استعدادی که ۷ ماه خانه نشین است/ هیچ مسئولی پیگیر درمان نیست

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها – محمد صالحی: روژان عرب عامری تکواندوکار ۱۶ ساله گلستانی فعالیت در این رشته را از هشت سالگی در گرگان زیر نظر استاد برزگری آغاز کرد و یک سال بعد با فاطمه کلاسنگیانی این مسیر را ادامه داد تا در هفت سال اخیر زیر نظر وی کار کرده باشد.

در همان ابتدای فعالیتش عنوان‌های زیادی در سطح استان کسب کرد و سال ۹۴ در نخستین رقابتش در سطح کشور در رده سنی نونهالان موفق به کسب مقام سوم در بخش پومسه شد.

روژان در سال ۹۵ در مسابقات کیوروگی نوجوانان ضمن کسب عنوان قهرمانی کشور به عنوان فنی‌ترین تکواندوکار معرفی شد تا به اردوی تیم ملی تکواندو نوجوانان دختر دعوت شود.

وی اردیبهشت امسال در مسابقات کشوری در بخش هان مادانگ شرکت کرد که جنبه انتخابی مسابقات جهانی کره جنوبی را داشت و موفق به کسب یک مقام دوم و دو مقام سوم شد.

روژان در این رقابت‌ها از ناحیه رباط و مینیسک پای چپ دچار پارگی شد و با پیگیری‌های خانواده‌اش و هزینه‌های شخصی در گرگان عمل کرد که این عمل ناموفق بود.

اکنون با گذشت هفت ماه از عمل ناموفق روژان در گرگان و با وجود پیگیری‌های مداوم خودش و خانواده‌اش، هنوز موفق به عمل جراحی در تهران نشده تا این تکواندوکار با استعداد و ۱۶ ساله خانه نشین شود.

اجازه دیدار با مدیرکل ورزش و جوانان را به من ندادند

مادر روژان عرب عامری در گفتگو با مهر به مصدومیتی که برای دخترش پیش آمد اشاره می‌کند و می‌گوید: پس از این مصدومیت دنبال کارهای روژان از طریق هیئت پزشکی ورزشی استان رفتیم تا نامه بزنند و فدراسیون پیگیری کند که از طریق بیمه پزشکی ورزشی به صورت رایگان درمان شود اما هیچ کدام از پیگری‌های ما را جواب ندادند.

فاطمه عبادی ادامه می‌دهد: حتی با آقای فیروزی رئیس هیئت تکواندو چندین بار تماس گرفتم اما نتوانستم با ایشان ارتباط برقرار کنم و هیچ توجهی به ما نشد. اردیبهشت امسال پس از آسیب دیدگی روژان به اداره کل ورزش و جوانان استان مراجعه کردم که آقای طیبی مسافرت خارج از کشور بودند و دفعات بعدی هم اجازه دیدار با ایشان را به من ندادند.

وی اضافه می‌کند: حرف من این بود که فقط یک نامه به من بدهید تا بتوانم وام بگیرم و روژان را درمان کنم اما هیچ توجهی به ما نشد و با هزینه شخصی ۱۰ میلیون تومانی عمل اول را در گرگان انجام دادیم که ناموفق بود و اکنون برای عمل دوم در تهران باید ۱۵ میلیون تومان هزینه کنیم.

مادر روژان عرب عامری می‌گوید: فاکتورهایی که برای عمل اول روژان هزینه کردم را به من برگرداندند و گفتند شامل بیمه نمی‌شود در حالی که در تهران گفتند این هزینه‌ها شامل بیمه است، پس از آن برای پیگیری بیمه به اداره کل ورزش و جوانان گلستان مراجعه کردم و فقط ۲۹۸ هزار تومان به حساب من ریختند، من گفتم روژان احتیاج به فیزیوتراپی، ورزش درمانی و آب درمانی دارد که هزینه‌های آن سنگین است اما هیچ توجهی نکردند.

عبادی ادامه می‌دهد: یک بار با چشم گریان نزد خانم هادیان معاون بانوان ورزش و جوانان گرگان رفتم و گفتم روژان نیاز به کمک و حمایت دارد که من را به هیئت تکواندو معرفی کرد و آنها من را به هلال احمر معرفی کردند تا از وظیفه خودشان فرار کنند و این موضوع خیلی برای ما ناراحت کننده بود.

وی اضافه می‌کند: هیئت تکواندو استان هیچ کمکی به من نکرد و خانم هادیان هم به من گفتند شماره کارت بدهید تا ۱۰۰ هزار تومان برای شما واریز کنم و من گفتم برای گذایی نیامده‌ام و فقط وظیفه خودتان را انجام دهید.

