به گزارش خبرنگار مهر، در مراسمی که یکشنبه شب برای رونمایی از کتاب های «عشق روی خرپُشته» و «دوستان با محبت» در حاشیه نمایشگاه نقاشی های جبلی با عنوان «رستم و دیو و آشنایان» برگزار شد، این هنرمند در ابتدا از انگیزه های خود برای نوشتن این نمایشنامه های گفت و با اشاره به ادای دین به زنده یاد رضا ژیان در این نمایشنامه ها، اظهار کرد: در ایران فیلمنامه نویس و قصه نویس بسیار داریم، اما نمایشنامه طرفدار کمتری دارد.
وی یکی از دلایل این تمایل اندک را مسئله اقتصادی برشمرد و افزود: در زمینه نمایشنامه آنچه بیش از همه به چشم می آید حضور به وفور آثار ترجمه شده است.
ناچیزی از درآمد خلق نمایشنامه به نویسنده می رسد
جبلی یکی دیگر از تمایل افراد به تالیف و چاپ نمایشنامه را گردش مالی آن نسبت به سینما ارزیابی کرد و گفت: بخش بسیار ناچیزی از درآمد خلق نمایشنامه به نویسنده آن می رسد.
وی با این حال، اظهار کرد: من هم برای اینکه بتوانم به این جمع افزوده شوم نمایشنامه های سال های اخیر را که به صحنه با رضا ژیان به صحنه بردیم چاپ کردم.
جبلی اما پیشنهاد سخاوتمندانه ای به مخاطبان نمایشنامه های ایرانی داد و گفت: بدون هیچ توقع و انتظاری اجازه می دهم از این نمایشنامه ها حتی در مدارس برای به صحنه رفتن تئاتر استفاده شود.
وی با یادآوری اینکه نمایشنامه «دوستان با محبت» سال ۱۳۷۸ توسط زنده یاد رضا ژیان کارگردانی شد، بیان کرد: قصه این تئاتر از آنجا شروع می شود که رضا پس از ۱۴ سال دوری از وطن به ایران باز می گردد و به من پیشنهاد می کند که فیلمی به نام «پسران آفتاب» را که «نیل سایمون» در آمریکا ساخته است به نمایشنامه تبدیل کنم.
به گفته جبلی، قصه «دوستان با محبت» درباره دو بازیگر تئاتر است که در شریط خوبی نیستند و به پایان خط رسیده اند.
این هنرمند با بیان اینکه برای نمایشنامه فوق اطلاعات و مستندهای بسیاری گردآوری کرده است، افزود: بالاخره پس از اینکه این نمایشنامه به روی صحنه رفت و تئاتر آن تولید شد سراغ فیلم رفتم تا تحت تاثیر آن قرار نگرفته باشم.
وی با بیان اینکه فضای فیلمی که سایمون بر اساس تئاتر «برادوی» ترسیم کرده بود به لحاظ فرهنگی و اجتماعی با آنچه در ایران دهه ۲۰ و ۳۰ شمسی در تئاتر لاله زار به عنوان مرکز هنری وجود داشت، دارای فاصله بسیاری بود، تصریح کرد: پسران آفتاب بالاخره پس از ۱۰ سال از تولید، در ایران ترجمه شد.
«عشق روی خرپشته» را برای خوشبخت شدن نمایشنامه «دوستان با محبت» نوشتم
جبلی با اعلام اینکه «عشق روی خرپشته» را برای خوشبخت شدن نمایشنامه «دوستان با محبت» نوشته است، افزود: این اثر دیگر اقتباس یا برداشت آزاد نیست زیرا نمایشنامه اثری نیمه کاره است که باید قبلا اجرا شود.
وی با یادآوری این نکته که در ایران نمایشنامه نویسان بسیار خوبی فعالیت می کنند، با این وجود، تاکید کرد: تعداد این نمایشنامه نویسان اندک است.
این هنرمند تئاتر و سینما که برای برگزاری کارگاه فیلمسازی و ایده پردازی در شیراز حضور یافت از علاقه مندان به نمایشنامه نویسی دعوت کرد که آثار بهرام بیضایی را که بسیار خواندنی هستند حتما بخوانند.
جبلی همچنین رونمایی از کتاب های یادشده را برای آشتی با نمایشنامه عنوان کرد و پیرامون اینکه چگونه می شود یک نویسنده تبدیل به فیلمنامه نویس و نمایشنامه نویس شود، گفت: تفاوت فیلمنامه و قصه این است که در فیلمنامه، عکس نویسی می کنیم درحالیکه در قصه تخیل دخیل است.
برای نمایشنامه حرکت و دیالوگ نویسی در اولویت باشد
وی با بیان اینکه برای نوشتن نمایشنامه و فیلمنامه، قصه را از ذهن پرسوناژ بیرون کشیده و عینی می کند، تصریح کرد: باید برای دست یافتن به اثری مطلوب تصویرنویسی کرد و برای نمایشنامه حرکت و دیالوگ نویسی در اولویت باشد.
جبلی درخصوص آثار اقتباسی هم، عنوان کرد: اگر کاری ترجمه شود، نویسنده مشخص است، اما وقتی اقتباس می شود یک کلیت از اثر اصلی بر اساس نظر نویسنده تولید خواهد شد؛ مهم است آنکه اقتباس می کند آیا تاثیرگذار در اثر است یا خیر؟ به نظر می رسد انتخاب مهم است، البته انتخاب با روایت تفاوت دارد.
وی با این حال، تصریح کرد: دلیلی ندارد هرکه قصه نویس است، فیلمنامه یا نمایشنامه نویس هم باشد.
این هنرمند که با نقاشی های متفاوتی به شیراز آمد و نمایشگاهی از این آثار در نگارخانه سروناز برگزار کرد درباره نقاشی ها هم گفت: من و جمعی از دوستانم در سال ۱۳۵۰ شمسی وارد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شدیم که آن دوره هویتی دیگر داشت؛ من از ۱۲ سالگی شاگرد استاد محمدعلی بنی اسدی تصویرگر برجسته و بعدها نزد پرویز کلانتری نقاشی آموختم، بنابر این اگر کاری می کنیم باید آنرا یاد گرفته باشیم البته بعضی ها هنر را خودآموخته دنبال می کنند.
وی ادامه داد: هنرمندان خودآموخته بر اساس احساس و اتفاق دست به خلق اثر می زنند و اگر به جای قلم مو، ساز به دستشان داده می شد شاید در موسیقی به جای نقاشی هنرآزمایی بکنند، بنابر این من خودم را هیچ یک از اینها نمی دانم و حتی ادعا ندارم که نمایشنامه نویسم.
خلق تابلوهای نقاشی «رستم و دیو و آشنایان» یادآوری کرد: این نمایشگاه حاصل تجربه کردن ۱۰ ها فرم و محتواست.
در پایان این نشست که با حضور استادان تصویرسازی، گرافیک و هنرهای تجسمی و انیمیشن و علاقه مندان سینما، تئاتر و ادبیات برگزار شد، جشن امضای نمایشنامه های یادشده با حضور حمید جبلی برگزار شد.
نظر شما