به گزارش خبرنگار مهر، در تحقیقی که به بررسی عوامل استرس زای محیط آموزشی دانشجویان دانشکده دندانپزشکی از سوی دکتر عبدالله فرهادی نسب رئیس دانشگاه علوم پزشکی همدان و استادیار گروه روانپزشکی دانشگاه و دکتر محسن دالبند استادیار گروه جراحی فک و صورت این دانشگاه انجام شده، نشان می دهد بیشترین میزان استرس در دانشجویان دندانپزشکی مربوط به دروس تئوری و روابط استاد و دانشجو است.
این مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی است و به صورت سرشماری در دانشکده دندانپزشکی همدان انجام شده است. تعداد دانشجویان در زمان تحقیق 210 نفر بود که کل جامعه آماری را شامل می شد. دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر از میانگین استرس بیشتری برخوردارند و دانشجویان سال چهارم از میزان استرس بیشتر برخوردار بوده و عامل پری کلینیک بیشترین عامل استرس زاست.
مطالعات نشان می دهد تحصیل در دانشکده دندانپزشکی می تواند بسیار پراسترس باشد، زیرا دندانپزشکی کاری خسته کننده است و این عامل به اضافه توقعات و انتظارات طولانی مدت مربوط به فرآیند تحصیل و اختلاف میان انتظارات دانشجویان این رشته و واقعیت های دانشکده دندانپزشکی، دانشجویان را تحت فشار قرار می دهد. علاوه بر مشکلات جسمی که استرس طولانی مدت برای دانشجویان به بار می آورد، یک رابطه معکوس نیز میان استرس و میزان کارآیی آکادمیک دانشجویان رشته دندانپزشکی مشاهده شده است.
دانشجویانی که سطح استرس بالایی را گزارش می کنند خود را فاقد اعتماد به نفس، ضعف در کنترل تحصیل و ناتوان در جبران ضعف های کلینیکی می بینند. این دانشجویان به دلیل رفتار نامناسب اساتید سعی می کنند رفتاری معمولی داشته باشند تا از نظر اساتید پنهان بمانند و در واقع نه کارآمد باشند و نه بی کفایت.
در صورتی که استرس درمان نشود می تواند منجر به بروز علائم روانی و جسمی شود و این در حالی است که محیط دانشکده دندانپزشکی و حجم دروس این رشته، فشار ناشی از کار کلینیکی، روابط استاد و دانشجو و مشکلات مالی محیطی بالقوه استرس زا را ایجاد می کند.
در مطالعه ای که در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان به روش پرسشنامه انجام شد، عوامل استرس زا در شش دسته تقسیم بندی شدند که از آن جمله می توان به دروس تئوری، روابط استاد و دانشجو، موارد پری کلینیک، خودباوری، فشار همکلاسی و کارکنان و مدیریت دانشگاه اشاره کرد.
در این مطالعه تعداد دانشجویان مورد پرسش 66 مرد و 88 زن بودند. 43 نفر متأهل و 111 نفر از مجموع 154 نفر بودند. 14 درصد دانشجویان در سال اول، 21 درصد در سال دوم، 18 درصد در سال سوم و 15 درصد در سال چهارم و 13 درصد در سال ششم مشغول به تحصیل بودند.
نتایج بررسی این تحقیق نشان داد دانشجویان دختر دارای میانگین استرس کلی بالاتری نسبت به دانشجویان پسر بودند و همچنین از خودباوری کمتری برخوردار بودند. کمترین میزان استرس متعلق به دانشجویان سال اول و بیشترین آن مربوط به دانشجویان سال چهارم بود.
همچنین در مورد عوامل استرس زا، عامل پری کلینیک بالاترین عامل استرس زا را برای دانشجویان سال چهارم ایجاد کرده است. اما در مجموع دروس تئوری برای کل دانشجویان بالاترین عامل استرس زا را تشکیل می دهد.
نتیجه نهایی این گزارش نشان می دهد محیط دانشکده دندانپزشکی همدان و فرآیند تحصیل در رشته دندانپزشکی به دلیل حجم زیاد دروس، فشار کار کلینیکی و روابط استاد و دانشجو بالقوه محیطی پراسترس است.
نظر شما