اما ، با تمام این تفاسیر ، وقتی نگاهی اجمالی به مسافران نوروزی می اندازی ، می بینی که آمار مسافران و گردشگران نوروزی ، همچنان قلیل و اندک است و اکثریت مردم توانایی رفتن به مسافرت و گشت و گذار را ندارند و تنها دلیل آن نیز ، بالا بودن هزینه سفر و عدم تطبیق هزینه های مسافرت با درآمدهای سرپرست خانوار طبقه آسیب پذیر و کم درآمد جامعه است.
علی مهربانی ، کارگر ساده یک بخش دولتی است که حقوق ماهانه اش حدود 200 هزار تومان است. او با داشتن 3 فرزند محصل که باید خرید شب عید آنان ، پولی کنار بگذارد و مقداری هم هزینه ایام تعطیلات نوروزی می شود ، چگونه می تواند از خانه خارج شود.
او که موطن و زادگاهش ، یکی از روستاهای آذربایجان شرقی است ، برای رفتن به آنجا و دیدن اقوام و نزدیکان ، حداقل باید مبلغی بابت پول بلیت اتوبوس بدهد که البته اگر بتواند تهیه کند!
اما ، تنها این مشکل نیست که مانع از رفتن او و خانواده اش به سفر می شود ، بلکه پول توجیبی و تهیه هدیه سال نو و... ، دست به دست هم داده تا او حتی نتواند برای چند روزی به زادگاهش برود.
محمود خداوردی ، مدت 13 سال است که تشکیل خانواده داده و حاصل این زندگی مشترک ، فرزند 12 ساله ای است که همیشه در چنین ایامی ، از سر و کول پدر بالا می رود و از او می خواهد که عید را به سفر بروند اما ، پدر همیشه شرمنده زن و فرزندش است. چون درآمدش با مخارجش جور نیست و همواره بابت کرایه منزل و پرداخت وام هایی که گرفته ، به سراغ مساعده می رود و...
او می گوید: 250 هزار تومان حقوق می گیرم که 100 هزارتومان آن را بابت آلونکی که در جنوب تهران کرایه کرده ایم ، می دهم و 70 هزارتومان آن هم بابت اقساط وام است. حالا با 80 هزار تومان تا شاه عبدالعظیم هم نمی شود رفت ، چه برسد به جاهای دیگر!
سفر به شما این امکان را می دهد که کمی استراحت نموده و فشارهای روحی را از خودتان دور کنید. سفر خستگی شما را از بین می برد. حتی اگر سفری کاری باشد و شما مجبور باشید که ساعت های متمادی در کنفرانس هایی شرکت کنید ، در عوض با کشور یا شهر جدیدی آشنا خواهید شد.
ممکن است مسافرت اضطراب و استرس هم داشته باشد ، به خصوص اگر سفر شما همراه با گردش و بازدید از جاهای دیدنی باشد و یا شما نیاز به آشنایی با زبان های مختلف داشته باشید و یا مقصدتان شهری شلوغ باشد اما استرس سفر یک استرس مثبت است و مثل اضطراب شما از کار زیاد یا زندگی روزمره نیست. کاهش فشار و استرس روحی همیشه به سلامتی شما کمک خواهد کرد.
بر اساس آنچه که تحت عنوان گزارش سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری از وضعیت سفرهای نوروزی یاد می شود ، از 27 اسفند 84 تا پایان 7 فروردین 85 ، 21 میلیون و 100 هزار نفر گردشگر داخلی به شهرهای مختلف ایران سفر کردند.
آنچه از این آمر بر می آید ، اینکه این تعداد مسافر نوروزی ، نوید از شوق و ذوق و استقبال مردم از مسافرت و سفر دارد اما اینکه سهم اقشار آسیب پذیر از این تعداد مسافران نوروزی ، چند درصد است ، قطعا کار دشواری است اما دست یافتن به آن با استفاده از مبانی علمی ، امکان پذیر خواهد بود و آن وقت می توان استدلال درست و محکم از وضعیت سفرهای نوروزی و تابستانی داشت.
ناگفته نماند که رفتن یک خانواده از شهر ساکن به زادگاه خود ، در واقع مسافرت نیست. چون بر اساس آنچه برای مسافرت و سفر تعریف می شود ؛ گردشگری ، یعنی اینکه به مکانی بروی که آنجا را به قصد دیدن و تفریح انتخاب کرده ای و حضور در آن مکان ، متناسب با استفاده از اماکن پذیرایی و اقامتی است.
اما ، قریب به اتفاق سفرهای شهرستانی ، شامل مردمانی است که بیشتر در شهرهای بزرگ و حومه کلانشهرهای کشور سکونت دارند و اغلب از فرصت های به دست آمده ، بهترین استفاده را می کنند و به زادگاه خود می روند و قطعا گنجاندن این افراد به عنوان مسافران نوروزی و گردشگر داخلی ، تا حدودی علمی نیست.
بر اساس آمار اعلام شده ، از مجموع 21 میلیون گردشگر نوروز 85 ، حدود 4 میلیون نفر از اماکن تاریخی ، فرهنگی و جاذبه های گردشگری ایران بازدید کردند. همچنین ، تعداد کل مسافران نوروزی که در اماکن اقامتی دائم و موقت اسکان یافتند ، 6 میلیون و 150 هزار نفر بود.
تعداد افراد اسکان یافته در اماکن اقامتی دائم همچون هتل ها ، هتل آپارتمان ها و میهمانپذیرها ، یک میلیون و 80 هزار نفر و مسافران مستقر در اماکن اقامتی موقت شامل خوابگاههای دانشجویی و دولتی ، کمپ ها ، اسکان آموزش و پرورش ( مدارس) ، زائر سراها و....، 5 میلیون و 70 هزار نفر اعلام شد.
بنابراین ، خیلی راحت می توان حدس زد که هزینه سفر و گردشگری ، همخوانی چندانی با وضعیت درآمدی و اقتصادی اقشار آسیب پذیر جامعه ندارد.
نظر شما