مثنوی مولانا ترجمه شایسته آیات قرآنی است

به گزارش خبرگزاری مهر،  نشست علمی «نگاهی به ادبیات عرفانی ایران» با حضور تنی چند از ایران شناسان روسیه و کشورهای همجوار از جمله آکادمیسین بوگالوبوف و کامینسکی، پروفسور پریگارینا و پرفسور اشوتس  دوشنبه 21 اسفند برگزار شد.

در ابتدای این نشست، رئیس انستیتو خاورشناسی با اشاره به تجلیل یونسکو از شخصیت مولانا در هشتصدمین سالگرد تولد وی، همکاری های انستیتوی مذکور و رایزنی فرهنگی ایران در روسیه را رو به توسعه دانست و ترجمه مثنوی توسط گروهی از اساتید این مرکز را از نشانه های اهتمام انستیتوی خاورشناسی سنت پترزبورگ به جریان ایران شناسی برشمرد.

سپس رایزن فرهنگی ایران در فدراسیون روسیه با اشاره به گستره، قدمت و بار معنوی زبان فارسی ، نقش روسیه را در توسعه ایران شناسی علمی، مهم ارزیابی کرد.

ایمانی پور در بخشی از سخنانش گفت: علیرغم تلاش های رایج برای توسعه عرفان لائیک و معنویت غیر مذهبی، آنچه راه خود را در عصر بحران معنویت باز کرده است ، اشعار عرفانی مولانا است که مملو از معارف دینی و الهی است. وی عرفان های ساختگی و غیر الهی را مانند ایسم های ساخته بشر بی تأثیر دانسته و مثنوی مولانا را ترجمه شایسته آیات قرآنی برشمرد.

در ادامه این نشست دکتر نیری از اساتید دانشگاه شیراز، دلیل ماندگاری اشعار مولانا را پرداخت وی به انسان و انسانیت دانست. دکتر نیری با اشاره به ویژگی های عرفان مولانا، خاموشی وی را ناشی از فزونی علم وی دانست و گفت: مولانا شعر را نه برای شعر بلکه برای رسیدن به معانی عرفانی آن می سرود.

 استاد ایرانی دانشگاه شیراز در ادامه سخنان خود به جایگاه انسان کامل در اشعار مولانا پرداخت و شروع مثنوی را با کلمه «ب» که نقطه زیر آن نشانه انسان کامل است را الگویی قرآنی دانست.

همچنین در این نشست علمی ،پروفسور اشوتس در باره قلندر و قلندری در مثنوی به ایراد سخن پرداخت و خانم پری گارینا با انتقاد از ترجمه های مثنوی در زمان شوروی از کارگروهی دانشمندان ایران شناس سنت پترزبورگ به عنوان گامی بلند و در خور تمجید یاد کرد.

در پایان دکتر پلوین و پروفسور دوزورف نیز به ویژگی های عرفان مولوی و ضرورت پژوهش در این خصوص پرداختند و خسمتولین مسئول گروه ترجمه دفتر اول مثنوی ویژگی منحصر به فرد آن را نسبت به ترجمه های قبلی، استفاده از زبان اصلی شعر(بدون واسطه زبان خارجی) دانست که موجب نزدیکی اشعار به اصل آن شده است.

در خاتمه ، از آقای اکیمو شکین نیز که نظارت بر این اثر علمی را به عهده داشته قدردانی به عمل آمد.