نامه 192 نماينده مجلس خطاب به نمايندگان مجلس ملي فرانسه

متن نامه به اين شرح است:
به گزارش خبرنگار پارلماني مهر اكنون كه پس از اظهار نظر نگران كننده و تعجب آور آقاي ژاك شيراك، رييس جمهور فرانسه درخصوص ممانعت زنان ودختران مسلمان مقيم فرانسه از حجاب در بعضي مكانها از جمله مدارس قراراست تصميم گيري درباره اين امر به مجلس ملي فرانسه ارجاع شود، ما نمايندگان مجلس شوراي اسلامي جمهوري اسلامي ايران كه امضا كننده اين نامه هستيم توجه شما را به نكات زير جلب مي نماييم:
1- به خوبي مستحضريد كه ماده هجدهم اعلاميه جهاني حقوق بشر كه مي گويد:هر كس حق دارد كه از آزادي فكر، وجدان و مذهب بهره مند شود اين حق متضمن آزادي تغيير مذهب يا عقيده وهمچنين آزادي اظهار عقيده و ايمان است ونيز شامل تعليمات مذهبي و اجراي مراسم ديني است هركس مي تواند از اين حقوق منفردا يا مجتمعا به طورخصوصي يا به طور عمومي برخوردار باشد"
حق اعتقاد به مذهب را براي همگان به رسميت شناخته است و جلوگيري از استفاده زنان مسلمان به نوع لباس خاصي كه منطبق بر دستورات واحكام مسلم ديني آنان است، صريحا با اين اصل مغايرت دارد.
2- آزادي از جمله مباني مهم و اصلي فرهنگ و تمدن غرب و از جمله شعارهاي افتخار آميز ملت و دولت فرانسه دردوران جديد بوده و آزادي هر فرد تا آنجا كه مانع آزادي ديگران نشود به رسميت شناخته شده است. چگونه مي توان تصور كرد كه آزاد بودن زنان و دختران مسلمان درجامعه فرانسه براي استفاده از روسر ي، مزاحمتي براي ديگر شهروندان بوجود آورد؟
3- در اينكه زنان و دختران مسلمان با حجاب خود به نحوي از ديگران متمايز مي شوند ترديدي نيست ، اما اشتباه بزرگي كه مفسران اصلي لائيسيته در قانون اساسي  فرانسه بدان دچار شده اند اين است كه اين "تمايز" را به معني "تبعيض" دانسته اند و حال آنكه تبعيض  مستلزم ظلم به ديگران است و رعايت حجاب هيچ گونه حقي را از ديگران سلب نمي كند و ظلمي نسبت به ديگران نيست تا تبعيض محسوب شود.
4- خصوصيت مهم "حجاب" در اسلام اين است كه آن را نمي توان تنها يك علامت و يانماد به حساب آورد كه مسلمانان بتوانند در بعضي جاها از آن استفاده كنند ودر بعضي جاها آن را كنار بگذارند رعايت حجاب عمل به يك حكم واجب و يك وظيفه قطعي هر زن مسلمان است و فرهنگ و تاريخ مسلمانان نيز به اين حقيقت گواهي مي دهد و استفاده زنان و دختران مسلمان از حجاب را نبايد به معني عقايد ديني تلقي كرد.
زنان مسلمان درعين حال كه اطاعت از دستورات قرآن را برخود واجب مي دانند به منافع انساني و مصلحت هاي اجتماعي نهفته در حجاب نيز آگاهي دارند و ناهنجارهاي اخلاقي و نتايج سو اجتماعي ناشي از عدم رعايت حجاب را كه متلاشي شدن "خانواده" يكي از آنها است دليل ديگري بر لزوم تبعيت از اين دستور ديني خود مي دانند و نمي توانند بپذيرند كه در حالي كه در جامعه اي مثل فرانسه هر گونه عمل مغاير و متضاد با آموزه هاي اخلاقي اديان آزاد است، عمل به احكام ديني براي آنان ممنوع باشد اين ظلمي فاحش است كه اميدواريم مجلس نمايندگان فرانسه بر آن صحه نگذارد و آن را تاييد نكند.
5- بيم آن مي رود مخالفت با حجاب زنان و دختران در فرانسه از نظر مسلمانان قبل از آنكه نشانه آزادي خواهي تلقي شود دليلي بر محدوديت انديشه مسلمانان و مقابله با رواج اين تفكر كه روز برروز گسترده مي شود است  و اين اقدام مي تواند همه ادعاهاي غرب در دفاع از حقوق بشر و آزاديخواهي را زير سوال ببرد و اين براي مجلس كشورهايي اسلامي و جهان سوم تداعي كننده اقدامات استعماري و مداخله جويانه كشورهاي غربي در قرن نوزدهم و بيستم شد كه مي تواند فضاي گفتگو و تعامل بين تمدنها و ملتها را به جنگ تمدنها تبديل كند .
اميد مي رود مجلس نمايندگان فرانسه كه به اهميت روابط فرهنگي و  اقتصادي و سياسي ديرينه فرانسه با جوامع مسلمان وقوف كامل دارد با هوشياري و درايت از پديد آمدن گره كوري در روابط جهان اسلام و اروپا و خصوصا فرانسه جلوگيري كند و با تصميم گيري عادلانه ومنطقي خود به تقويت صلح جهاني و همزيستي مسالمت آميز مسلمانان و فرانسويان در سراسر جهان كمك كند.