مدیر گروه جغرافیای دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه حاشیه نشینی معلول یکسری مسائل است ، اظهار داشت : در بررسی حاشیه نشینی ، باید دید که مبدأ حاشیه نشینان کجاست ، سپس با آن برخورد علمی کرد و چرایی آن را جست.
دکتر محمد تقی رهنمایی تاکید کرد: ریشه حاشیه نشینی در تنگناهای معیشتی روستاییان است ، تا زمانی که سیاست و مدیریت کلان ما شهر محور است ، نمی توان انتظار داشت که توجه آنچنانی به منطقه های روستایی و بخش هایی که معیشت شان به اقتصاد روستایی وابسته است ، باشد.
استاد شهرسازی دانشگاه تهران با بیان اینکه از میزان 52 میلیون هکتار زمین مستعد کشاورزی ایران تنها 25 میلیون هکتار آن استفاده می شود ، گفت : هم اکنون تنها حدود 12 میلیون هکتار از زمین های کشاورزی کشورمان به صورت بالفعل مورد استفاده قرار می گیرد و سالیانه نزدیک به 10 میلیون از این زمین های کشاورزی به صورت آیش به حال خویش واگذاشته می شوند.
رهنمایی بر این عقیده است که از زمان بررسی حاشیه نشینان تپه های زورآباد کرج ، اطراف تهران و... در 45 سال پیش ، با این پدیده برخوردی صرفا آنی شده و مدیران سعی کرده اند با حذف صورت مسئله ، حاشیه نشینی را از نقشه جغرافیایی ایران حذف کنند که البته در این راه نیز ناکام بوده اند .
استاد شهرسازی دانشگاه تهران در ادامه افزود: متاسفانه سیستم دولت از ابتدای دوران مشروطیت تا کنون ، بر مبنای شهر محوری بوده است. این نوع نگاه سبب شد تا تمام نگرانی مدیریت کشور ، معطوف به حل معضل شهرها باشد.
مدیر گروه جغرافیای دانشگاه تهران با طرح این پرسش که در شهر چه خبر است که روستاییان به دنبال آن هستند ، بیان داشت: هنگامی که یک نقطه روستایی از سوی دولت به شهر تبدیل می شود ، آن مکان با هویت جدیدی که می یابد ، درلیست برنامه های عمرانی دولت قرار می گیرد و این خود یعنی ورود یکسری امکانات به منطقه ای که تا به حال چیزی نداشته است .
وی تاکید کرد: مبنای قضاوت بسیاری از مردم ، مشاهده های عملی آنهاست و زمانی که برنامه ریزی مسئولان را می بینند ، ترغیب می شوند در مرتبه نخست روستای خود را تبدیل به شهر کنند و اگر نشد ، به شهرمی آیند.
رهنمایی با اشاره به اینکه فاصله و تضاد میان کیفیت زندگی روستایی با جامعه شهری بسیار بالاست ، متذکر شد: برای ساماندهی حاشیه نشینی ، ابتدا باید به سراغ ساماندهی روستاها رفت.
نظر شما