«سرو زیر آب» فیلمی شریف و شاعرانه است/ رو راستی با مخاطب

به گزارش خبرنگار مهر، جعفر گودرزی منتقد سینما در یادداشتی به نقد و بررسی فیلم سینمایی «سرو زیر آب» به کارگدرانی محمد باشه آهنگر پرداخت.

در این یادداشت می خوانیم:

«مهمترین ویژگی و خصیصه فیلم «سرو زیر آب» به کارگردانی محمد باشه آهنگر این است که از دریچه تازه ای به جنگ نگاه کرده است. چیزی که در سینما به شدت به آن نیاز داریم تا از کلیشه و تکرار رهایی یابیم. پرداختن به تبعات جنگ هم ارزشمند است و هم نیاز سینمای امروز ماست که آهنگر متعهدانه و خالصانه به آن پرداخته است.

شهدای گمنام و فضیلت گمنامی و پرداختن به حضور اقوام ایرانی و جغرافیای متعدد ایران که درگیر جنگ بوده اند و آرمانگرایی که بطن و باطنش ایثار است در تک تک سلول های فیلم حس می شود و به جرات می توان گفت «سرو زیر آب» یکی از بهترین فیلم های دفاع مقدس است. فیلمی شاعرانه و با شعور که از مفاهیم انسانی و اخلاقی سخن می گوید.

فضیلت گمنامی مساله ای است که در روزگار آشفته زندگی ما نه فضیلت است و نه ارزش و در عوض میل  به دیده شدن و شهرت به هر قیمتی خریدار دارد، مهمترین و اساسی ترین تلنگر فیلم به مخاطب است و در روزگار قحطی ایثار و آرمانگرایی، این مقام و شهرت و ثروت اندوزی است که هر روز ما را از گمنامان این سرزمین بیشتر و بیشتر دور می کند. جهانگیر هم در طول فیلم گوشزد می کند که گمنام بودن فیض است و با شهادت مظلومانه و غریبانه اش این جمله را معنایی دیگر می بخشد.

مهمتر این که فیلم شعار نمی دهد و با مخاطبش رو راست است. شاید برای اولین بار هم باشد که نام کاراکترهای یک فیلم جنگی کلیشه ای نیست و نام های علی، حسن، یاسر و حسین روی کاراکترها نیست، نگاه کنید به نام های کاراکترها در فیلم: جهانگیر، بهرام، گودرز، کرامت، جهانبخش و ... و این همان احترام به شعور مخاطب است که از هر طیف و خانواده و قومی در جنگ حضور داشتند و باور پذیرترشان می کند.

فیلمنامه پر از تعلیق و پیچ و تاب است از قضیه شعید گمنام خانواده زرتشتی گرفته تا شهادت برادر کرامت و دلبستگی و علاقه برادر شهید روستا به زن برادرش و ... .

باشه آهنگر چقدر در «سرو زیر آب»، دوست داشتنی، منطقی و با احترام به حضور اقوام و ادیان مختلف در جنگ پرداخته و این حس هم به درستی به مخاطب منتقل می شود و به خوبی تاثیرش را می گذارد و در سوگ سیاوش های جنگ کلاه از سر بر می دارد و به احترام شان می ایستد.

نکته آخر: به دلیل اینکه احساسات فیلم بهتر و ارزشهایش بیشتر نمایان شود به یک مونتاژ مجدد نیاز دارد و به محمد باشه آهنگر و حامد حسینی خداقوت و دست مریزاد می گویم.»