به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «اربعین در فرهنگ شیعه» در یک مقدمه و سه فصل در سال ۱۴۲۶ هجریه قمریه منتشر گردیده است. در این رساله عنوان «أربعین» در فرهنگ شیعه از جوانب مختلف مورد بررسی واقع شده، و به اثبات رسیده است که این عنوان از مختصّات حضرت سیّد الشهداء علیه السلام است؛ زیرا مکتب شیعه مبتنی بر اطاعت و انقیاد صرف از ولایت امام معصوم بوده و تخطی از آن حرام می باشد.
در مکتبی که ولایت محور اصلی آن است هر گونه جعل حکم و تعدّی از حدود ولایت بدعت محسوب شده منافی با تعبّد تلقّی می گردد؛ لذا عنوان أربعین گرفتن برای اموات چه به قصد ورود و چه به نیّت رجاء بدعت و محرّم تلقی می گردد. زیرا در سنّت پیغمبر أکرم و در سیرۀ أئمّه أهل بیت علیهم السّلام تا عصر غیبت صغری چنین مطالبی به چشم نمی خورد؛ بلکه آنچه در شرع مقدّس وارد شده است سه روز عزاداری و قرائت قرآن و طلب مغفرت برای میّت است که فقهاء عظام هم بر این مطلب فتوی داده اند.
اربعین در فرهنگ شیعه اختصاص به سیدالشهداء علیه السّلام دارد و احادیث واردۀ از حضرات معصومین بر این معنی تصریح دارد، و حتّی برای شخص رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم نیز ابداً اسمی از اربعین در طول تاریخ ائمّه نبوده است و همین طور مجالس هفت و سالگرد نیز مخالف با سیره و سنّت واردۀ از شرع مقدّس می باشد. در اینجا مؤلّف محترم مطلب را گسترش داده و هرگونه بدعتی را که موجب از بین بردن سیرۀ نبوی و عترت طاهرۀ ایشان علیهم السلام گردد، بالأخص انحرافاتی که در نحوۀ عزاداری سیّد الشّهداء علیه السّلام رخ داده است را مورد نقد و ایراد قرار می دهند.
بعضی از عناوین این کتاب عبارت است از: رابطۀ تکوینی و تشریعی اسلام با «اربعین»، بلوغ عقلانی انسان در «چهل» سالگی، کلام مرحوم علاّمه بحرالعلوم در مورد عدد «چهل»، تأثیر عدد «چهل» در روایات، فلسفه قیام أباعبدالله علیه السلام، مجالس عزاداری سید الشهداء از مبانی اصیل خود فاصله گرفته است، سیدالشهداء علیه السّلام فقط در حادثه کربلاء تفسیر نمی شود، زیارت أربعین سیدالشهداء شعار تشیع است، امام حسن عسکری علیه السلام زیارت أربعین را از علائم ایمان می دانند، اهل بیت بعد از بازگشت از اسارت در مدینه سه روز عزاداری کرده اند، گوشه ای از انحرافات در مراسم و مجالس عزا و مراسم تدفین میّت در جوامع ما، سرایت دادن اربعین به غیر امام حسین علیه السلام آن را از شعار بودن خارج می نماید.
در بریده‌ای از کتاب با عنوان «رسم غلط برگزاری مجالس هفتم و چهلم و سال برای متوفّا» می‌خوانیم: متأسفانه امروزه رسم بر آن است که برای فرد متوفّا مجالس یادبود در هفتم و چهلم و سال و غیره می‌گیرند، و هیچ داعی و نیّتی جز رعایت شئون و شخصیّات و مصالح و منافع دنیوی بازماندگان و یا افراد ذی‌نفع در این‌گونه امور وجود ندارد. آنچه که از سنّت رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم و اوصیای گرامی‌اش برای ما به‌جای مانده است، فقط تشکیل مجالس ترحیم به مدّت سه روز می‌باشد نه بیشتر!
یکی از شعارها و شاخصه‌های مکتب شیعه، مسئلۀ شهادت و قیام حضرت سیّدالشّهدا علیه‌السّلام در قبال مذهب اهل سنّت و جماعت است. شهادت فرزند رسول خدا به دست پست‌ترین و رذل‌ترین خلیفۀ امّت اسلام که خود را جانشین رسول خدا جا زده است، و با کمال وقاحت و بی‌شرمی به این جنایت افتخار و مباهات می‌نماید! خلیفه‌ای که مورد وثوق و قبول قشر عظیمی از امّت اسلام، یعنی اهل سنّت می‌باشد، و او را در زمرۀ خلفاء‌ِ الهی و اُمراءِ واجب‌الطّاعة و أولوا الأمر به‌حساب می‌آورند! فاجعه‌ای که تمام مورّخین از موافق و مخالف، حتّی از سایر ادیان و ملل، او را زشت‌ترین و سیاه‌ترین برگ تاریخ حیات بشر ذکر می‌کنند؛ تا جایی که بسیاری از علمای اهل سنّت به‌طور کلّی اصل این فاجعه را انکار، و یا انتساب آن را به خلیفۀ مسلمین مورد نقض و مناقشه قرار داده‌اند!
کتاب «اربعین در فرهنگ شیعه» نوشته سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی(۱۳۹۸-۱۳۳۴) فرزند علامه حسینی طهرانی است که به همت انتشارات مکتب وحی در سال ۱۳۹۵ منتشر شده است.
نظر شما