به گزارش خبرگزاری مهر، نشست علمی «انقلاب اسلامی و توسعه معارف قرآن کریم» به همت پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن و مرکز همکاریهای علمی و بینالملل پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در تاریخ ۱۹شهریور برگزار شد. حجتالاسلام والمسلمین محمدعلی مهدویراد به عنوان ارائه دهنده و حجتالاسلام والمسلمین محمدصادق یوسفی مقدم به عنوان دبیر علمی در این نشست علمی حضور داشتند.
در ابتدای این نشست حجت الاسلام والمسلمین محمدصادق یوسفی مقدم گزارشی از فعالیتهای پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن را به صورت اجمالی ارائه نمود: تعداد پژوهش های در دست تحقیق ۶۹ عنوان؛ کتب منتشر شده مکتوب۱۰۸ عنوان (۲۱۴ جلد)؛ کتب منتشر شده دیجیتال۱۸۲ جلد؛ کتب ارسال شده به نشر۴۰ عنوان؛ مقالات علمی پژوهشی۵۵ عنوان؛ مقالات دائره المعارف و فرهنگ نامه۴۹۵۰ عنوان؛ آثار برگزیده۱۶ اثر؛ کرسی، نشست و سمینار۷۸ عنوان؛ نرم افزارهای تولیدی پژوهشکده فرهنگ قرآن۲۵ عنوان؛ همایشهای برگزارش شده۳ عنوان؛ شرکت فعال در نمایشگاه بین المللی قرآن کریم تهران از دومین نمایشگاه تا کنون و نمایشگاه های ملی قرآنی در شهرهای مختلف.
وی در ادامه گزارشی از فعالیت های قرآنی دیگر بخشهای دفتر همچون دانشگاه باقرالعلوم، و دیگر شعب دفتر تبلیغات اسلامی از جمله شعبه مشهد، اصفهان و خوزستان ارائه نمودند.
در ادامه نشست حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی مهدویراد به نقش انقلاب اسلامی در مطالعات و پژوهشهای قرآنی پرداخت.
وی ابتدا به وضعیت علوم و معارف قرآن در بخش ملفوظ و مکتوب پیش از انقلاب اشاره کرد. پیش از انقلاب وضعیت درس تفسیر اینگونه بود که فقط آیت الله خزعلی درس تفسیر داشتند و مدتها بعد آیت الله مشکینی نیز درس تفسیر شروع کردند.
وی ادامه داد: برخی جلسات خصوصی تفسیر هم وجود داشت مانند جلساتی که آقایان احمدی میانهجی، روحانی و آذری قمی داشتند. در مشهد یه جلسه تفسیر مانند دروس حوزه از شنبه تا چهارشنبه بود: درس تفسیر میرزا جواد آقای تهرانی و یک جلسه تفسیر در پنجشنبه و جمعه آیت الله خامنهای رهبر معظم انقلاب که نوارهای یک بخش از تفسیرهای مقام معظم رهبری پیدا شده است که سوره توبه میباشد و منتشر شده است.
وی افزود: پیش از انقلاب در حوزه مکتوب در حد صفر یا کمی بالاتر بودیم. در حوزه مکتوب در علوم قرآنی پیش از انقلاب هیچ نداشتیم. هنگامی که کمالی دزفولی قانون تفسیر را نوشت این تنها کتابی بود که در حوزه علوم قرآنی نوشته شد و پس از آن، ثقل اکبر و تاریخ تفسیر را نوشت. بعد از انقلاب هر سه را خلاصه کرد و با عنوان شناخت قرآن منتشر کرد. بعد از انقلاب نیز تا حدود ده سال آثاری در زمینه علوم قرآن نداریم. تفسیرهای شیعه حتی تفسیر المیزان علوم قرآن ندارند.
مهدوی راد گفت: آیت الله خویی برای پرکردن این خلا کتاب بیان را نوشتند. قبل از انقلاب علامه طباطبایی در مدت زمانی که در تبریز حضور داشتند یک تفسیر برای نشان دادن موافقت حدیث و قرآن نوشتند با عنوان البیان فی مواقفه الحدیث مع القرآن. هنگامی که به قم تشریف آوردند، تفسیر المیزان را نوشتند که بهترین، واقعنگرترین و به روزترین تفسیر تاریخ است. این تفسیر مهمترین اثر را در فضای فکری جامعه ما گذاشت.
وی در پایان اظهار داشت: کارهای فردی هم صورت گرفته است مانند قاموس قرآن. شاگردان علامه طباطبایی مانند آیت الله جوادی آملی، آیت الله مکارم شیرازی، آیت الله سبحانی، از قبل انقلاب با بهره گیری از مکتب تفسیری علامه طباطبایی کار تفسیر را شروع کردند.
نظر شما