اردیبهشت امسال پس از آسیب دیدگی روژان به اداره کل ورزش و جوانان استان مراجعه کردم که آقای طیبی مسافرت خارج از کشور بودند و دفعات بعدی هم اجازه دیدار با ایشان را به من ندادند

هیچ مسئولی به ملاقات روژان نیامد

مادر روژان عرب عامری از بی توجهی‌ها به دخترش به شدت گله مند است، عبادی می‌گوید: زمانی که این مسائل را برای مسئولان عنوان می‌کنیم فکر می‌کنند با ۱۰۰ هزار تومان یا ۲۰۰ هزار تومان مشکل ما حل می‌شود و از ما شماره کارت می‌خواهند در حالی که مشکل روژان با این مبالغ حل نمی‌شود.

عبادی ادامه می‌دهد: اگر عمل جراحی روژان همان اول در تهران انجام می‌شد بعد از ۶ ماه می‌توانست به ورزش برگردد، آن زمان پرونده مربوط به آسیب دیدگی هم برای روژان تشکیل دادیم اما آقای میرابی در اداره کل ورزش و جوانان استان گلستان به ما گفتند به فدراسیون برای پرداخت هزینه‌ها نامه زدیم اما تائید نشد.

وی با بیان اینکه واقعا نمی‌دانم به چه کسی باید این صحبت‌ها را بگوییم تا کاری برای ما انجام دهد، اظهار می‌کند: مسئولان هیئت تکواندو استان به ملاقات تمام ورزشکاران آسیب دیده رفتند اما هیچ کس به ملاقات روژان نیامد، یعنی روژان ارزش یک ملاقات را هم نداشت؟

عبادی اضافه می‌کند: روژان از لحاظ روحی هم به مسئولان ورزش و تکواندو استان نیاز داشت اما حتی این اتفاق هم نیفتاد و پس از گذشت ۶ ماه از آسیب دیدگی روژان با من تماس گرفتند که می‌خواهیم به ملاقات روژان بیاییم که ما شرایطش را نداشتیم.

وی یادآور می‌شود: من فقط می‌خواهم مسئولان ورزش و تکواندو استان وظیفه خودشان را انجام دهند اما حتی جواب تلفن ما را هم نمی‌دهند و این بی توجهی‌ها واقعا ناراحت کننده است.

هیئت تکواندو برای اعزام به مسابقات کشوری از ما هزینه می‌گیرد

مادر روژان عرب عامری می‌گوید هیئت تکواندو گلستان فقط به ورزشکاران وعده و وعید می‌دهد، عبادی عنوان می‌کند: قرار بود هیئت تکواندو استان شهریه ورزشکاران قهرمان را پرداخت کند اما این اتفاق رخ نداد. من برای هر مسابقه کشوری که روژان اعزام می‌شود حداقل ۵۰۰ هزار تومان هزینه می‌کنم.

وی اضافه می‌کند: هزینه اسکان و برگزاری مسابقات کشوری با فدراسیون تکواندو است و هیئت تکواندو استان هزینه ایاب و ذهاب را از ما می‌گیرد و ورزشکاران را با مینی بوس به تهران می‌برند. در مسابقات کشوری در تهران دختران تکواندوکار استان باید پیاده تا مترو می‌رفتند و شلوغی مترو را تحمل می‌کردند که من راضی به این کار نشدم و با هزینه خودم روژان را به گرگان آوردم.

عبادی می‌گوید: روژان افتخارات زیادی برای استان گلستان کسب کرده و آیا ارزش این را ندارد که به وی توجه شود؟ هیئت تکواندو استان تجلیل از قهرمانان می‌گذارد و یک دست لیوان یا سینی به آنها می‌دهد. واقعا یک قهرمان با چه انگیزه‌ای باید به تکواندو ادامه دهد وقتی پشت وی را خالی می‌کند؟

وی ادامه می‌دهد: هیئت تکواندو استان برای حضور در مسابقات کشوری از ورزشکاران ورودی می‌گیرند، اما این هزینه‌ها چه می‌شود و چرا برای اعزام‌ها از ما هزینه دریافت می‌کنند؟

روژان با این شرایط از گلستان خواهد رفت

مادر روژان عرب عامری عنوان می‌کند که با ادامه دار بودن این شرایط بانک اطلاعاتی روژان را تغییر خواهد داد، عبادی می‌گوید: اگر این بی توجهی‌ها ادامه پیدا کند بانک اطلاعات روژان را تغییر می‌دهیم تا برای استان تهران یا البرز به میدان برود زیرا آنجا اهمیت بیشتری به ورزشکاران می‌دهند. وی در لیگ عضو تیم لوازم خانگی کن در کرج است و تمام ۱۰ مسابقه خود را با برد پشت سر گذاشته بود.

