به گزارش خبرگزاری مهر، در ابتدای نشست خبری سومین دوره المپیاد ورزشی اتحادیه بانوان کارگر، علیرضا محجوب، دبیرکل خانه کارگر و نماینده تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر اظهار داشت: قبل و بعد از انقلاب برگزاری چنین مسابقاتی بیسابقه است چرا که ورزش بانوان با سختیهای زیادی همراه است. سرکارخانم جلودار زاده به همراهی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون ورزشهای کارگری این کار از هماهنگ کردهاند.
او ادامه داد: طی سه سال گذشته آنها با سختیهای فراوان این کارها را بدون حاشیه و آسان پیش بردند و ان شالله که بتوانند همچنان به خوبی پیش ببرند. از کسانی که در افتتاحیه حاضر میشوند هم پیش پیش تقدیر میکنم و امیدوارم که این دوره به خوبی برگزار شود.
سهیلا جلودارزاده، نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس، در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی به عنوان رئیس اتحادیه زنان کارگر در رابطه با مسابقاتی که قرار است به میزبانی مجموعه فرهنگی ورزشی کارگران شهید معتمدی برپا شود عنوان کرد: یکی از دلایل برگزاری این مسابقات این است که مسأله ورزش زنان و ضرورتهای آن چندین بار مطرح شده است و ما قصد داریم نشان بدهیم ورزش یک امروز خانوادگی است و صرفا نگاه کردن به مردانه بودن ورزش از بین برود.
او تاکید کرد: ما زنان زیادی داریم که در کارخانهها و شرکتها فعالیت میکنند و بسیاری از زنان زیر ۴۰ از روی کم تحرکی به بیماری مبتلا میشوند و از آن رنج میبرند. اهمیت دادن به ضرورت ورزش مهم است. زنان زیادی در مراکز درمانی فعالیت دارند که علاقه مند به ورزش هستند اما محیط مناسبی برای فعالیت ندارند. حقوق ورزشی باید برای زنان و مردان یکسان باشد.
جلودارزاده افزود: همکاری که بین وزارت کار، وزارت ورزش و فدراسیون ورزش کارگری و اتحادیه زنان کارگر به وجود آمده در سه سال اخیر بسیار مفید بود و ما به غیر از قهرمان پروری که فدراسیون آن را انجام میدهد، در هفت رشته از سراسر کشور تیم هایی را دعوت میکنیم که در بخش ورزش تیمی فعالیت کنیم. میخواهیم درسال آینده هم بسکتبال و والیبال و دومیدانی را هم اضافه کنیم تا ورزشهای گروهی را هم درنظر داشته باشند و در عین اینکه ورزش روحیه را بالا میبرد به توان اجتماعی جامعه کارگری هم اضافه کند.
فرزاد حیدری به عنوان مدیرکل اسبق امور ورزشی کارگران در این نشست خبری درباره اهداف برگزاری سومین دوره المپیاد ورزشی اتحادیه بانوان کارگر بیان کرد: با توجه به نقش بی بدیل بانوان در بازار کار، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با همکاری اتحادیه زنان کارگز از این نقش غافل نبوده و سعی کرده با هماهنگی که صورت میگیرد ورزش را در بانوان گسترش بدهند. مطمئنا اگر مادری یا خانمی به ورزش روی بیاورند، اعضای آن خانواده هم ترقیب میشوند که به ورزش روی بیاورند و آسیب های وارده جلوگیری کنند. وزارت کار رویکرد ویژه ای روی ورزش کارگران و ورزش خانوادههای کارگری دارد. سال اول در کرمان با ۱۸ تیم، سال بعد در اصفهان با ۲۲ تیم و امسال هم قرار است تمامی استانها شرکت کنند. هر استان ۱۲ سهمیه دارد که در ۷ رشته شرکت کنند. دارت، تنیس روی میز، شنا، بدمینتون، پتانک، شطرنج و تیراندازی ۷ رشتهای هستند که این دوره وجود دارد.
سهیلا جلودارزاده در پاسخ به این سوال که ماده ۱۵۴ قانون اسامی الزام به ورزش بانوان کارگر داشت و در حال حاضر هم اینگونه است یا خیر اظهار داشت: عدم پیگیری باعث از بین رفتن الزام شده است وگرنه قانون تغییر نکرده است. الان خوشحالیم که ورزش بانوان در حال پیگیری است و شرکتهای داریم که برای خانمها وقت میگذارند اما فضای مناسبی ندارد. برای مثال روزی که مسابقات شطرنج استان تهران برگزار میشد ۱۲ خانم ثبت نام کرده بودند اما ۴ نفر از آنها توانستند به محل برگزاری مسابقات بروند چرا که شرکتهای آنها اجازه نداد به مسابقات بیایند.
