علیرضا آل یمین کارگردان مستند «الماظا» که در بخش شهید آوینی دوازدهمین جشنواره فیلم «سینماحقیقت» حضور دارد، درباره این اثر به خبرنگار مهر گفت: چند سال پیش در اوایل بحرانِ سوریه در یادداشتی که در یکی از روزنامهها نوشته بودم، تیتر زدم که جنگ سوریه، جنگ رسانههاست. حالا چند سال از آن بحران میگذرد، محور مقاومت در جنگ نظامی پیروز شده است اما در جنگ رسانهای همچنان عقب هستیم.
وی ادامه داد: مستند بخشی از رسانه است که من راجع به آن حرف میزنم. فیلمسازان ما تنها کسانی نیستند که برای سوریه مستند میسازند بلکه عرب های عبری مسلک و غربیها هم میسازند. این فیلمها که از حیث محتوا با رویکرد ما متفاوت هستند در همه جشنوارهها میچرخند و مورد توجه قرار میگیرند.
آل یمین مطرح کرد: هرچند در ایران هر سال تعداد زیادی فیلم درباره سوریه ساخته میشود اما معدودی از این فیلمها مورد توجه قرار میگیرند. بخشی از این موضوع مربوط به کیفیت خود اثر و بخشی دیگر به این دلیل است که این فیلمها اغلب برای مصرف داخلی ساخته میشوند در حالی که سینما یک زبان بین المللی است اما گویی برخی از حرف زدن به یک زبان بین المللی پرهیز میکنند.
کارگردان مستند «الماظا» گفت: جنگ یک مصیبت جهانی است. مگر کسی در دنیا وجود دارد که از کشته شدن همنوعانش در جنگ، هر چقدر هم که با آنها فاصله داشته باشد مکدر و آزرده نشود؟ از همین رو اخبار تلخ سوریه، عراق، افغانستان، یمن در این چند سال روح بشر را خراشیده و آزرده است.
آل یمین تصریح کرد: من تجربههای تلخی از جنگ تحمیلی دارم. در آن سال ها در حالی که باید روزگار شیرین کودکی را میگذراندم، درگیر جنگ بودیم. شاید همین تجربیات تلخ باعث شد که این سال ها دلم برای جنگزده ها بتپد، با بچههای جنگ زده گریه کنم، با زنهایش زار بزانم و حتی همراه مردهایش بجنگم.
وی توضیح داد: جنگ چهره خشنی دارد اما گاهی از آن ناگزیریم مثل جنگ خودمان. پدر و برادران من چارهای نداشتند جز اینکه جریان عادی زندگی را تعطیل کنند، اسلحه بردارند و مجروح یا شهید شوند اما این ناگزیر بودن، در موضع دفاع قرار گرفتن و جنگیدن دلیل نمیشود که از فجایعش غافل شویم.
این کارگردان عنوان کرد: «الماظا» روایتگر قصه شخصی به نام الماضا است که رنج کشیده جنگ است؛ جنگی که خودش و اطرافیانش هیچ نقشی در بروز آن نداشتند. آنها زندگیشان را میکردند که جنگ مثل طاعون به جانشان افتاد از همین رو موضوع فیلم من جنگ است.
وی ادامه داد: من فیلم میسازم تا مصیبتهای جنگ را فریاد بزنم. چند سال پیش که برای اولین بار به سوریه رفتم در دمشق، در زینبیه، در حلب و هنگامی که در خیابانها راه میرفتم، اشک میریختم و با خودم حرف میزدم که مگر گناه این مردم چه بود. آنها داشتند زندگیشان را میکردند.
این نویسنده در پایان اظهار کرد: غصههای جنگ تمام شدنی نیستند برای مثال به یکباره می شنویم که پیکر تعدادی از شهدای تازه تفحص شده جنگ تحمیلی از خاک عراق به کشور بازگردانده میشوند یعنی هنوز هم فرزند یک مادر برنگشته است و هنوز هم باید بر این مصیبت گریه کرد.
فیلم مستند «الماظا» به نویسندگی و کارگردانی علیرضا آل یمین ساعت ۲۰ یکشنبه ۱۸ آذر ماه در سالن پنج پردیس سینمایی چارسو در نخستین روز جشنواره بین المللی «سینماحقیقت» به نمایش در میآید.
نظر شما