وی ادامه می‌دهد: وقتی برای گلستان مقام می‌آوریم حتی نمی‌توانیم رئیس و دبیر هیئت تکواندو استان را ببینیم، وقتی روژان با تمام سختی‌ها مقام می‌آورد اما حمایتی از آن نمی‌شود چرا باید در مسابقات از استان گلستان شرکت کنیم؟

وی یادآور می‌شود: اگر برای عمل نخست روژان از ما حمایت می‌شد این مشکلات را نداشتیم و اکنون دخترم می‌توانست به ورزش ادامه دهد. قهرمانی که آن را به حال خودش رها کردند ارزش زیادی دارد و من تمام تلاشم را برای موفقیت دخترم انجام می‌دهم و قول می‌دهم روژان روزی عنوان آسیایی و جهانی کسب کند.

تمام انگیزه‌هایم از بین رفت

مصدومیتی که هفت ماه قبل برای قهرمان گلستانی تکواندو نوجوانان دختر کشور پیش آمده وی را از ادامه فعالیت در این ورزش نا امید کرده است، روژان عرب عامری در گفتگو با مهر می گوید: وقتی سال گذشته مدال طلای مسابقات تکواندو کشور را کسب کردم و به عنوان فنی‌ترین تکواندوکار معرفی شدم، تمرکزم روی مسابقات آسیایی و جهانی بود و حتی به المپیک فکر می‌کردم اما با این آسیب دیدگی خیلی از انگیزه‌هایم از بین رفت.

وی ادامه می‌دهد: عمل جراحی که در گرگان انجام دادم فقط در حدی است که بتوانم راه بروم اما نمی‌توانم ورزش را ادامه دهم و باید در تهران عمل کنم تا دوباره به تکواندو برگردم زیرا اگر با این شرایط به ورزش ادامه دهم احتمال آسیب دیدگی شدیدتر وجود دارد.

عرب عامری اضافه می‌کند: اگر مسئولان ورزش و تکواندو استان پیگیری می‌کردند تا خردادماه عمل جراحی در تهران انجام دهم فرصت‌های خوبی در مسابقات مختلف داشتم، اما تمام آنها را از دست دادم و اگر دلگرمی‌های استادم نبود هیچ وقت به تکواندو بر نمی‌گشتم.

وی یادآور می‌شود: امسال آخرین سال حضورم در رده سنی نوجوانان است و سال دیگر باید در رده سنی جوانان شرکت کنم اما با این شرایط حتی در مسابقات انتخابی آسیایی هم نمی‌توانم حضور داشته باشم.

عمل جراحی که در گرگان انجام دادم فقط در حدی است که بتوانم راه بروم اما نمی‌توانم ورزش را ادامه دهم و باید در تهران عمل کنم تا دوباره به تکواندو برگردم

به دلیل کوتاهی هیئت تکواندو از اردوی تیم ملی خط خوردم

قهرمان گلستانی تکواندو کشور می‌گوید سال گذشته کم کاری هیئت تکواندو استان موجب شد تا از اردوی تیم ملی خط بخورم، عرب عامری ادامه می‌دهد: سال گذشته که آقای کرامت رئیس هیئت تکواندو گلستان بودند، زمان ثبت نام برای اردوی تیم ملی نوجوانان تائید نهایی را نزدند تا در مسابقات جهانی کانادا شرکت کنم این در حالی بود که از هیئت به ما گفتند تائید نهایی شده و من وزنم را کم کردم و مدارکم کامل بود اما از فدراسیون گفتند نام من در لیست قرار ندارد.

وی اضافه می‌کند: با تمام این شرایط سرمربی تیم ملی به من گفتند نامه‌ای از اداره کل ورزش و جوانان استان بیاورید تا اسم تو را رد کنیم که حتی مسئولان اداره کل ورزش و جوانان هم این کار را انجام ندادند و خیلی راحت از اردوی تیم ملی خط خوردم.

عرب عامری با انتقاد از بی توجهی هیئت تکواندو استان به ورزشکاران، می‌گوید: سفرهای ما به مسابقات کشوری با مینی بوس است و غذاهای مناسبی به ما نمی‌دهند، ورزشکار در روز مسابقه استرس دارد و باید تغذیه مناسبی داشته باشد اما این اتفاقات رخ نمی‌دهد، هیئت تکواندو استان می‌گوید برای اعزام‌ها بودجه نداریم و ورزشکاران خودشان باید هزینه را بدهند.

به گزارش خبرنگار مهر، از مسئولان ورزش و تکواندو گلستان و گرگان انتظار می‌رود همان طور که هنگام کسب مقام ورزشکاران با آنها عکس می‌گیرند، هنگام آسیب دیدگی هم آنها را تنها نگذارند. شاید روژان عرب عامری می‌توانست کیمیا علیزاده دیگری برای تکواندو کشور باشد اما هفت ماه است که به دلیل آسیب دیدگی خانه نشین شده و هیچ مسئولی سراغش را نمی‌گیرد.