محسن رجبی، عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان اسباب‌بازی، کارشناس و مترجم در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، درباره تفاوت استفاده و بازی کردن کودکان از اسباب‌بازی از دوران گذشته تا به امروز اظهار کرد: اگر بخواهیم به گذشته برگردیم و بازی کردن کودکان دهه ۶۰ ایران را نگاه کنیم. بچه‌هایی که در این دهه بزرگ شدند، بیشتر با اسباب‌بازی‌های بومی و سنتی که معمولا پدران و مادران می‌ساختند بازی می‌کردند قطعاً این اتفاقی که اتاق بچه‌های الآن پر از اسباب‌بازی است، آن موقع اصلاً نبود. بیشتر بچه‌ها زمانشان در کوچه‌ها سپری می‌شد و بازی‌های گروهی داشتند و بازی‌هایی انجام می‌دادند که نیازی به اسباب‌بازی خاصی نبود.
او درباره ممنوع بودن واردات اسباب‌بازی در زمان گذشته و وجود بحران‌های اقتصادی تصریح کرد: در سال‌هایی واردات اسباب‌بازی در ایران ممنوع بود و کشور دچار بحران‌های مختلف اقتصادی بود سال‌ها درگیر جنگ بودیم و تولیدکننده قوی در آن دوران وجود نداشت و همه این‌ها باعث می‌شد در آن زمان خانواده‌ها کمتر به خرید اسباب‌بازی برای کودکان، توجه کنند و به نوعی این کالا برایشان جزء محصولات لوکس و لاکچری به حساب می‌آمد.
این تولیدکننده و کارشناس حوزه اسباب‌بازی ادامه داد: اینکه در حال حاضر می‌گوییم اسباب‌بازی یک کالای لوکس است منظورمان از جانب مردم نیست، بلکه از سوی مسئولان دولتی این اتفاق افتاده است. این نگاه و لوکس بودن به نظرم بیشتر به معنای کم‌اهمیت بودن است یعنی متأسفانه مدیران دولتی بخش زیادی‌شان اصلاً اعتقادی به اسباب‌بازی ندارند و حتی برایشان کمی اکراه دارد در جلساتی که مربوط به حوزه اسباب‌بازی و کودک است، شرکت کنند. این را ما در سطح معاونان وزرا و متأسفانه نمایندگان مجلس می‌بینیم که وقتی آن‌ها را به رویدادی که در حوزه کودک و خصوصاً در بخش اسباب‌بازی است، دعوت می‌کنیم کمی با اکراه آن را قبول می‌کنند. منظور از لوکس بودن در واقع کم‌اهمیت بودن نزد مسئولان و مدیران دولتی است، باید این نگاه را عوض کنیم و تا این نگاه عوض نشود، ما نمی‌توانیم فعالیت خیلی جدی دولتی انجام دهیم.
رجبی با اشاره به اینکه کودکان اقبالی به محصولات ایرانی ندارند، تصریح کرد: با توجه به اینکه در یک دهه گذشته خانواده‌ها توجه بیشتری نسبت به اسباب‌بازی دارند اما متاسفانه اعتقاد چندانی به کالای ایرانی ندارند که شاید بخشی از آن به عملکرد تولیدکننده‌ها و فعالان این حوزه برگردد اما ما در زمینه ترویج هم خیلی فعالیت‌های عمیق و پژوهش‌های مناسب نداشتیم.
او ادامه داد: در سال‌های گذشته در حوزه اسباب‌بازی تولیدکننده‌ها خیلی دقت کردند تا محصولی مناسب را در اختیار مخاطبان قرار دهند، من به جرئت می‌توانم بگویم کیفیت یکسری از محصولات ایرانی از محصولات اروپایی‌ها بهتر است حتی از آمریکایی‌ها. زیرا آن‌ها عمدتاً محصولات را در چین تولید می‌کنند.
عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان اسباب‌بازی گفت: ما در صنعت چوب در حوزه اسباب‌بازی واقعاً رشد کردیم، تولیدکنندگانی به حوزه چوب وارد شدند که کیفیت محصولاتشان خیلی خوب بوده است. خانواده‌ها هم متوجه رشد و بالا رفتن کیفیت محصولات اسباب‌بازی شدند.
رجبی، برگزاری جشنواره و رویدادهای مرتبط با حوزه اسباب‌بازی را گام خوبی در این زمینه دانست و بیان کرد: قطعا وجود جشنواره در تغییر نگاه و دیدگاه مردم و مسئولان موثر خواهد بود تا مطلع شوند که محصولات اسباب‌بازی ایرانی واقعاً تغییر پیدا کرده است و باید آن نگاه سنتی و قدیمی که کالای ایرانی کیفیت ندارد را حذف کنیم.
او درباره رویکرد برخی از تولیدکنندگان نسبت به محصول فرهنگی اسباب‌بازی که دیدگاه تجاری و اقتصادی دارند، عنوان کرد: منکر این قضیه هم نیستم که بخش محدودی از تولیدکنندگان و محصولات باز هم رویکردشان متأسفانه اقتصادی و تجاری است و صرفه اقتصادی و تجاری آن‌ها باعث می‌شود به کالا و تولیدکننده ایرانی در حوزه اسباب‌بازی لطمه وارد کنند؛ اما اگر حوزه اسباب‌بازی را نسبت به ۱۰ سال گذشته رصد کنید خواهید دید صنعت اسباب‌بازی رشد خیلی خوبی پیدا کرده است. تولیدکنندگان دانش‌شان بیشتر شده، رقابت صورت گرفته و این باعث می‌شود کیفیت محصولات روزبه‌روز بهتر شود.
به گفته او، در بحث ترویج محصولات اسباب‌بازی همه فعالان، مسئولان و متولیان فرهنگی باید وارد شوند تا بتوانیم در این زمینه موفق باشیم.
رجبی گفت: حتی به لحاظ قیمتی محصولات ایرانی عمدتاً قابل‌رقابت با محصولات خارجی هستند با توجه به اینکه یکسری از محصولات اسباب‌بازی را در ایران نداریم (به خاطر بحث تکنولوژی، مسائل فنی و ... ) یا نمی‌توانیم آن را تولید کنیم. ولی آن بخشی که تولیدکنندگان ایرانی به سمت آن رفتند به نظرم هم به لحاظ رقابتی هم به لحاظ کیفی قابل‌رقابت با محصولات خارجی هستند.
نظر شما