غلامرضا بروسان جایزه شعر خبرنگاران را به خراسان برد

به گزارش خبرنگار مهر، در مراسم اهدای نخستین جایزه شعر خبرنگاران که عصر امروز در محل نشر ثالث برگزار شد، شمس لنگرودی - شاعر - طی سخنانی گفت: در خاطرات همسر رضاشاه جملاتی آمده است که می گوید " روزی که رضا، شاه شد، او را خندان دیدم. از او دلیل خنده اش را که پرسیدم گفت اگر می دانستم شاه شدن این قدر راحت است، زودتر از اینها شاه می شدم. بعدها که او را ناراحت یافتم گفت، شاه شدن راحت بود ولی نگه داشتنش زیاد آسان نیست؛ اگر مطبوعاتی ها اجازه دهند."

وی ادامه داد: شاه بعد از آن تصمیم به تعطیلی مطبوعات گرفت. او دچار دوگانگی شده بود؛ چون قرار بود ایران را وارد مدرنیته کند و از آن جایی مطبوعات شاخه ای از فرهنگ مدرنیته به حساب می آمد دستخوش تناقض شده بود. رضا شاه زمانی که فهمید بقیه قدرتمردان نیز تمایلی به کار مطبوعات و ارتقای فرهنگی ندارند در یک شب نشینی باشکوه تصمیم به تعطیلی مطبوعات گرفت. درواقع مخالفت او از ترس ارتقای فرهنگی بود.

این شاعر اضافه کرد: در آن زمان سه جریان ادبی و فرهنگی وجود داشت. جریان اول نوشته هایی بود که اذهان را سطحی تغذیه می کرد. جریان دوم دستپاچه و عجول به اقتباس از غرب می اندیشید و جریان دیگر نخبگانی نظیر نیما و علوی و هدایت را شامل می شد که می خواستند ادبیات مدرن را ایرانی کنند. این دسته سوم برای حاکمان مشکل ساز بودند.

وی به مرور جریانات ادبی ایران در دهه های بیست و سی پرداخت و افزود: نخستین جایزه های ادبی از سوی نهادهای مردمی در دهه بیست شکل گرفتند. جایزه دوم نیز متعلق به " سخن " بود تا اینکه بعد از انقلاب ارزش ها و تعاریف تازه و دگرگون شده ای پدید آمد و در دهه های شصت و هفتاد درگیری ها برای اثبات جریانات و تعاریف به اوج خود رسید.

شمس لنگرودی جایزه شعر مطبوعات را بواسطه طیف های متنوع سلیقه ها با اهمیت توصیف کرد و گفت: به اعتقاد من جایزه ای که مطبوعاتی ها می دهند مهم ترین جایزه است. مطبوعاتی ها بی ادعا هستند و من وقتی چند و چون این جایزه را شنیدم آن را بسیار جذاب یافتم.

وی تصریح کرد: وقتی می گوئیم مطبوعات مقصودمان طیفی گسترده و متفاوت از زیبایی شناسی است. مطبوعات طیف ها و آرای مختلفی دارند و به همین دلیل می بایست از این جایزه خرسند بود.

سپس محمدهاشم اکبریانی - دبیر جایزه - با ارائه گزارشی از روند شکل گیری جایزه شعر خبرنگاران و چگونگی خوانش و بررسی آثار، بیانیه هیات داوران را متشکل از محمد هاشم اکبریانی، علیرضا بهرامی، سپیده جدیری، محمد حسین عابدی و پوریا گل محمدی قرائت کرد: " ... شعر در جامعه امروز ما با مسائل و موضوعات خاصی مواجه است... از یکسو وضعیت صدور مجوزها شعر را با مشکل مواجه کرده و از سوی دیگر، خود شعر نیز چندان نتوانسته مخاطبان را راضی کند..."

در این بیانیه با تاکید بر مستقل و غیردولتی بودن جایزه عنوان شده بود: " این جایزه در حد مقدورات خود سعی دارد جامعه را در جریان شعر امروز کشور قرار دهد..."

در این جایزه از میان شصت اثر بررسی شده، ده کتاب به مرحله پایانی راه یافتند، که در پایان دفتر شعر " یک بسته سیگار در تبعید" اثر غلامرضا بروسان به عنوان برنده اولین جایزه شعر خبرنگاران انتخاب شد.

دیگر نامزدهای نهایی این جایزه عبارت بودند از : "از من فقط النگویی می ماند" اثر فرزانه قوامی، "امضای تازه می خواهد این نام" اثر فریاد شیری، "این روزهایم گلوست" سروده پگاه احمدی، "باغبان جهنم" اثر شمس لنگرودی، "تا سید سلیمان" سروده عبدالمجید انصاری نسب، "تبصره" از مهرنوش قربانعلی، "حبسیه های یک ماهی" اثر علیرضا بدیع، "منظومه افسانه هو..." سروده احمد فریدمند، "نه چهچهی نه جیک جیکی" از فهیمه غنی نژاد.

به گزارش مهر، در این مراسم که با حضور جمعی از شاعران، نویسندگان و اهالی مطبوعات همراه بود، نامزدهای جایزه و غلامرضا بروسان بخش هایی از اشعار خود را برای حاضران خواندند.