به گزارش خبرنگار مهر ، سومین نشست از سلسله برنامه های آسیب شناسی موسیقی ایران به بحث درباره آکورد شناسی علیرضا مشایخی وموسیقی چند فرهنگی اختصاص داشت که روز گذشته با استقبال خوبی از سوی علاقه مندان و دانشجویان رشته موسیقی در خانه هنرمندان مواجه شد.
رهبر ارکستر موسیقی نو در ابتداآکورد شناسی را با مثال های عینی وبا نواختن پیانو توسط "فریماه قوام صدری " توضیح داد و گفت:ایرانی بودنم و همچنین تحصیل در وین توسط اساتید فن و موسیقیدانان غربی سرچشمه یادگیری ، پژوهش وآموختن آن چیزی بود که طی 40 سال تجربه کشف کردم و در نتیجه امروز به مبحث آکورد شناسی و موسیقی چند فرهنگی رسیدم.
همه موسیقی آن چیزی نیست که در وین می گذرد
وی در ادامه به آموخته هایش در وین اشاره کرد و گفت :اتریش و کشورهای اروپایی مهد درخشش ستاره های عالم موسیقی در دنیا است ؛ بنابراین به نظر می رسد آموختن موسیقی در وین یکی از شانس های بزرگ زندگی من بوده اما در همان ابتدا به محض آشنایی با موسیقی ملل و همچنین داشته های خودم از موسیقی ایرانی دریافتم که همه داستان آن چیزی نیست که در وین می گذرد و به زودی دریافتم که موسیقی ایرانی قابیلت و ارزش بسیاری برای تحقیق و در عین حال ابتکار عمل در آهنگسازی دارد و از آنجا که ایران والبته تهران را به خوبی می شناختم - و می دانستم که نیاکان ما در عرصه موسیقی به خواب فرو رفتند و انگار هرگز خیال برخاستن از این غفلت را ندارند - با توجه به تمام این مسائل بود که تصمیم گرفتم که روی موسیقی چند فرهنگی و یا به اصطلاح موسیقی تلفیقی ملل مختلف و همچنین موسیقی ایرانی در هفت دستگاه کار تحقیق کردم تا به موسیقی چند فرهنگی و آکوردشناسی برسم .
علیرضا مشایخی در نشست آکورد شناسی و موسیقی چند فرهنگی
آهنگسازان با استعداد جوان هنوز کشف نشده اند
علیرضا مشایخی به غفلت در پرورش نیروی جوان در عرصه موسیقی اشاره کرد وگفت: متاسفانه باید بگویم به دلیل همین خواب غفلت بوده که با توجه به فرهنگ غنی موسیقی که داریم از این پرورش استعداد در عرصه موسیقی ایرانی غافل بوده ایم و در نتیجه همین غفلت بوده که آهنگسازان واقعی و تمام کسانی که به نوعی فکر و ایده تازه برای رشد موسیقی ایرانی دارند به دلیل وجود جریانی نادرست درموسیقی هنوز کشف نشده اند.
وی همچنین در انتقاد به سیاستگذاری های کلان در بخش موسیقی گفت:ما در آهنگسازی هنوز پیشرفت نکرده ایم و هنوز اول راه هستیم و گمان می کنم باید راه میان برو یا بیراهه هایی پیدا کنیم که هر چه زودتر به آن چه در موسیقی ایرانی وجود دارد و ما می خواهیم، دست پیدا کنیم ولی در نهایت تاسف باید متذکر شوم که مسئولان فرهنگی سرمایه گذاری های لازم را روی جوان علاقه مند در عرصه موسیقی نداشته و به جای آن موسیقی بی ارزش ویا به اصطلاح مبتذل را روانه بازار موسیقی کرده اند و گمان می کنم حمایت دولت بیشتر شبیه صدقه دادن است تا سرمایه گذاری بر بخش فرهنگی و جوان موسیقی و یا حتی سایر هنرهای دیگر دراین سرزمین است.
از هر جا که شروع کنیم به سر منزل مقصود می رسیم
رهبر ارکستر موسیقی نو در پایان به چگونگی ساخت آهنگ توسط آهنگسازان ایرانی اشاره کرد وگفت:جوانان آهنگساز ما به غلط آموخته اند که برای یادگیری و ساخت موسیقی های ایرانی در قالب ارکستر سمفونیک باید از بتهوون ، باخ و یا چایکوفسکی شروع کنند و این نگاه به آموزش و ساخت آهنگ درست نیست با یک مثال ساده توضیح می دهم آیا برای خواندن اشعار شاعران معاصر مانند شاملو ، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری ، نیما یوشیج و سایر شاعران معاصر حتما باید از خواندن اشعار شاعرانی مانند فرخی سیستانی ، صائب تبریزی شروع کرد؟نه چنین نیست پس چرا باید آهنگسازان را ملزم کنیم که از باخ و بتهوون شروع کنند مگر آهنگسازان معاصر برای شروع وساخت آهنگ مناسب نیستند؟ نه از هر جا که شروع کنیم به سر منزل مقصود می رسیم به این دلایل است که همچنان درحال در جا زدن هستیم.
پس از پایان صحبت های علیرضا مشایخی درباره آکورد شناسی و موسیقی چند فرهنگی جلسه پرسش و پاسخ به دلیل کمبود وقت برگزار نشد.
نظر شما