حیدری درپاسخ به این سوال که احتمال برگزاری چنین المپیادهایی برای مردان هم وجود دارد یا خیر گفت: شعار ما در ورزش کارگری نشاط سلامت و بهرهوری است، روی همین اساس در هر سال برنامههای ایجاد میکنیم که قابل اجرا هستند. با توجه به محاسبات در حوزه آقایان به این فکر نیفتادیم که المپیاد ویژهای داشته باشیم. در حوزه بانوان سال گذشته ۲۳ مسابقه در کشور برگزار شد که با رویکرد اتحادیه زنان کارگر میخواستند ویژه تر توجه کنیم. ما هر سال برای زنان مسابقات داشتیم اما کمرنگتر بود. در سطح کشور بیش از ۲۵۰ مجموعه ورزشی داریم که در اختیار خانوادههای کارگر قرارگرفته است و میتوانند با مراجعه به آن به ورزش بپردازند.
"میتوانیم المپیاد جهانی برگزار کنیم؟" جلودارزاده در پاسخ به این سوال گفت: خیلی هم دور نیست، امسال هم میخواستیم که از کشورهای دوست و همسایه در این مسابقات حضور داشته باشند اما شرایط بین المللی ایجاب نکرد. از طریق فدراسیون ورزشهای کارگری میتوانیم این کار را انجام بدهیم چرا که با کشورهای زیادی در ارتباط هستیم و آقای محجوب هم سابقا عضو اتحادیه جهانی بودند.
جلودارزاده در پاسخ به اینکه منابع مالی برگزاری این المپیاد چگونه تامین شده است، گفت: با استفاده از منابعی که در فدراسیون ورزشهای کارگری، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی این المپیاد را برگزار میکنیم. چون المپیاد ما خیلی هزینه بر نیست و اگر سازمان دیگری میخواست این المپیاد را برگزار کند رقمهای نجومی میخواست اما با استفاده از امکانات موجود برگزار میشود و از حداقل منابع مالی استفاده خواهیم کرد.
مریم سنجری به عنوان معاون دبیر المپیاد ورزش زنان در پاسخ به این سوال که چرا این مسابقات تنها برای زنان برگزار شده است، گفت: چون معمار این المپیاد خانم جلودار زاده بودهاند و اگر بشود از طریق خانه کارگر اقدام کنیم تا برادران همه حضور داشته باشند خیلی عالی میشود و فرقی ندارد که زن و مرد باشند چون هدف برگزاری اینگونه المپیادها سلامتی جامعه کار و تلاش است.
خانم وحدت نایب رئیس اتحادیه سراسری زنان کارگر درخصوص برگزاری این المپیاد خاطرنشان کرد: این سومین دوره المپیاد است و چون در مجموع ما توقع آنچنانی وجود ندارد همه کارها به خوبی پیش میرود. در این سه دوره فدراسیون کارگری و وزارت تعاون خیلی کمک کردند و این را باید بدانیم که زنان ما در مجموعه کارخانهها خیلی غریب هستند. بسیاری از ورزشکاران خانم ما گمنام هستند و در ورزش های گوناگون آنها را دعوت کردیم که حضور داشته باشند.
او افزود: حتما ما در تابستان سال آینده که قرار است برگزار شود از ورزشکاران خارجی دعوت کنیم. برگزاری این المپیاد سه ماه زحمت داشته و توقعی از هیچ کسی نداشته و نداریم. من کارگر بودم و دیدم که زنان بسیاری به دنبال یادگیری در ورزش هستند اما فضای خوبی نداشتند. شوق و شور خانمها طی سالهای اخیر بسیار زیاد شده و ما حداقل ۳۰۰ کارگر زن در این مسابقات خواهیم داشت و هماهنگی به صورت خوبی انجام شده است.
