ایرج اقلیمی در گفتگو با خبرنگار مهر پیرامون برنامه های قایقرانان بعد از بازیهای آسیایی گفت: فعلا برنامه خاصی برای قایقرانان رده سنی بزرگسال و زیر ۲۳ سال نداریم. اردوها تعطیل است و قایقرانان تمرینات را به صورت انفرادی و با انجام کارهای بدنسازی و شنا در شهرهای خود دنبال می کنند. در حال حاضر فدراسیون تمرکز خود را بر روی تیم های نوجوانان و جوانان و برنامه اعزام آنها گذاشته است.
وی در پاسخ به این سوال که « مسئولیت چه تیم هایی را برعهده دارد و اینکه برخی از مربیان قایقرانی از وضعیت دستمزدها گلایه دارند آیا شما نیز در این خصوص انتقاد دارید؟»، گفت: مگر فدراسیون چقدر پول می دهد که بخواهیم مسئولیت تیم هایی مانند نوجوانان و جوانان را هم برعهده بگیرم. واقعا حقوق مربیان فدراسیون کم است و قابل بیان نیست. دستمزد مربیان تیم های نوجوانان و جوانان و دختران بسیار کم است و فکر کنم بالاترین دستمزد را به عنوان مربی تیم بزرگسالان در بازیهای آسیایی و المپیک من می گیرم که نزدیک به دو میلیون و پانصد هزار تومان است.
وی تصریح کرد: این مبلغ بسیار کم است و به حساب نمی آید چرا که مربیان تیم ملی شغل شان این است و کار دیگری انجام نمی دهند. آن زمانیکه ما می خواستیم مربی باشگاه ها در لیگ یا استانها باشیم، فدراسیون مربیان تیم ملی را از این مسئله منع می کرد. ولی همه این کار را انجام دادند و ما انجام ندادیم؛ ظاهرا این مسئله فقط برای ما ممنوع بود !
مربی تیم ملی قایقرانی آبهای آرام کشورمان خاطرنشان کرد: باشگاه ها هم پول زیادی نمی دهند البته باز هم بستگی به شرایط باشگاه دارد اما در کل برای یک فصل و چند مسابقه دو تا چهار میلیون می دهند و این مبلغ؛ حقوقی نیست. بچه ها هم مجبور هستند تا برای یک فصل قرارداد ببندند تا پولی گیرشان بیاید. یک فصل لیگ قایقرانی آبهای آرام سه دوره تابستانی و سه دوره زمستانی است که در بهترین شرایط ورزشکاران سه تا چهار میلیون می گیرند.
وی ادامه داد: مطمئنا در این وضعیت قایقرانان و مربیان دل سرد می شوند. الان بیشترین حقوق برای بهترین ورزشکار ملی پوش ما یک میلیون است آن هم قایقرانی که مدال آور بازیهای آسیایی یا مسابقات قهرمانی آسیا باشد که این مبلغ واقعا پولی نیست.
وی بیان کرد: فدراسیون قایقرانی می گوید اعتبارات من همین است و نسبت به این اعتبارات حقوق ها را تعیین می کند. فدراسیون های دیگر وضعیت شان به مراتب از ما بهتر است. قایقرانی چندین رشته را در هم ادغام کرده و به همین واسطه نمی تواند به ورزشکاران و مربیان حقوق خوبی بدهد. اسپانسری هم ندارد و یا حداقل ما از حضور حامی مالی خبر ندرایم. تا آنجا که می دانم فدراسیون قایقرانی زیاد دنبال اسپانسر نیست.
مربی تیم کایاک قایقرانی ایران در بازیهای آسیایی در پاسخ به این سوال که « آیا پاروزنان در بازیهای آسیایی نتیجه ایده آلی گرفتند یا خیر؟»، هم گفت: ما اصلا نتیجه خوبی نگرفتیم. در بین ده رشته سه مدال گرفتیم. البته مسئولین قایقرانی می گویند نتیجه ما خوب بوده اما به نسبت برنامه ریزی جالبی برای این بازیها نداشتیم. ما در دوره های قبل پیش از بازیهای آسیایی سه تا چهار مسابقه تدارکاتی می رفتیم و چندین مرحله اردوی مشترک خارجی داشتیم. اما این بار اردوهای تیم های ما در گلستان، بوشهر و قشم بود. با این وضعیت که نمی شود مدال در بازیهای آسیایی درو کرد!
وی در پاسخ به این سوال که « وضعیت دیگر تیم ها نسبت به ما چگونه است؟»، هم گفت: چین در مکان های به غیر از کشور خود اردو می زند. قزاقستان دو ماه در پرتغال و ترکیه و یک ماه در بلاروس اردو زده بود. ازبکستان هم همین طور. با این وضع تمرینات و برنامه ریزی ما به هیچ جا نمی رسیم همین یکی دو مدالی را هم که الان می گیریم از دست خواهیم داد.
اقلیمی خاطرنشان کرد: سطح مسابقات قهرمانی آسیا با بازیهای آسیایی بسیار متفاوت است. حتی ما هم ممکن است در مسابقات قهرمانی آسیا تیم دوم خود را ببریم. بیشتر کشورها مانند چین هم همین کار را انجام می دهند اما وضعیت بازیهای آسیایی این طور نبود. تمام کشورها با تمام قدرت تیم های اول خود را شرکت می دهند و همین مسئله سطح رقابتها را سخت تر می کند.
وی در مورد آخرین وضعیت امکانات سخت افزاری پاروزنان آبهای آرام هم بیان کرد: آخرین خرید ما در این رشته در سال ۲۰۱۳ بوده است. ما قایق داریم اما قدیمی است. پاروها جدید است اما فدراسیون تنها برای برخی پارو می خرید و مابقی قایقرانان خودشان پارو را خرید می کنند. تقریبا یک پارو با دوکفه برای قایقرانان آبهای آرام چهارصد یورو تمام می شود که خود ورزشکار آن را خرید می کنند.
« آیا قایق های آبهای آرام مانند اسلالومی ها تولید داخلی ندارد؟ » وی در پاسخ به این سوال گفت: ما تولید داخلی داریم اما این تولید به درد بچه های تیم ملی نمی خورد و جالب نیست. البته این تولیدات داخلی در استانها توزیع شده و برای کار مبتدی خیلی خوب است اما به درد نخبه های قایقرانی نمی خورد.
مربی تیم ملی خاطرنشان کرد: بچه های ما وقتی به مسابقات می روند با مدالهای قایق های جدید مسابقه می دهند و سورپرایز می شوند. کشورها در مسابقات مهم قایق های قدیمی را کنار می گذارند و با قایق های جدید مسابقه می دهند. البته خوشبختانه قایق هایی که در سال ۲۰۱۳ خرید شده نسبت به نسل جدید قایق ها تفاوت خیلی زیادی ندارد اما این امکانات فعلا بد نیست اما دو سه سال دیگر فرسوده شده و به درد تیم ملی هم نمی خورد.
وی در مورد تنها پیست مطلوب قایقرانی هم گفت: تنها پیست ما آزادی است البته برای تمرینات فصلی در دیگر شهرها هم اردو می زنیم.
نظر شما