به گزارش خبرنگار مهر، سیزدهمین نمایشگاه بین المللی گردشگری و سی و سومین نمایشگاه ملی صنایع دستی همزمان با سومین نمایشگاه خدمات و تجهیزات هتلداری در محل دائمی نمایشگاه‌های بین المللی تهران از ۲۳ تا ۲۶ بهمن ماه برگزار شد. تفاوت اصلی این برنامه نسبت به سالهای گذشته در انتخاب مجری جدید آن بود. مجری که بعد از ۱۲ سال تغییر کرد.
در واقع این نمایشگاه که تا کنون توسط بخش خصوصی برپا می‌شد، این بار به شرکت مادرتخصصی ایرانگردی و جهانگردی زیر نظر وزارت میراث فرهنگی سپرده شد و این شرکت هم آن را به شرکت دیگر برای اجرا واگذار کرد.
طراح اولیه برپایی نمایشگاهی برای صنعت گردشگری از اولین تا ۱۲ مین دوره فرهاد امینیان مدیر اجرایی نمایشگاه بین المللی گردشگری بود. در دوره هشتم این نمایشگاه، سازمان میراث فرهنگی وقت به عنوان شورای سیاست گذاری وارد این موضوع شد.
پس از آن و با برگزاری چهار دوره با همکاری سازمان میراث فرهنگی امسال سازمان توسعه و تجارت اعلام کرد که نمایشگاه گردشگری متولی دولتی دارد و چون متولی آن وزارت میراث فرهنگی است مجوز برگزاری نمایشگاه را به شرکتی می‌دهد که این وزارتخانه آن را معرفی کرده باشد.
علی اصغر مونسان وزیر میراث فرهنگی این بار برخلاف ۱۲ دوره قبل نمایشگاه را به شرکت مادرتخصصی ایرانگردی و جهانگردی واگذار کرد. مونسان دلیل خود را از این واگذاری بهمن ماه امسال در نشست هم اندیشی با تورگردانان کشور این طو بیان کرد: «در حوزه نمایشگاه‌ها شرکت مادر تخصصی ایرانگردی و جهانگردی وارد شده است و نقش کمک کننده دارد چه در نمایشگاه‌های خارجی و چه در نمایشگاه تهران. برخی می‌گفتند که فردی چندین سال هست که نمایشگاه گردشگری تهران را برگزار می‌کند و سود زیادی می‌گیرد ما جلوی آن را گرفتیم و به شرکت خودمان دادیم که منافع شخصی نیز پشت آن نباشد و اگر سودی حاصل می‌شود نیز به حوزه گردشگری برگردد.»
این موضوع موجب بحث‌های زیادی در میان فعالان گردشگری شد. برخی از عملکرد آن شرکت راضی بودند و برخی دیگر دچار تردید شدند که شاید در سالهای قبل اتفاقاتی افتاده که از آن بی خبرند. بعضی‌ها نگران شرکت زیرمجموعه وزارت یعنی همان شرکت ایرانگردی و جهانگردی بودند چرا که بعد از سال‌ها به تازگی مسئولیت‌های مهمی به آن سپرده و پس از مدتها منفعل بودن، شروع به کار کرده است.
با این وجود نمایشگاهی که همیشه به امینیان داده می‌شد تا آن را برپا کند، این بار به شرکت مادرتخصصی ایرانگردی و جهانگردی سپرده شد، این شرکت نیز آن را به شرکت دیگری سپرد که سابقه برگزاری نمایشگاه گردشگری در حوزه سلامت کشورهای عراق و باکو را داشته است.
موضوعی که پشت این ماجرا بود، بحث‌های تأمل برانگیز مونسان درباره منافع شخصی و شرکت برگزار کننده بود که فرهاد امینیان درباره آن با خبرنگار مهر گفتگو کرد و بر این موضوع تاکید داشت که اگر در طول سالیان متمادی برگزاری نمایشگاه، برگزارکننده تخلفی کرده باشد، اول از سوی سازمان توسعه تجارت مورد بازخواست قرار می‌گرفت.
او گفت: سود نمایشگاه‌ها براساس تعرفه‌های مصوب وزارت صمت است و هیچ سود مازادی دریافت نمی‌شد. در این ۱۲ دوره اگر خارج از تعرفه‌ها مبلغی گرفته شده بود، حتماً اعتراض یا شکایتی مطرح می‌شد ولی در این سال‌ها حتی یک مورد شکایت نه به سازمان توسعه تجارت، نه شرکت سهامی نمایشگاه‌ها و نه وزارت میراث فرهنگی در خصوص این نمایشگاه واصل نشده است که اگر بود من آن می‌پذیرم.
وی درباره هزینه‌های مشارکت در نمایشگاه‌ها گفت: بخش عمده درآمد نمایشگاه‌ها متعلق به شرکت سهامی نمایشگاه‌ها است و درصد جزئی آن هم سهم برگزار کننده هاست.
امینیان در این مورد که آیا وزارت میراث فرهنگی بودجه‌ای برای نمایشگاه پرداخت میکرده گفت: خیر، تنها مبلغی که از سوی وزارتخانه به ما پرداخت می‌شد بابت هزینه دکوراسیون ویژه سالن اختصاصی بود که در اختیار وزارت میراث فرهنگی بوده. چون وزارتخانه با شرکتهای غرفه ساز طرف حساب نبود با شرکت ما قراردادی منعقد می‌کرد و این مبلغ را به ما پرداخت می‌کرد و ما هم عیناً به شرکتهای غرفه ساز مجری طرح سالن وزارتخانه پرداخت می‌کردیم. ما از سازمان میراث فرهنگی وقت هیچ بودجه یا کمک مالی برای این نمایشگاه دریافت نکردیم.
امینیان ادامه داد: هر شرکت برگزار کننده نمایشگاه چه خصوصی و یا دولتی، منافع مشخص شده‌ای دارد. درصد و محدوده این منافع هم از سوی وزارت صمت مشخص شده و ما هم صرفاً طبق تعرفه‌ای که دولت تعیین کرده آن هزینه را نه بیشتر و نه کمتر می‌گرفتیم. سود تعریف شده برای برگزار کننده هم کاملاً مشخص است و توسط وزارت صمت به شرکت سهامی نمایشگاه‌ها ابلاغ شده است. در شرکت نمایشگاه‌ها واحدهای نظارتی مثل سازمان بازرسی مستقر هستند و اگر تخلفی اتفاق افتاده بود این موضوع را ثبت می‌کردند.
وی همچنین درباره نحوه برگزاری نمایشگاه و تغییر آن از نمایشگاه تخصصی به نمایشگاه فروش کالای گردشگری گفت: تا قبل از ورود وزارت میراث فرهنگی به سیاستگذاری این نمایشگاه، هدف خود ما از برپایی این نمایشگاه تقویت جنبه‌های اقتصادی در حوزه صنعت گردشگری بود تا فعالان گردشگری از نظر اقتصادی بنیه خود را تقویت کنند. بعد از دوره هشتم نمایشگاه و ورود وزارت میراث فرهنگی به آن، سیاستگذاری‌ها توسط وزارتخانه انجام می‌شد و ما هم از آن تبعیت می‌کردیم. فروش مواد غذایی و خوراک‌های محلی توسط عشایر مورد نظر ما نبود ولی چون مد نظر وزارت میراث فرهنگی بود ما هم تابع بودیم.
نظر شما