۱۰ فروردین ۱۳۸۶، ۱۰:۳۶

/ بهاریه /

رستاخیز طبیعت

رستاخیز طبیعت

خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و ادب: طبیعت و بهار و نگاه گاه رمزی و گاه واقعگرای شاعران به این مضمون، شمایی از رویکردهای معنوی و بعضا تذکردهنده و بیدارگر شعر فارسی را پیش روی می گذارد. شعری از " مولانا جلال الدین بلخی " گویای این تصویر و نگرش شاعرانه است.

آمد بهار خرم و آمد رسول یار

                                 مستیم و عاشقیم و خماریم و بی قرار

ای چشم و ای چراغ روان شو به سوی باغ

                                 مگذار شاهدان چمن را در انتظار

اندر چمن زغیب غریبان رسیده اند

                                  رو رو که قاعده است که " القادِم یُـزار"(1)

گل از پی قدوم تو در گلشن آمده است

                                 خار از پی لقای تو گشته است خوش عذار

ای سرو گوش دار که سوسن به شرح تو 

                                 سرتا به سر زبان شد بر طرف جویبار

غنچه گره گره شد ولطفت گره گشاست

                                 از تو شکفته گردد و بر تو کند نثار

گویی قیامت است که برکرد سرزخاک

                                 پوسیدگان بهمن و دی مردگان پار

تخمی که مرده بود کنون یافت زندگی

                                  رازی که خاک داشت کنون گشت آشکار

شاخی که میوه داشت همی نازد از نشاط

                                  بیخی که آن نداشت خجل گشت و شرمسار

آخر چنین شوند درختان روح نیز

                                 پیدا شود درخت نکوشاخ بختیار

لشکر کشیده شاه بهار و بساخت برگ

                                 اسپرگرفته یاسمن و سبزه ذوالفقار

گویند سربریم فلان را چو گندنا(2)

                                آن را ببین معاینه در صنع کردگار

آری چو در رسد مدد نصرت خدا

                               نمرود را بر آید از پشه ایی دمار

-----------------------

1- القادم یزار: آنکه منتظر او هستیم خواهد آمد

2- گندنا : تره ، گندمینه کوهی

کد خبر 464279

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha