به گزارش خبرگزارش مهر به نقل از روابط عمومی کمیسیون ملی یونسکو- ایران،، آیین نکوداشت استاد یدالله کابلی خوانساری از هنرمندان صاحب نام خط شکسته ایرانی در قالب دومین برنامه تماشای خورشید، شنبه شب ۲۹ تیر ماه در تالار اصلی همایش های سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار شد.
خوشنویسان این سرزمین حال و هوای دیگری دارند
حجت الله ایوبی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران در این مراسم اظهار داشت: امروز روز تماشای خورشید است و این محفل تماشا و بی شک تماشایی است. اگر هنری داشته باشیم این است که این پرده را اندکی کنار بزنیم و از این مردم سرزمین بخواهیم سر، بلند کنند و این آسمان پر ستاره ادب و هنر ایرانی را ببینند. امروز در روزگاری هستیم که بیش از گذشته باید نگاهمان را به این آسمان پرستاره بیاندازیم؛ ستاره های علم و هنر و فرهنگ در این سرزمین حاصلخیز فراوانند اما حقیقتاً خوشنویسان این سرزمین حال و هوای دیگری دارند.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران با بیان اینکه جوانان خوش ذوق، گرد اساتید خود در خوشنویسی می چرخند عنوان کرد: رابطه استاد و شاگردی که در خوشنویسی است حلقه گمشده رابطه بین استاد و دانشجو است و اساتید این عرصه با تمام وجود، آنچه در توان دارند بدون هیچ چشم داشتی ارائه می کنند.
ایوبی با اشاره به شناخت نزدیک خود از اهالی خوشنویسی در سه دهه اخیر یادآور شد: خوشنویسان با کلمه و حرف که آسمانی است سر و کار دارند و عنصر هنر خوشنویسی حرف و سخن و کلمه است. استاد کابلی ۵ دهه از عمر خود را در باغ و بوستان و گلستان شعر و ادبیات فارسی و حکیمان فارسی قدم زده است؛ خوشنویسان ما مانند گل فروشانند و در این باغ و بوستان می خرامند و از این باغ و بوستان، این گل های زیبا را برای ما می چینند و به خانه های ما می آورند. خوشنویسان ما شعر وادبیات فارسی را زنده نگه داشته و دیدنی تر کرده اند همانگونه که خنیاگران و اساتید موسیقی ما، شعر و ادبیات را شنیدنی تر کردند.
خوشنویسان ما مانند گل فروشانند و در این باغ و بوستان می خرامند و از این باغ و بوستان، این گل های زیبا را برای ما می چینند و به خانه های ما می آورند. دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران تصریح کرد: شعر و ادبیات در زندگی ما جاری است و خوشنویسان به گردن ایران و ایرانیان حق فراوان دارند؛ در جهان امروز فراوان هستند افرادی که در غرب به دلیل عشق به حافظ و سعدی و مولانا روی به زبان فارسی آورده اند و در کنار این مهم کم نیستند افرادی که به دلیل عشق به خوشنویسی قدم به زبان فارسی گذاشته اند. امروز خوشنویسان ما پرچمداران این فرهنگ اصیل مردمی و جهانی هستند و اساتیدی همچون استاد حیدری، امیرخانی و کابلی حلقه وصل این جهان به یکدیگرند. در دنیایی که تلاش شد این خانواده بزرگ از هم جدا بمانند، اساتید حلقه وصل بودند. به یاد دارم در کابل از همه افغانستان، عاشقانه برای دیدن اساتید ایرانی آمده بودند و از شادی استفاده از دانش بزرگان خوشنویسی ایران در پوست خود نمی گنجیدند. پس برپایی این نکوداشت اقدام کوچکی برای تجلیل از مردی است که بیش از دو دهه است او را می شناسم.
ایوبی تاکید کرد: ابتدای دهه ۸۰ در غرب مردم از نمایشگاه استاد کابلی استقبال قابل توجهی داشتند که خوشبختانه استاد کابلی هم با انرژی و اشتیاق، هنر ایرانی را به این علاقه مندان معرفی می کردند. ما خوشحالیم امروز این بزرگی را ارج می نهیم و همه با پای عشق اینجا آمدند. مردم ایران قدرشناس هستند و قدر شما اساتید را می دانند.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران با تقدیر از همراهان برای تقدیر از استاد کابلی از جمله ریاست سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و شهرداری منطقه ۲ عنوان کرد: خوشحالیم شهردارانی داریم که جایگاه هنر را به خوبی دریافتند و پای فرهنگ و هنر ایستاده اند.
کتابخانه ملی و پاسداری از هنر خوشنویسی
اشرف بروجردی عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران هم در این مارسم عنوان کرد: استاد کابلی توانست دانش و هنر را بیاموزد و تصویرگر نگاشته هایی باشد که می تواند دانش را در ذهن مخاطبان و بینندگان نگاشته ها، ماندگار کند. این هنرمند از چهره های برجسته خوشنویسی است که در طی ۵۰ سال با نگاشته های گرانسنگ خود آثاری را آفرید که می تواند به عنوان مستند این خطه، پیش روی ما قرار گیرد.
بروجردی با تقدیر از دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران عنوان کرد: سازمان اسناد و کتابخانه ملی به عنوان همراه کمیسیون ملی یونسکو- ایران وارد این عرصه شده و تاکید می کند از آنچه برای هنرمندان و اهل علم و دانش زیبا باشد نگهبانی می کند. سازمان اسناد تلاش می کند همه آنچه در گذشته نگاشته شده و روی صفحات کاغذ نقش بسته و در قالب فضای الکترونیکی امروز منتشر می شود حفظ و حراست و برای آیندگان به ودیعه بگذارد.
رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با اشاره به وجود ۴۰ هزار نسخه خطی یادآور شد: عزیزان تلاشگر در عرصه خوشنویسی در گذشته همین مکتوبات را آفریده اند تا امروز در خدمت اصحاب دانش و هنر قرار گیرد.
وی با اشاره به قرابت خوشنویسی با آموزه های دینی و اعتقادی ادامه داد: خوشنویسی این فرصت را ایجاد می کند که مخاطبان از محتوای نوشتار لذت ببرند و این نگاشته ها چشمان آنان را بنوازد. به هر حال در برهه کنونی کشورهایی که از ادبیات و الفبای مشترک بهره می برند همواره این زمینه را دارند که بتوانند درک مناسبی از مجموعه نوشته ها به دست آورند. از این رو نمایشگاه های استاد کابلی در بخش های مختلف به نمایش در می آید و خریدار دارد و عده بسیاری که واژه ها و کلمات را به صورت کامل نمی فهمند مایل هستند آنها را با خود داشته باشند.
بروجردی تاکید کرد: باید از کسانی که این هنر را به نسل بعد منتقل می کنند و جوانان را در این رشته تربیت می کنند، تقدیر کرد؛ این اقدام، فرصت ارزشمندی برای رسیدن به تعالی و معنویت است و معتقدم آنچه نوشته می شود از جان و دل و برگرفته از روح است. بنابراین اگر یک نگاشته را رو به روی خود قرار دهید به زوایای معنوی و روحی و ویژگی های خصلتی خالق آن می توانید پی ببرید و این امر به درک صحیح از یکدیگر و شناخت شان و منزلت افراد کمک می کند. به هر صورت این گردهمایی برگ سبز کوچکی است که به استاد کابلی تقدیم می شود تا حافظ و نگهدار چیزی باشیم که استاد با زحمت نگاشته و در اختیار ما قرار داده و امیدوارم بتوانیم این ذخیره ارزشمند را حرمت گذاریم و در اختیار آیندگان قرار دهیم.
بزرگداشتی برای هنرمند جان آفرین خوشنویس
سید جلال الدین کزازی از پژوهشگران برجسته ایرانی در زبان و ادب فارسی عنوان کرد: من نمی دانم درباره این استاد گرامی چه می توانم گفت که شما ندانید؛ بی هیچ گمان و گزافه، استاد کابلی بزرگترین هنرمند شکسته نویس ایران و جهان هستند. شاگردانی هم که پرورده اند هم اکنون در شمار استادان این گونه هنر نغز و ناب ایرانی اند. این اساتید در هنر خوشنویسی در این سرزمین سپند اهورایی که همواره در درازنای تاریخ سرزمین فر و فروغ و فرزانگی و هنر بوده است، سر برآوردند.
این شاهنامه پژوه و پژوهشگر برجسته ادبیات فارسی تاکید کرد: هنر خوشنویسی در ایران پیشینه ای دیرینه دارد. این هنر در ایران زمین پدید آمده است؛ برهانی بُرا و گواهی گویا و نشانی ناب دارم در استوارداشت این دیدگاه که آن سنگ نوشته داریوش بزرگ است؛ برسینه سخت ستبر و ستوار بیستون کوه بلند شکوه ورجاوند که در باورهای ایرانیان جایگاه مغان و ایزدان شمرده می شده اند. اگر به این سنگ نوشته نگاهی افکنده باشید با من هم داستانید که خوش نوشته شده است. در نوشتن بر سنگ سنگ سخت، شما با خامه و قلم نرم به فرمان رام، روبرو نیستید؛ با قلم سخت آهنین می باید بر سنگ خوش بنویسید که کار بارها دشوارتر است اما آن میخ ها که بن و بیخ تاریخ ایران را استوار و پایدار گردانیده اند آنچنان به سامان در رده زیبا چشم نواز در کنار یگدیگر جای گرفته اند که آفریده ای هنری را پدید می آورند.
اگر بخواهم صفتی را برای استاد کابلی برگزینم آن واژه نازنین است. نازنین تنها ویژگی ماه روی نازک تن نیست آنان نازنین هستند اما از گونه ای دیگر، ویژگی نازک اندیشان نازک دل، نازک دل نازنین است؛ کسانی که در خوی و خیم نازک اند.وی افزود: اگر اندکی پیش تر بیایید به مانی و مانویان می رسید که دفترهای خود را خوش می نوشتند و با نگاره های بسیار می آراستند؛ مانی تنها دین آوری است در جهان که کار شگرفت ورجاوند او نگارگری و خوشنویسی بوده است. شاپورگان، کفلایا، انگلیون یا انجیل زنده، آنچه از پیروان مانی، پراکنده بر جای مانده نشانه های درخشان از این هنرهای باستانی ایرانی است. در ایران نو و در ایران پس از اسلام این هنرها جان و جنب و جوش و شور و شرار و شکوه و شگرفی دیگر می یابند و از ایران به سرزمین ها برده می شوند. هنر خوشنویسی هنری است که تن باز است و دمساز، شیوا و شورانگیز و شرر خیز پارسی؛ به همان پایه که سروده های پارسی دلاویز هستند.
کزازی ادامه داد: به برهان می گویم ایران سرزمین کهن خنیا نیز بوده و نمی خواهم به این زمینه بپردازم. خوشنویس آهنگ شنیداری سخن پارسی را به نمود می آورد خنیاگر آن را به جهان فراسوی آواها می برد و با جادوی زیر و بم در می آویزد و هنگامی که این سه با هم پیوند می گیرند هنگامه هنری و شور پدید می آورند و جامی نو در کالبدش در می دمند. این سه هنر دوشادوش یکدیگرند و حتی هم آغوش یکدیگر هستند.
این مدرس دانشگاه تاکید کرد: استاد کابلی یکی از این جان آفرینان است. او دست در دامان جانان زده است؛ هنرمند و درویش بر آنم که از یک تیره و تبارند زیرا از خود پرداخته اند و پیراخته اند. هنرمند در هنر خود مانند درویش دلریش از بن جان از ژرفای دل می آفریند به ویژه خوشنویس و سخنور و خنیاگر. اگر از جان برنخیزد این هنرها جان بر نمی انگیزد جان نمی آفریند؛ این پیوند را آشکارا در خوی استاد کابلی هم دیده ام هنرمند است اما نمود و نشان هنر او را تنها در آفریده هایش نمی بینیم در رفتار و کردار او نیز هویداست. بیش از هنر نغز و ناب، او ارزنده و برازنده است این خوی خجسته است. مردی مهر افروز، مهرآویز، مهرآگین، فروتن، خودشکن، خونگرم، بزم آرا و همیشه خندان است.
کزازی با بیان اینکه هرگز او را به چهره ای دژم ندیده ام اظهار داشت: اگر بخواهم صفتی را برای استاد کابلی برگزینم آن واژه نازنین است. نازنین تنها ویژگی ماه روی نازک تن نیست آنان نازنین هستند اما از گونه ای دیگر، ویژگی نازک اندیشان نازک دل، نازک دل نازنین است؛ کسانی که در خوی و خیم نازک اند. من استاد کابلی را بسیار نمی شناسم و آشنایی من با او از راه دور به پاس هنر وی بوده و هرگز بر خان او ننشستم؛ نیازی نیست، پیوند هنرمند و هنردوست پیوند دل هاست نه پیوند تن ها اما گویی دوستی است که سال ها است او را می شناسم. از درگاه دوست برترین هنرآفرین به، آرزو می خواهم که دیر به زیاد همچنان شگفتی بی آفریند و ما را در شگفتی هایی که می آفریند دمساز بگرداند.
کابلی را باید احیاگر خط شکسته بنامیم
احمد فلسفی از شاگردان استاد کابلی نیز در این مراسم اظهار کرد: ۴۰ سال است در محضر استاد می آموزم و درکنارشان بودم. استاد کابلی را از سال ۵۸ می شناسم و با اطلاعاتی که از ایشان گرفتم از نوجوانی کار خوشنویسی را آغاز کردند و با اخوی خود این کار را از ۱۳ تا ۱۴ سالگی انجام دادند و از آن زمان کار طراحی هم می کردند. تا سال ها استاد در کار طراحی بودند و در نقش آفرینی فکر کردند و اثر آفریدند. وقتی برای آموختن خوشنویسی و نستعلیق خدمت استاد میرخانی رسیدند و به شکسته متمایل شدند الگویی نداشتند. این جست و جو دشوار بود و منابع خوشنویسی در اختیبار علاقه مندان نبود.
این استاد خوشنوسی تاکید کرد: منابعی اگر بود نستعلیق بود و منابع خط شکسته در اختیار خوشنویسان نبود؛ عشق و علاقه و جست وجو گری این استاد، وی را به مسیری رساند که منابع را بیابند و یاد بگیرند و یاد بدهند. به هر ترتیب در سالیان درازی که استاد هنرآفرینی می کرند به دنبال تلمس در آثار گذشتگان و آثار شکسته بودند. استاد کابلی و همراهانشان در دهه ۴۰ و ۵۰ زحمات زیادی برای به دست آوردن منابع شکسته کشیدند و از این منابع آموزش شکسته که به کلی فراموش شده بود حاصل این تلاش بود. استاد کابلی را باید احیاگر خط شکسته بدانیم زیرا تا قبل از ایشان تا گلستانه شکسته نویسی برای اثرآقرینی و آموزش وجود نداشته است.
فلسفی توضیح داد: استاد کابلی همزمان با آموختن آموزش نیز می دادند و علاقه استاد به آثار قدما موجب شد وی مجموعه دار شود و در زمینه به دست آوردن آثار گذشتگان در زمینه خط جست وجو گر باشند و این مهم به عمیق شدن نگاه استاد به خطوط اسلامی شد. در ۵۵ سال روح جست و جو گر همراه ایشان بوده و با استفاده از آثار قدیمی ها و خلاقیت، وی آثاری را به وجود آورده که به جز قطعه نویسی های کلاسیک شکسته، هویت شخصی استاد کابلی را دارد.
نمی گویم بی رقیب ولی می گویم با تو شکسته آبرو گرفت
هادی سیف پژوهشگر هنرهای سنتی و نگارنده کتاب نقاشی قهوه خانه عنوان کرد: این سنت‌های مبارک باید در همین ایامی که هنرمندان زنده اند برگزار شوند نه در زمانی که نیستند چرا که در آن زمان با دلشکستگی و آمیخته با شرمی آشکار و پنهان شروع به تعریف و تمجید از آنان می کنیم. من به جرأت و با مدد از فصاحت کلام و دانش ناچیزم می‌گویم خط شکسته ایران مدیون این استاد است. خوشنویسان و شکسته نویسان همه حرمت هایشان بر دل و جان ما است اما شکسته نستعلیق به وارثی نیاز داشت. سخن از خوشنویسی است. هنری که وظیفه آشکار پیام رسانی دارد که به اعتقاد من استاد کابلی به شکسته نستعلیق سرزمین من جان جانان بخشید.
این محقق تصریح کرد: به نظر من استاد کابلی برای امانت داری آمد و امانتداری سنگین ترین وظیفه در عرصه تداوم هنر است. بی پرده بگویم در خط استاد کابلی نوعی سماع آشکار می بینم که به جای پاها چشم ها به رقص (حرکت) در بیاید. استاد کابلی بر این عاشقی پای می فشارد و از دلتنگی ها دم نمی زنند. بزرگترین نشانه عزت هنر در سرزمین من، مراتب خون دل خوردن ها، تنهایی ها و عرفان هایی است که هنرمندان در طول زندگی‌شان، در مهرورزی‌شان، در قدر دانستن ها و ندانستن ها با آن روبه‌رو بودند.من احساسات عجیبی دارم و امروز مقابل وارث شکسته‌نستعلیق نشسته‌ام و به استاد خطاب می‌کنم: حضرت استاد! بایسنقر را کتیبه مسجد گوهرشاد جاودان کرد نه پادشاهی بی دوام خودش.
این پژوهشگر گفت: نشسته ای بر اریکه شکسته نستعلیق. نمی گویم بی رقیب ولی می گویم با تو شکسته آبرو گرفت و با تو شکسته نشان داد که یکی از فاخرترین قلم های خوشنویسی سرزمین من است. با نوشتن هایت شعر را به رخ دیگران می‌کشی. چون صدای خوشی داری. چون شعر را درک می‌کنی و عاشق حافظ هستی. بالاترین نشان این عاشقی از صدای خودت بود که وقتی با هم پای تابلویی ایستادیم، آنچه را که به رشته تحریر در آورده بودی، به قدری خوش خواندی که دل من را به کلام و صدای خودت جذب کردی. امروز نه روز تجلیل بلکه روز آشنایی است.
تلاش برای ثبت مکاتب خط و خطاطی در یونسکو
احمد جلالی نماینده ایران در یونسکو نیز با با تقدیر از دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو- ایران و میزبانی کتابخانه ملی برای برگزاری مراسم نکوداشت استاد یدالله کابلی عنوان کرد: کاری شایسته اتفاق افتاده است؛ حافظ نگرانی هایی داشته که یکی از آنها در این گفتار است که چرا به یک نی قندش نمی خرند آن کس که کرد صد شکرافشانی از نی قلمی. حافظ نگران بود که شِکَرافشانی از نی قلم قدردانی نشود اما پس از ۷۰۰ سال این پیام را می دهیم به دلیل همین هشدارها است که ملت قدرشناسی کردند و ما این شکرافشانی از نی قلم یک استاد را تقدیر می کنیم.
نماینده ایران در یونسکو توضیح داد: رابطه ابتکارها و مکتب های خط و ارتباط با ادبیات و عرفان ما سابقه ای دیرینه دارد و وقتی یک قله سر برافراشته حتماً سلسله جبالی داشته و دارد. امروز استاد کابلی پس از ۵ دهه فعالیت به قله رسیده و در پهنه این سرزمین قافله ای وجود دارد و استاد امروز برقله نشسته اند.
جلالی افزود: در یونسکو کنوانسیون ۱۹۷۲ داشتیم که میراث فرهنگی و طبیعی را بر اساسش به ثبت می رساندند و اخیراً جنگل های هیرکانی به ثبت رسید؛ بعدها این پرسش مطرح شد که ثبت میراث فرهنگی و نمودهای معنوی و ناملموس و سنت هایی که در بستر ملی رویده و غلطیده چی؟ به همین دلیل کنوانسیون میراث ناملموس در سال ۲۰۰۳ تشکیل شد و مکاتب خط ایرانی و آنچه استاد کابلی نمادش است. این موضوع یکی از مواردی است که امیدواریم در قالب این کنوانسیون به ثبت برسد. البته ما ۱۳ اثر را بر این اساس از جمله ردیف های آوازی و نوروز ثبت کردیم؛ درباره مکاتب خط و خطاطی ایران امیدواریم یکی از سرفصل های ثبت باشد و استاد کابلی ما را در تشکیل این پرونده یاری کند.
با حکم به خوشنویسی نیامدم
استاد یدالله کابلی نیز با تقدیر از دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران با اشاره به سبقه مدیریتی حجت الله ایوبی در عرصه های مختلف فرهنگی عنوان کرد: هنر خوشنویسی به عنوان هنر مفهومی و ملی با تاریخی بیش از هزار سال، نقشی گسترده از منظر نظریه پردازان در کلام منظوم و شعر و ادب و حکمت و فضیلت دارد.
وی با بیان اینکه از خوشنویسی به عنوان هنر قدسی نام برده می شود عنوان کرد: در هر گوشه از دنیا که رفتم تنها هنری که از سرزمین ایران درخشان و در جریان است هنر خوشنویسی است.
