کار چیست؟
- ضعف مدیریتی دلیل این مشکلات است و باید برای آن فکری کرد. البته همین کمیسیون ورزشکاران می تواند خیلی قوی عمل کند، این کمیسیون اولین شورای کاملا ورزشی است که تشکیل شده است. ما سال ها به داشتن چنین جمعی نیاز داشتیم. سال هاست سیاسیون بر ورزش کشور حکومت می کنند اما ترکیبی که در قالب کمیسیون ورزشکاران تشکیل شده می تواند محلی برای تربیت مدیران ورزشی باشد. خیلی از اعضای این کمیسیون کم سن و سال هستند و می توانند در آینده مدیرانی خوب برای ورزش باشند. در اکثر دنیا قهرمانان ورزشی بعد از اتمام دوره قهرمانی خود وارد عرصه مدیریت می شوند چرا باید در این ایران اینگونه نباشد و به جای اکثر ما ورزشکاران، سیاسیون و نظامیان بر مسند نشسته باشند؟
* شخصا برای ورود به فدراسیون جودو برنامه ای ندارید؟
- من یک سال از جودو دور بودم فعلا برنامه ای برای بازگشت دوباره به فدراسیون ندارم چون آرش میراسماعیلی به خاطر خیلی اقدامات آقایان دلزده از ورزش و جودو است، اما با همه اینها از ورزش و جودو کنده نخواهم شد، هر کاری هم از دستم بربیاید انجام می دهم فقط امیدوارم از این پس مبنای کار آقایان دلسوزی و رسیدگی به اوضاع جودو باشد نه سنگ اندازی برای آرش میراسماعیلی.
نظر شما