اشاره ای به ایران در قرارداد هسته ای آمریکا و هند نخواهد شد / نگرانی هایی درباره روابط دهلی و تهران داریم

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اینترنتی روستومجی،" ریچارد بوچر" معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور جنوب و آسیای میانه خاطر نشان کرد که 123 توافقنامه به خوبی پارامترهای بیانیه های مشترک مانموهان سینگ نخست وزیر هند و جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا در 18 جولای سال 2005 و 2 مارس سال 2006 را شامل خواهند شد.  

وی در پاسخ به این سئوال که آیا موضوع ایران در توافقنامه های دو جانبه ذکر خواهد شد یا نه؟ گفت :"من این امر را به مذاکره کنندگان می سپارم، اما معمولا این توافقنامه ها شامل هرچیزی که مربوط به کشور سومی باشد، نخواهد شد؛ این توافقنامه ها  درباره آمریکا و کشور شریکش است .

بوچر در پاسخ به سوال دیگری درباره اشاره ایران در مصوبه ای که کنگره آمریکا تصویب کرد، خاطرنشان کرد : این مصوبه تنها شروط کاری برای آمریکاست .

وی در ادامه تصریح کرد که کسی درهند نباید متعجب شود که کنگره و دولت آمریکا به ویژه وقتی که نگرانیهایی درارتباط با صادرات فناوری پیشرفته در مسائل هسته ای و نظامی وجود دارد؛ نگران روابط هند با ایران است.

"جرج بوش" در دوم مارس سال جاری میلادی  در سفر خود به دهلی نو توافقی را با "مانموهان سینگ" نخست وزیر هند امضا کرد و براساس این توافق که پایه های آن در 18 ژوئیه سال 2005 بنیان نهاده شده بود؛ آمریکا متعهد شد تا به هند تکنولوژی هسته ای غیر نظامی  بدهد.

این قرارداد با 359 رای مثبت در برابر 68 رای منفی و پس از مخالفت نمایندگان با اصلاحیه هایی با هدف محدود کردن برنامه سلاح های هسته ای هند در 4 مرداد ماه 85 در مجلس نمایندگان و با 85 رای موافق در مقابل 12 رای مخالف در مجلس سنا به تاریخ 25 آبان تصویب شد. این قرارداد دارای شرایطی بود که اعتراض های مقام های هند را به همراه داشت.

در لایحه تصویب شده 17 آذر حمایت هند از آمریکا در مقابله با برنامه های صلح آمیز هسته ای ایران تعدیل شده است و تعادلی در خواسته های طرفین بوجود آمده ، ضمن آنکه به کنگره نیز اجازه نظارت بر روند اجرایی شدن قرارداد هسته ای هند و آمریکا را می دهد . 

براساس این قرارداد، هند به فناوری هسته ای غیرنظامی ساخت آمریکا دست خواهد یافت و در مقابل به بازرسان برای بازدید از 14 راکتور هسته ای که برای مصارف متعارف فعالیت دارند، اجازه داده خواهد شد.

هند همچنین اجازه خواهد یافت 8 راکتور نظامی خود را خارج از دید بازرسان توسعه دهد. دهلی نو دراین پیمان به پذیرش مقررات نظام تبعیض آمیز کنترل فناوری موشک و گروه صادرکنندگان تجهیزات هسته ای متعهد شده، اما اهمیت این معاهده با اهداف هر یک از امضا کنندگان این معاهده مشخص می شود .