«جهان‌بینی علمی» راسل در ایران چاپ هفتمی شد

به گزارش خبرنگار مهر، نشر آگاه هفتمین چاپ کتاب «جهان‌بینی علمی» نوشته برتراند راسل، فیلسوف و ریاضی دان مشهور بریتانیایی را با ترجمه حسن منصور، اقتصاددان و استاد دانشگاه آمریکایی اقتصاد و تجارت پاریس، با شمارگان ۳۳۰ نسخه، ۲۲۸ صفحه و بهای ۲۸ هزار تومان منتشر کرد. نخستین چاپ این کتاب در سال ۱۳۵۱ و دومین چاپ آن در سال ۱۳۵۳ در دسترس مخاطبان قرار گرفت. نخستین چاپ این کتاب در پس از انقلاب نیز در سال ۱۳۶۰ عرضه شد.

کتاب سه بخش و ۱۷ فصل دارد. بخش نخست کتاب با عنوان «معرفت علمی» پنج فصل دارد: «نمونه‌های روش علمی»، «خصال ویژه روش علمی»، «محدودیت‌های روش علمی»، «فلسفه علمی» و «علم و دین».

بخش دوم کتاب با سرفصل «تکنیک علمی» ۶ فصل به ترتیب با این عناوین دارد: «سپیده دم تکنیک علمی»، «استفاده از فن در طبیعت بی‌جان»، «استفاده از فن در زیست شناسی»، «استفاده از فن در فیزیولوژی»، «استفاده از فن در روان شناسی» و «استفاده از فن در جامعه».

بخش سوم کتاب با سرفصل «جامعه علمی» نیز دارای ۶ فصل به ترتیب با این عناوین است: «جوامعی که به شیوه‌های مصنوعی آفرینش می‌یابند»، «فرد و جمع»، «حکومت علمی»، «تعلیم و تربیت در جامعه علمی»، «تولید مثل علمی» و «علم و ارزش‌ها».

راسل در کتاب «جهان بینی علمی» کوشش کرده تا ماهیت علم را به مخاطبان شناسانده و مرز بین علم (science) و غیرعلم یا جهل علمی (nescience) را روشن کند و نشان دهد که علم مطلق و بی زمان در هستی چهاربعدی وجود ندارد و دقیق‌ترین صور شناخت آدمی در غیر عاطفی‌ترین دانش او نظیر فیزیک نیز از صبغه عاطفه او برکنار نیست و فقط یک تقریب پیشرونده و پویاست. به باور راسل در این کتاب علم راستین ماهیتی پویا دارد و در نتیجه علم یک نسل، سنت نسل دیگر است.

مترجم در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب نوشته است: «این کتاب را به تصادف برنگزیدم، بلکه به دنبال اشتغال چندین ساله‌ای که با آثار راسل داشتم و به علت مزیتی که در شیوه شناساندن معرفت علمی در آن یافتم، انتخاب کردم. در ترجمه عنوان اصلی آن (The Scientific Outlook) بارها به صرافت افتادم؛ نخست به نگرش علمی برگرداندم، سپس طرح علمی جهان را دقیق‌تر یافتم و سرانجام به علت غنای معانی «جهان بینی علمی» به انتخاب آن متقاعد شدم. جهان‌بینی ترجمه لفظ آلمانی weltanchauung است که در انگلیسی به outlook برگردانده‌اند، لیکن خود این لفظ در معنای دقیق جامعه شناختی‌اش، عیناً به زبان‌های اروپایی وارد شده است و مراد آن، نگرش آدمی به هستی و تعبیر او از آن است که به ازای مجموع داده‌های شناختی او صورت می‌گیرد.»