«نجیب مایل هروی» در بیمارستان روانی است

«محمدابراهیم شریعتی» پژوهشگر و ناشر افغانستانی مقیم ایران در گفت‌وگویی با خبرنگار مهر، وضعیت تلخ این روزهای محقق برجسته حوزه عرفان و ادبیات فارسی را تشریح کرد و گفت: متاسفانه استاد نجیب مایل هروی، به خاطر بی‌مهری‌های مسئولان و اطرافیان و همچنین شرایط دشوار مالی، این روزها در وضعیتی بسیار نامساعد به سر می‌برد و روزهای خود را در یک تیمارستان (بیمارستان روانپزشکی ابن سینا در مشهد)، به شب می‌رساند.

مدیر انتشارات عرفان با اشاره به اینکه این محقق افغانستانی بخش زیادی از عمر خود را در حوزه ادبیات و عرفان و نسخه‌پژوهشی به تحقیق و پژوهش صرف کرده است، گفت که «در شرایط فعلی غُدد استاد نجیب مایل هروی به اندازه ۱۳ نفر کار می‌کند و دچار نوعی توهم آسیب‌زا شده است» و با اشاره به اینکه بخشی از زمینه‌های این بیماری به «بی‌توجهی اطرافیان» برمی‌گردد، نسبت به اینکه کارنامه ۵۰ ساله پرافتخار او به خاطر برخی بی‌توجهی‌ها زیر سوال برود، ابراز نگرانی کرد.

شریعتی ضمن یادآوریِ مساعدت شخص سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مساعدت مالی و همچنین تلاش او برای حل مشکل بیمه این نویسنده برجسته مقیم کشورمان در سال گذشته، گفت: با این وجود مشکل بیمه استاد مایل هروی، حل نشده و به رغم نامه تائیدیه‌ای که «صندوق هنر» صادر کرده، اما بیمه مربوطه از پرداخت هزینه‌های درمانی او سربازمی‌زند.

مدیر انتشارات عرفان گفت: برای انجام امور درمانی استاد مایل هروی در این مرکز، می‌بایست هزینه‌هایی هنگفت پرداخت شود و این در حالی است که این استاد حوزه زبان فارسی و عرفان، به همراه پسرش که متاسفانه او هم از عقب‌ماندگی جسمی و ذهنی رنج می‌برد، هر دو در این مرکز روانپزشکی بستری هستند.

شریعتی لزوم توجه مسئولان فرهنگی به ویژه در نهادهایی مانند معاونت فرهنگی وزارت ارشاد، کتابخانه ملی، خانه کتاب، صندوق اعتباری حمایت از نویسندگان را برای رسیدگی به وضعیت معیشتی و درمانی چنین شخصیت‌هایی که زمانی ستون پژوهش و تتبع در حوزه فرهنگ به ویژه زبان و ادبیات فارسی بودند، را یادآور شد.

به گزارش مهر، نجیب مایل هروی متولد ۱۳۲۹ در هرات افغانستان است. وی سال ۱۳۵۰ به ایران و شهر مشهد آمد و تحصیلات عالیه خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه فردوسی مشهد به پایان برد و در سال ۱۳۵۷ با دختری ایرانی ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. نجیب مایل هروی پس از مدتی فعالیت در موسسه پژوهش‌های اسلامی در مشهد، به تهران آمد و سپس به عنوان محقق در کتابخانه مجلس شورای اسلامی مشغول به کار شد. او دارای تالیفات متعددی است و مقالاتی را نیز در دانشنامه مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی نوشته است.

این نویسنده، پژوهشگر، نسخه‌شناس، ویراستار و مردم‌شناس افغان که رشته اصلی‌اش عرفان اسلامی بوده است، از محققان برجسته در حوزه نقد و تصحیح متون کلاسیک به شمار می‌رود که با تألیف، تصحیح و بررسی بیش از ۳۰ کتاب و نگارش صدها مقاله، به این مهم پرداخته است. وی همچنین در سال ۱۳۸۶ به پاس یک عمر دستاورد برای خدمت به تاریخ و زبان فارسی، جایزه ادبی - تاریخی بنیاد دکتر محمود افشار یزدی را در مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی دریافت کرد.