جواد رمضی، رئیس فدراسیون آماتوری ورزش کارگری درباره برگزاری این المپیاد اظهار داشت: برنامههای ورزشی به همت وزارت کار از تعامل بین فدراسیون و وزارت هرساله برگزار میشود و تمام مسابقات را به نحو مطلوب برگزار میکنیم. به عقیده من تشکلها میتوانند به توسعه ورزش کارگری کمک کنند و این انتقاد را دارم که برخی از ورزشکاران هم استقبال نمیکنند. تشکلها میتوانند روی این مسأله تأثیرگذار باشند. رویکرد اتحادیه بانوان کارگر مشخص است و جایگاه بانوان بسیار حائز اهمیت است. اینکه یک مادر یا یک همسر بتواند ورزشکار باشد توسعه آن در خانواده میتواند تأثیر چشمگیری داشته باشد. تشکلها به عنوان بازوهای اجرایی فدراسیون و اتحادیه در کارخانهها هستند که میتوانند به ترویج ورزش کمک شایانی انجام بدهند. اگر این برنامه در تقویم برنامههای سالانه گنجانده شود و طبق اصول باشد میتواند بسیار بیشتر تاثیرگذار باشد. باید از ابتدای هر سال برنامه ریزی داشته باشیم. مبحث فنی بر عهده فدراسیون کارگری است و ما میتوانیم کارهای گروهی خوبی انجام بدهیم که در راستای ائتلای ورزش در جامعه کارگر پررنگ خواهد بود.
جلودارزاده در جریان این نشست خبری درباره مساله ورود بانوان به ورزشگاهها بیان داشت: مانعی وجود ندارد. پیگیری این مسئله با اتفاقات اخیر همزمان شد که یک مقداری این بهانهای شد تا در وزارت ورزش این مسأله را پیگیری نکنند و برخی مسابقات هم بهم خورد. این حق جامعه زنان است که در ورزشگاهها شرکت کنند. در روستاها هم حتی زنان و مردان تماشاگر مسابقات هستند و هیچ عالم دینی فتوای کوچک نداشته که این مسأله را ممنوع بداند. این یک سلیقه ناشی از تندروی بوده که یا مردان را از ورزش دور میکند یا خانوادهها را متلاشی میکند. اگر خانوادگی در مسابقات شرکت کنند و تماشا کنند شاهد ناهنجاری نخواهیم بود و مردم ما روی عفت کلام در محلی که زنان وجود دارند حساس هستند. ما باید این طرز تفکر را حذف کنیم که زن در پستو باشند و نباید تفکیک کنیم. برخیها دوست داشتند همانند دانشگاهها حتی خیابانها را هم تفکیک کنند. این تندرویها به دنبال دین نیست و بیشتر آنها شبیه کسانی است که دنبال دفن کردن دختران بودند. در مسابقات ما خانوادهها میتوانند تماشاگر باشند و مشکلی نیست. الان وقت عمل است و باید از حرف زدنها بدون عمل دوری کنیم.
او همچنین به ماجرای مهاجرت ورزشکاران ایرانی طی سالهای اخیر بیان داشت: وقتی شرایط سخت بشود مهاجرت گسترده میشود. برخی سلیقه شان ایجاب میکند که بروند اما پس از ۴۰ سال گذشته تازه ورزشکاران این کار از انجام میدهند. ما باید اعتماد مردم به حکومت را بالا ببریم. به ورزشکاران عزیزمان توصیه میکنم به کشور خودمان احترام بگذاریم و خودمان باید شرایط را تغییر بدهیم. کشورهای خارج به فکر منافع خودشان هستند و ما باید مانند ورزشکاران قهرمانی مانند پوریا ولی و تختی سختیها را تحمل کنیم چرا که بعد از هر زمستانی یک بهاری وجود دارد.
رمضی در پاسخ به این سوال که آیا برنامه خاصی برای پاداش به قهرمانها در فدراسیون وجود دارد یا خیر گفت: یکی از مسائلی که مهاجرتها را ایجاب میکند همین عدم توجه به قهرمانهاست. خوب است که پاداشها را به سرعت پرداخت کنیم. برخی مواقع هم برخی مسائل وضعیت را دشوار میکند که یک سال این کار از انجام میدهیم و یک سال هم انجام نمیدهند. چیزی که خیلی لازم است برای ورزشکار کارگر را تشویق کند و ایجاد انگیزه کند باید شریعت ورزشکار حفظ شود و دیده شود. بسیاری از ورزشکاران ما میخواهند که دیده شوند. کلیات را موافق هستم که تشویقی صورت بگیرد اما دستورالعمل که وجود داشته باشد، نه، نداشتیم و امسال ورزشکاران ما به وزارت ورزش معرفی شدند تا از امکانات پیشرفتهتر مواجه شوند. دو وام به ارزش ۲۰۰ میلیون ریال برای ورزشکاران قهرمان فدراسیون شکل گرفته است که توقع داریم در سالهای آینده بیشتر هم بشود.
نظر شما