این استاد خوشنویسی با تقدیر از همه اساتیدی که در گذشته چراغ راه وی برای گسترش خط شکسته و احیای این خط بودند عنوان کرد: خوشحالم بیش از ۵۰ سال از عمرم را در آینه داری و تحقق آرزوهای ملی گذاشتم؛ همیشه گفتم به حکم و نظم به این هنر نیامدم و این میراث را نگاهداری کردم و به نوبه خود در کنار کسانی که در احیای شرف و فرهنگ گام برداشتند، ایستادم. به هر صورت بعد از شادروان سید گلستانه در خط شکسته که آخرین بازمانده این هنر بود تلاش کردم با تمام بی بضاعتی و ناتوانی ها، به عشق و ایمان این مقصد را ادامه دهم و این یک موهبت الهی بود. من در در عرصه آموزش تلاش کردم و خوشحالم امروز خط شکسته که روزگاری به اشکال سطحی به رویت می رسید به عنوان یک هنر بالنده با هنرمندان نامی در سراسر کشور تبدیل شده است.
این استاد خط شکسته ایران تاکید کرد: باید از از استاد سید حسن میرخانی تقدیر کنم. سرمشقی که در خوشنویسی از حافظ به من دادند برای من که خردسال بودم عجیب به نظر می رسد؛ گویند سنگ لعل شود در مقام صبر / آری شود و لیک به خون جگر شود. من سپاسگزاری می کنم از مردمی که خوشنویسی را حمایت کردند؛ کسانی که از روزگار کودکی نقشی اثرگذار در هدایت زندگی من داشتند و امیدوارم در این سال های پیش رو به عنایت شما بتوانم با نگاه های سرشار از عشق، این مسیر را طی کنم.
از برنامه های جانبی این نکوداشت می توان به بازدید از نمایشگاه عکس و آثار استاد کابلی، دف نوازی، پخش کلیپ، تکنوازی استاد بهروزی نیا، شعرخوانی آقای شاه منصور، اجرای گروه موسیقی، اجرای استاد کیوان ساکت آهنگساز، نوازندهٔ برجسته تار و سه‌تار، نویسنده و مدرس، رونمایی از تمبر ویژه استاد یدالله کابلی و اهدای دومین نشان عالی کمیسیون ملی یونسکو- ایران به استاد کابلی و اهدای گواهی به هنرمندان افغانستانی اشاره کرد.
همچنین در این مراسم با اهدای هدایایی از جمله لوح تقدیری از طرف فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تابلویی از سوی موسسه پویا (همیاران فرهنگ و هنر)، لوح تقدیر و یادمان مشاهیر فرهنگی از طرف شورای اسلامی و شهرداری قزوین، قلم تراش از سوی استاد حیدری، قلم طلا از طرف آموزشگاه ساقی، کتاب نفیس مجموعه آثار محمود فرشچیان از سوی انتشارات گویا، لوح تقدیر از طرف دانشگاه تهران، کتابی از سوی خانواده دکتر باستانی پاریزی، لوح تقدیر از طرف انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، لوح تقدیر به همراه شاهنامه فردوسی از سوی فرهنگستان هنر، تابلو از طرف شهرداری خوانسار، جام از سوی انجمن خوشنویسان و تابلو از طرف کتابخانه ملی از استاد کابلی تقدیر شد.
در این مراسم حجت الله ایوبی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو- ایران، اشرف بروجردی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، احمد جلالی نماینده ایران در یونسکو، علی ربیعی سخنگوی دولت، رضا فرجی دانا مشاور رئیس جمهور در امور علمی و آموزشی و مشاور عالی رئیس دانشگاه تهران، سید جلال الدین کزازی استاد دانشگاه، نویسنده، مترجم، شاهنامه پژوه و پژوهشگر برجسته ایرانی در زبان و ادب فارسی، جواد صباغ معاون اجرایی کمیسیون ملی یونسکو- ایران، هادی سیف پژوهشگر هنرهای سنتی و نگارنده کتاب نقاشی قهوه خانه، شهرام ناظری، خواننده، موسیقی دان و آهنگساز، احمد فلسفی از شاگردان استاد کابلی و عبدالمهدی مستکین مدیر گروه فرهنگ و هنر کمیسیون ملی یونسکو- ایران حضور داشتند.
نظر شما