به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی بیوتکنولوژی ایران، سمیرا کهک، دبیر شورای مشورتی مرجع ملی ایمنی زیستی با بیان اینکه کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته به‌ویژه کشور آمریکا، بزرگترین مصرف کنندگان این محصولات هستند و دلیلی هم ندارد که این تولیدکنندگان، این محصولات را مصرف نکنند، اظهار داشت: چرا که محصولات تراریخته سختگیرانه‌ترین استانداردها را برای کسب مجوز پشت سر می‌گذارند و به همین دلیل است که می‌توان از سلامتشان اطمینان داشت.
وی ادامه داد: در واقع محصولات تراریخته با اهدافی چون کاهش مصرف سموم آفت‌کش و کاهش خاک‌ورزی و یا حتی افزایش میزان ویتامین‌ها و مواد معدنی، تولید می‌شوند و طبیعی است که اولین طرفداران این محصولات، خود تولیدکنندگانشان باشند.
کهک افزود: آمارهای واردات و صادرات محصولات غذایی و کشاورزی سالانه توسط سازمان خواروبار جهانی منتشر می‌شود و این آمارها نشان می‌دهند که کشوری مثل آمریکا با سطح زیرکشت ۳۴ میلیون هکتاری سویای تراریخته، سویای مورد نیاز خود را از کشورهای دیگر وارد کند. آمارهای این‌چنینی در مورد سایر محصولات تراریخته و سایر کشورهای تولیدکننده نیز موجود است.
وی با بیان اینکه تا انتهای سال ۲۰۱۷ محصولات تراریخته در ۲۴ کشور جهان و در سطحی در حدود ۱۹۰ میلیون هکتار کشت شدند و ۱۹۰ کشور جهان هم مصرف کننده این محصولات هستند، خاطرنشان کرد: کشورهای عمده تولیدکننده محصولات تراریخته نیز شامل آمریکا، برزیل، آرژانتین، کانادا و هند می‌شوند. عمده محصولات تراریخته‌ای که در بازار تجارت جهانی قرار گرفته‌اند نیز سویا، کلزا، ذرت و پنبه هستند.البته تنوع محصولات تولید شده بیشتر از این چهار مورد است.
دبیر شورای مشورتی مرجع ملی ایمنی زیستی ادامه داد: برای مثال آمریکا که بیش از ۹۰ درصد سطح زیر کشت سویای آن تراریخته است، چطور می‌تواند مصرف کننده این محصول نباشد. تامین سویای مورد نیاز کشور آمریکا تنها با کمتر از ۱۰ درصد باقیمانده دور از ذهن است. این کشور وارد کننده سویا نیست و تولیدات سویای تراریخته خود را خودش مصرف می‌کند. اصولا یک‌سری از محصولات تراریخته تولیدی در آمریکا به کشورهای دیگر صادر نمی‌شوند و آمریکا با تولید این محصولات تنها نیاز داخلی خود را تامین می‌کند.
کهک با بیان اینکه تقریبا همه کشورهای جهان (چیزی در حدود ۱۹۰ کشور) مصرف کننده محصولات تراریخته هستند، اضافه کرد: کشورهای آمریکا، برزیل، آرژانتین، کانادا و هند به ترتیب بیشترین سطح زیر کشت محصولات تراریخته را به خود اختصاص داده‌اند. از این میان هم آمریکا با ۷۵ میلیون هکتار در صدر قرار دارد. ۲۲ سال از کشت تجاری محصولات تراریخته در دنیا می‌گذرد و در طول این سالها روند تولید این محصولات رو به افزایش بوده است.
دبیر شورای مشورتی مرجع ملی ایمنی زیستی درمورد برخی اخبار مبنی براینکه برنج تراریخته وارد کشور می شود، گفت: براساس آمارهای موجود، ایران هرگز وارد کننده برنج تراریخته نبوده و نیست. اساسا برنج تراریخته در هیچ کجای دنیا به‌صورت تجاری کشت و تولید نمی شود. جالب‌تر اینکه اولین پژوهشگر تولید کننده برنج تراریخته که برنج تولیدی وی دارای قابلیت‌های تجاری نیز هست، یک محقق ایرانی است؛ برنج‌های تراریخته‌ای که در کشورهای دیگر دنیا و عمدتا چین تولید شده و مجوز دریافت کرده‌اند، فقط در حد آزمایشگاهی و گلخانه‌ای بوده‌اند و تجاری نشده‌اند.
کهک با بیان اینکه با وجود توان علمی تولید این محصولات در کشور، حدود ۱۵ سال است که ایران وارد کننده این محصولات است، ادامه داد: عمدتا خوراک دام و روغن‌های نباتی مصرفی ما تراریخته بوده و از خارج از کشور وارد می‌شوند. این محصولات مشتمل بر سویا، ذرت، کلزا و پنبه هستند.
وی با اشاره به اینکه موجودات زنده تغییر شکل یافته ژنتیکی یا همان تراریخته‌ها، در سه دسته‌بندی متفاوت، مجوز دریافت می‌کنند که مشتمل بر غذای انسان، خوراک دام و کشت هستند، گفت: بر اساس قانون مصوب ۱۳۸۸ مجلس شورای اسلامی، سه دستگاه ذی‌صلاح شامل وزارت جهاد کشاورزی، وزارت بهداشت و سازمان حفاظت محیط زیست جهت صدور مجوز در حوزه کشاورزی، سلامتی و محیط زیست انتخاب شده‌اند. واردات این محصولات نیز بر حسب نوع مصرف مستلزم کسب مجوز از هر یک از این سه دستگاه است.
نظر شما