به گزارش خبرنگار مهر، در جراحی‌های قلب، امکان نمونه‌برداری از آن وجود دارد؛ این کار از طریق عروق اصلی یا بطن چپ انجام می‌شود. به سلول‌های حاصل، سلول‌های برداشت شده از کاردیوسفر (CDCs) می‌گویند.
این سلول‌ها دارای ترشحاتی هستند (در شکل اگزوزم) که روی ضایعات قلبی اثر ترمیمی دارند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند استفاده از این اگزوزوم‌ها (ویزیکول های ترشحی) در نمونه‌های آزمایشگاهی جونده و خوک، بدون حضور سلول‌ها، اثر ترمیمی مشابهی ایجاد می‌کند.
همچنین اثبات شده که نگهداری سلول‌های بنیادی در شرایط کمبود اکسیژن (هایپوکسی) باعث تولید اگزوزم‌هایی می‌شود که اثر ترمیمی بر ضایعات قلبی دارند؛ این اگزوزم‌ها محتوی میکرو RNA هایی هستند که در شرایط کمبود اکسیژن افزایش بیان یافته، با القاء رگزایی منجر به ترمیم ضایعات قلبی می‌شوند.
محققان کشور در راستای بررسی نگهداری CDCs ها در شرایط کمبود اکسیژن و اثر ترمیمی اگزوزم‌های آنان را با القاء رگزایی تحقیقاتی انجام دادند که طی آن سلول‌های CDCs در شرایط کمبود اکسیژن (۱ درصد اکسیژن به مدت ۲ روز) نگهداری و اگزوزوم‌های تولیدی آنان جمع آوری شد، و برای ایجاد لوله عروق (Tube Formation) در سلول‌های رگ بند ناف انسانی مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج این پژوهش نشان داد، نگهداری سلول‌های CDCs در شرایط هایپوکسی باعث افزلیش معنی‌دار اثر اگزوزم‌های آنان در بهبود ضایعات قلبی می‌شود. این بهبود به دلیل افزایش میزان بیان میکرو RNA های القاکننده رگزایی در اگزوزم‌های آنان است.
همچنین این تحقیقات ثابت کرد نگهداری سلول‌های CDCs در شرایط هایپوکسی میزان بیان میکرو RNA های القاکننده رگزایی (miR-۱۲۶, miR-۱۳۰a و miR-۲۱۰) در اگزوزوم‌های آنان را ۲ تا ۴ برابر افزایش می‌دهد.
نتایج این تحقیقات در مجله بین‌المللی Cellular Biochemistry به چاپ رسیده است.
هلیا نمازی، الهام محیط، ناصر اقدمی، حسین بهاروند و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و انیستیتو پاستور ایران، این پژوهش را طراحی کردند.
نظر شما